شعار سال :‌حاشیه اول این هفته بیش از هر چیزی به بحث بر سر پالایشگاه ستاره خلیج فارس و ادعای جنجالی آقای وزیر درباره نقشش در به ثمر رسیدن پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس اختصاص دارد و بسیاری از رسانه‌ها از این سو استفاده انتقاد کردند، تاجایی که فارس نیز در تیتری جنجالی با عنوان "ستاره خوری مرد همیشه وزیر/ افتتاح نمایشی پالایشگاه به‌دلیل انتخابات! / زنگنه گفت ستاره خلیج فارس بدترین طرح است" به رمزگشایی این موضوع پرداخت.

در همین راستا، اما اظهارنظر عجیب مدیرعامل اسبق شرکت مهندسی و ساختمان نفت درباره پالایشگاه ستاره خلیج فارس و پاسخ وزیر نفت به این اعتراضات هم سر وصدای زیادی به پا کرد.

فرهاد احمدی مدیرعامل اسبق شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ضمن اعلام این که ستاره خلیج فارس ربطی به وزیر نفت ندارد گفت: اقدامات زنگنه درباره پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس فنی و در شأن وزیر جمهوری اسلامی نبود.

- سال ۸۳ فاز‌های یک تا ۵ پارس جنوبی به سرویس اضافه شده بودند. این یعنی حجم تولید گاز و میعانات گازی به حد قابل قبولی رسیده بود‏ و به صورت دقیق ۷۵ تا ۸۰ هزار بشکه میعانات از میادین گازی برداشت می‌شد. از این ظرفیت باید به نحوی استفاده می‌شد؛ ۲ راه وجود داشت؛ اول اینکه صادر می‌شد و دوم بحث پالایش بود. تا آن زمان ایران میعانات گازی را صادر نکرده بود و از سوی دیگر رهبر انقلاب هم تاکید ویژه‌ای بر جلوگیری از خام‌فروشی داشتند، در نهایت تصمیم به احداث پالایشگاه گرفتیم.

- متاسفانه روزی که آقای زنگنه به وزارت نفت آمد عنوان کرد پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس به دلیل سوء‌مدیریت‌هایی که داشته باید مورد مطالعه موردی توسط دانشگاه‌ها قرار گیرد. همین جا جرقه انتقادات شروع شد و تمام اصحاب پروژه تغییر کردند. این اقدامات، فنی و در شأن وزیر جمهوری اسلامی نبود. ممکن است وزیر یا رئیس‌جمهور از یک تفکر یا ارگانی انتخاب شوند، اما زمانی که رئیس‌جمهور یا وزیر شدند برای همه مردم هستند و حق ندارند جناحی و گروهی برخورد کنند.

- در حال حاضر ما ۱۰ پالایشگاه در کشور داریم که از زمان انقلاب به بعد حدود سه پالایشگاه احداث شد. یعنی در چهل سال سه پالایشگاه به کشور اضافه‌شده است. بیشترین صدارت وزارت نفت هم در این مدت در اختیار آقای زنگنه بود. کسی که ۱۵ سال وزیر نفت است نباید حداقل یک پالایشگاه در کارنامه‌اش باشد؟ کارنامه زنگنه درساخت پالایشگاه خالی است، زیرا آقای زنگنه اعتقادی به ساخت پالایشگاه نداشته و ندارد. طرح این موضوعات به معنای عناد یا زیرسوال بردن کسی نیست. کارنامه‌ها نشان‌دهنده نمرات هستند؛ بنابراین زنگنه نمی‌تواند بگوید که پالایشگاهی ساخته است.

اما در این خصوص زنگنه سوم شهریور ماه و در پاسخ به این انتقاد‌ها مبنی بر اعتقاد نداشتن به پالایشگاه‌سازی، با بیان اینکه مخالفت با پالایشگاه‌سازی اتهام بی‌دلیل و شایع است، توضیح داد: بنیان پالایشگاه ستاره خلیج فارس در زمان من گذاشته شده و اسنادش هم موجود است، افزایش ظرفیت پالایش پالایشگاه‌های داخلی را نیز شاهد هستید، چه فردی پالایشگاه بندرعباس را به ظرفیت نهایی رسانده است؟! ظرفیت روزانه پالایش نفت کشور اکنون ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه است.

