شعار سال : آیا این همان تدبیر است که شعارش داده میشد؟ پر واضح است افراد با کیفیت میتوانند عملکرد با کیفیتی داشته باشند و میتوانند نیازهای انجام امور با کیفیت را مهیا کنند.

نگارنده پیش از این تجربیات مختلفی از مراجعه به سازمانها و نهادها و دستگاه ها را تجربه و تذکر داده ام و خوشبختانه در برخی موارد منجر به اقدام اصلاحی شده است.

این بار نیز میخواهم تجربه مراجعه به نهاد ریاست جمهوری را در چند سطر به نگارش در بیاورم تا انشالله دست اندر کاران مرتبط با بازنگری گردش کارها  حلقه های مفقوده امور را شناسایی و اقدام متناسب برای بهبود امور را بعمل آورند.

نامه ای را با سربرگ یک تشکل مردم نهاد با رونوشت به معاون اول محترم رییس جمهور با محتوای تظلم خواهی احدی از اصحاب دلسوزان کشور در دست داشتم و با کنترل و راهنمایی عزیزان سرباز مستقر در ابتدای خیابان نهاد به مرکز ارتباطات مردمی ریاست جمهوری هدایت شدم، متصدی مستقر در پشت دیوار نایلون که صورتشان هم دیده نمیشد از شکاف نایلون ایجاد شده نامه  را تحویل گرفتند و سپس با لحنی تهاجمی ولی با کلمات محترمانه گفت:

 "نامه را نمیتوانند بگیرند! نامه معاون اول آن هم رونوشت فقط از طریق پست قابل پذیرش است"

با تعجب پرسیدم آقا اکنون که دستی آورده ام چه فرقی میکند؟ و یا اگر دبیر خانه دیگری دارد، بفرمایید.

با تلخی گفت" فقط از طریق پست. "شماره کدپستی را پرسش کردم؛ گفت:

"نمیدانم از دم در بپرس"!

با احساسی ناخوشایند و مکدر از  مراجعه به نهاد ریاست جمهوری و با پرسش از نگهبانان ابتدای خیابان نهاد،  آنها هم اظهار بی اطلاعی کردند و انصافاً با درک ناراحتی من، با صبوری مرا مجدداً راهنمایی به ساختمان دیگری نمودند. به ساختمان بعدی رفتم نزدیک در فردی مرا توجیه کرد که چه بگویم تا از گیت کنترل رد بشوم و بتوانم نامه را تحویل دهم.

خلاصه به هر ترفندی بود از گیت رد شدم و نامه را به مرکز تحویل نامه ها دادم ولی دبیرخانه ثبت و رسید نداد!

گله مندی خودم را از بابت رویه های دور از انتظار به آقایی از مسئولان مستقر بیان کردم و ایشان با لبخند فرمودند! *" چند ماه بیشتر نمانده دوره تدبیر امید داره تمام میشه"*

تجربه فوق الذکر حکایتهای فراوانی دارد که به مواردی از آنها اشاره میکنم.

۱- اگر چه ساختمانی و ساز و کار فیزیکی و سازمانی برای ارتباطات مردمی ایجاد شده ولی برخورد غیرحرفه ای برخی از عوامل اجرایی تمامی تدابیر انجام شده را بی اثر میکند و احساس خوبی به ارباب رجوع نمیدهد.

۲-ساز‌وکار ایجاد شده مدل و راه انجام مشخصی را برای پاسخ گویی و یا تکریم ارباب رجوع ندارد و نارضایتی درون سازمانی در رفتار و گفتمان افراد مشهود است.

۳- عوامل اجرایی درگیر با امور یا اولویت های دیگری دارند و یا خسته از  بی حاصلی عملکردشان هستند و یا اصلاً متناسب این کار نیستند.

۴- نظارت و کنترل و ارزیابی عملکرد  ضعیف است و توجهی به اهمیت حقوق مردم نمی شود.

۵- مقامات به نیاز های مردم کم توجه اند و سازوکار پاسخ گویی متناسب نیازهای ارباب رجوع نیست.

هفت سال پیش دولت تدبیر و امید با شعارهایی روی کار آمد امّا شاهد هستیم که:

ضعف های مدیریتی و بی تدبیری های مختلف برای انتظارات ایجاد شده پاسخ گو نبوده و آیندگان قضاوت خواهند کرد که کشور شرایط رنج آورتری در دوران دولت تدبیر امید تجربه کرده است.

متاسفانه گوش شنوایی برای حق خواهی و دادرسی اداری و سازمانی در دولت وجود ندارد و بدرفتاری و نابلدی از درب ورودی پاستور نهاد ریاست جمهوری بطور کامل مشهود است.

در تظلم خواهی از ریاست جمهوری به جهت بی دادگری های سازمانهای دولتی و اقتصادی متوجه شدم که دولت کاملا از اوضاع مطلع است ولی اراده ای برای تمکین از خواست ملت و خواست تاریخی مردم جهت اعتلای اصولی و علمی کشور ندارد و شعار تدبیر و امید فقط یک تابلوی تبلیغاتی است.

ای کاش مسئولان کارنابلد اندکی انصاف میداشتند و از کارها کناره گیری میکردند و می پذیرفتند که منفعت مردم اولویت اول است و بالاترین مصلحت کسب رضایت مردم بعنوان کارفرمای دولت در چارچوب قانون می باشد.

ای کاش ریاست جمهوری واحد بازرسی مقتدری داشت و به نابسامانی های سازمانهای دولتی و داخلی نهاد نظارت بیشتر و موثرتری میکرد.

ای کاش امید بیشتری به بهار سلامت اداری و بهار اقتصادی و ...کشور وجود داشت.

پایگاه تحلیلی خبری شعار سال