شعارسال: این جمعه هم سیاه شد، بر اساس آمار اعلام‌شده از سوی وزارت بهداشت امروز جمعه ۲ آبان‌ماه، ۳۳۵ نفر از هم‌وطنانمان جان خود را از دست دادند.

اینکه کشته‌های کرونا در ایران از روزی سی، چهل و پنجاه نفر روند صعودی داشته و به ۶ برابر افزایش پیداکرده، قطعاً به یک عامل برنمی‌گردد و عوامل متعددی در شکل‌گیری این بحران دخیل است. اگر فقط مردم را به خاطر رعایت نکردن پروتکل‌های بهداشتی مقصر بدانیم، فرو کاستن بحران به یک عامل با سه زیرشاخه است. (مردم ماسک نمی‌زنند، فاصله اجتماعی را رعایت نمی‌کنند و به سفر می‌روند.).

برای ارایه تحلیل درست از چرایی اوج‌گیری مرگ‌ومیر کرونا عوامل دیگری را باید به تک عامل مردم اضافه کرد.

 قطعاً دولتمردان (همه نهاد‌های درگیر) به دلیل آشفتگی در برنامه‌ریزی و عدم انسجام در اجرا نتوانسته‌اند این بحران را کنترل کنند. در هفته گذشته تعداد قابل‌توجهی خبر، این آشفتگی را تأیید می‌کرد. یکی از فرماندهان نیروی انتظامی اعلام کرد «ما بعضی از وظایف نیروی انتظامی در حوزه کرونا را از رسانه‌ها می‌شنویم» (نقل به مضمون)، وزیر بهداشت در سخنانش از اینکه باید برای اجرای برنامه‌های پیشگیرانه و کنترلی التماس کند، شکایت کرد. سوی دیگر ماجرا مدیران بیمارستانی خبر از تکمیل ظرفیت دادند، و از آن سو وزیر بهداشت هشدار داد خبری از کمبود در ظرفیت بیمارستانی نیست و. رئیس‌جمهور که رئیس ستاد ملی مقابله با کرونا است؛ در همین هفته از نبود پروتکل جامع کشوری گفت و شکایت کرد و نماینده مجلس پیشنهاد داد برنامه‌های پیشگیری از شیوع کرونا، استانی تدوین شود.

افزایش سفرها، تردد‌های بی‌مورد و عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی و چه بسیار موارد درگیر در قضیه کرونا ریشه در عدم انسجام مدیریت بالادست داشته و این مسئله به آشفتگی دامن می‌زند.

آشفتگی‌ها و تنش‌هایی که از بالا و توسط نیرو‌های سیاسی به جامعه منتقل می‌شود جامعه را دچار سردرگمی کرده و عامل تن ندادن بخشی از مردم به پروتکل‌های بهداشتی است. مثلاً حسن روحانی برای حفاظت مدیریت اجرایی کشور به مجلس شورای اسلامی نمی‌رود؛ اما محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس سفر‌های استانی انجام می‌دهد و به بیمارستان‌ها سرکشی می‌کند. به گمان شما این رفتار‌های متضاد به جامعه سرایت نکرده و تعارض را در سطوح پایین‌تر دامن نمی‌زند؟

آنچه باید اتفاق بیفتد؛ جدا کردن و تفکیک گروه‌های مرجع است. حداقل در مسئله کرونا که به جان عزیزانمان افتاده و هرروز مطابق آمار عمر صد‌ها نفر را کوتاه می‌کند، باید مراجع و نهاد‌های تصمیم‌گیری نیرو‌های اجتماعی اعم از متخصص بهداشت و درمان گرفته تا علوم اجتماعی باشند. باید کار را به پزشکان و متخصصان آزمایشگاهی و... جامعه شناسان، رفتارشناسان، روانشناسان و... سپرد؛ مراجع سیاسی باید ذیل تعاریف و پروتکل‌های تعریفی این گروه‌های مرجع اقدام کنند و دست از تبلیغات زودهنگام و دیرهنگام و به‌هنگام توصیه‌شده مشاورانشان بردارند و به عبارتی کار را لااقل در این یک فقره به کاردان بسپارند.

منبع: شعار سال برگرفته از کانال تلگرامی ساعت ۲۴