وی با اشاره به اینکه آغاز و پایان پالایشگاه ستاره خلیج فارس کار ما بوده است، ادامه داد: اگر این دولت نبود حتی یک واحد پالایشگاه ستاره خلیج فارس هم عملیاتی نمی‌شد و این پیشرفت‌ها و کار‌ها با مدیریت جلو رفت، خون دل خوردیم تا این پالایشگاه به نتیجه رسید. هر فردی می‌خواهد افتخار آن را نصیب خود کند می‌تواند این کار را بکند، خدا و هر انسان منصف و متخصصی می‌داند آغاز روند اجرای پروژه ساخت پالایشگاه ستاره خلیج فارس در دولت اصلاحات بود و در این دولت پایان یافت. بخش نخست این پالایشگاه نیز در دولت یازدهم و دو بخش دیگر آن در دولت دوازدهم عملیاتی شد و اکنون نیز ظرفیت آن نیز افزایش یافته که آن هم کار ما بوده است.

حاشیه بعدی هم به زیرکی وزارت نفت برای خاموشی اعتراضات کارکنان در باره حق و حقوشان است.
بهترین زمان برای واردکردن بزرگ‌ترین ضربه به کارکنان نفت؛ زنگنه و تیمش زمان بسیار مناسبی را برای اعلام خبر تغییرات دستمزدی کارکنان نفت انتخاب کردند:"آخرین روز کاری هفته و در آستانه تعطیلات ۴ روزه آخر هفته و محرم! "

وزارت نفت می‌دانست اعلام جزئیات بخشنامه‌های زنگنه عصبانیت شدید کارکنان را به همراه خواهد آورد لذا روز چهارشنبه را برای اعلام رسمی بخشنامه‌ها انتخاب کرد تا صدای اعتراضات و انتقاد‌ها در ۴ روز تعطیلی پیش رو شنیده نشود و همه‌چیز در ایام عزاداری محرم، «گم» شود. این هم از زیرکی‌های وزارتخانه‌ای است که اندکی اهمیت به کارکنان خود نمی‌دهد و بجای رسیدگی به حقوق قانونی آن‌ها، حقشان را پایمال و به آن‌ها ضربه می‌زند.

گرچه زنگنه بار‌ها و بار‌ها گفته که شرمنده کارکنان نفت است، اما زمانی می‌شد این شرمندگی را بارو کرد که هیچ‌گونه تبعیضی در تصمیم‌گیری‌ها دیده نشود؛ یک نمونه تبعیض، چیدن سازوکاری است تا به‌جای افزایش دستمزد، از حقوق کارکنان کم شود و در مقابل، یک‌شبه برای ۱۱ مدیر نفتی دوپایه حقوق تشویقی در نظر گرفته شود تا سوگلی‌ها مبادا ناراحت باشند.

ساده‌ترین حق قانونی کارکنان به بهانه‌های مختلف زیرپا گذاشته می‌شود و در عوض، مدیران و «عزیزهای» زنگنه در ناز و نعمت به سر می‌برند. زنگنه می‌دانست آتشی که در میان کارکنان شعله‌ور کرده، دامنش را می‌گیرد پس سعی کرد صدای اعتراضات را خاموش کند که چهار روز تعطیلی، بهترین زمان برای این مهم بود.
برای نخستین باردر تاریخ جمهوری اسلامی ایران، وزیر نفت به‌طور اختصاصی نیم ساعت فیلم «پر» می‌کند و به موضوع کارکنان نفت می‌پردازد. آن‌ها را فرزندان خود خطاب می‌کند و می‌گوید چاره‌ای جز این نبود. حالا کارکنان نفت اعتراض خود را در فضای مجازی فریاد می‌زنند فارغ از اینکه عده‌ای در تنهایی خود، به این اعتراضات می‌خندند...!

حاشیه سوم هم به ماجرای یک رپرتاژ برای کشف گازی ترکیه پرداخته است.
کشف یک میدان گازی در ترکیه موجب شده برخی در ایران به تکاپو بیفتند که چرا نشسته‌اید؟ ترکیه از گاز ایران بی‌نیاز شد! البته به این موضوع فکر نمی‌کنند که اولاً حجم گاز کشف‌شده چقدر کم است و ثانیاً این گاز کشف‌شده حداقل چهار سال طول می‌کشد به مرحله استخراج و تولید و عرضه برسد و ثالثاً، اصلاً مگر همین یک میدان کوچک گازی، صادرات ما را تهدید می‌کند؟ ما مدت‌هاست اسیر تحریم و خودتحریمی هستیم و باید برای کلیت صادرات نفت و گاز خود چاره‌ای بیندیشیم.

اما در این میان برخی هم از آب گل‌آلود، ماهیِ سیاست می‌گیرند و رسانه‌هایی که با پول بیت‌المال اداره می‌شوند تریبون هم در اختیارشان می‌گذرند. نمونه‌اش یادداشت اختصاصی – بخوانید رپرتاژ آگهی - "حقی اویغور" رئیس مرکز ایران‌شناسی آنکارا موسوم به «ایرام» برای خبرگزاری تسنیم است که در آن نه‌تن‌ها از "خوشحالی دوستان" و ناراحتی "برخی کشور‌های دیگر" به خاطر کشف گاز در ترکیه نوشته، بلکه اکتشاف گاز در ترکیه را ازاین‌جهت که موجب بی‌نیازی این کشور از امضای قرارداد بلندمدت با ایران می‌شود و فشار آمریکا روی ترکیه را به خاطر واردات گاز از ایران کم می‌کند و بخشی از اختلافات و مشکلات بین آنکارا – واشنگتن را حل می‌کند، بسیار مهم می‌داند! آن‌وقت این حرف‌ها از کدام تریبون رسانه‌ای می‌شود؟ خبرگزاری حاکمیتی تسنیم! البته رپرتاژ آگهی تسنیم برای کشف به‌اصطلاح بزرگ ترکیه فقط به همین مطلب محدود نمی‌شود. مصاحبه با یک کارشناس نفتی را که ازقضا او هم ترکیه‌ای است و یکی دو گزارش دیگر را هم در کنار آن بگذارید.

جالب است بدانید خبرگزاری تسنیم در حالی این رپرتاژ را برای ترکیه منتشر کرده و تصویر تبلیغاتی رئیس مرکز ایرام را پشت میز کارش با عکس اردوغان در پشت سرش منتشر کرده که مرکز ایرام یکی از ایران ستیزترین مراکز در ترکیه است که با شعار "انجام پژوهش‌ها در موضوعات مرتبط با ایران" از چهار سال پیش کار خود را در آنکارا شروع کرده، اما عملاً در مسیری ضد ایرانی حرکت می‌کند.

همین آقای «حقی اویغور» رئیس مرکز ایرام که تسنیم یادداشت تبلیغاتی او را منتشر کرده، چند سال پیش وقتی اردوغان ایران را به گسترش ناسیونالیسم پارسی و شیعی در عراق متهم کرد، با انتشار مقاله‌ای با عنوان «ملی‌گرایی پارسی و بحران مشروعیت» در «خبرگزاری دولتی آناتولی»، تصویری زشت از ایران و ایرانیان ارائه داد و سعی کرد اظهارات اردوغان را توجیه کند.

درباره موسسه ایرام، ابهامات فراوانی وجود دارد که به همین میزان بسنده می‌کنم، اما این که باوجوداین ابهامات، خبرگزاری تسنیم که به دلیل وابستگی‌هایش باید هوشیارتر باشد، چگونه تریبون در اختیار رئیس این موسسه ضد ایرانی در آنکارا قرار می‌دهد و برای کشف گاز در ترکیه رپرتاژ منتشر می‌کند، پرسشی بی‌پاسخ است که ای‌کاش توضیحی برای آن وجود داشته باشد.


شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از نفتی‌ها، تاریخ انتشار: ۱۱ شهریور، ۱۳۹۹، کدخبر: naftiha.ir، ۳۹۰۱۸