حالا پس از گذشت دوسال و اندی از سفر رئیس جمهور به خوزستان و آبادان و خرمشهر و اعلام پیوستن این شهرها به محدوده منطقه آزاد و حصار کشی آن جهت آزاد شدن خرید و فروش کالاهای چمدانی و برداشته شدن گمرکی خرید در سراسر این منطقه، امروز نه تنها از آن وعده ها جز گرانی ملک و مسکن و سخت تر شدن شرایط معیشتی مردم چیزی حاصل نشده که اخیراً اخباری در محافل عمومی و خبری استان بر زبان ها می چرخد مبنی بر پشیمانی دولت از این اعلام و وجود اراده ای مخفی برای بازگرداندن غیر رسمی حدود منطقه آزاد به گذشته، از نشانه های این اراده نیز می توان به مشکلات جدید گمرکی برای ورود کالاهای ته لنجی و کالاهای جدید به بازار و بازارچه های تاسیس شده از سوی منطقه آزاد اروند اشاره کرد.

اما بهتر است پاسخ به این وضع را باطرح پرسش "موضوع این وقایع چیست؟" پیگیری کنیم. موضوع این است که مدیرعامل منطقه آزاد اروند، همان کسی که رسانه فیدوس به او لقب"چریک پیر" را داد و از سال ورود ایشان به منطقه همواره حتی در انتقادی ترین مواضع ذره ای در سلامت رفتار و حضور ایشان تردید نکردیم، متاسفانه طی این دو سال تن به هیچ شکلی تن به گفتگو با رسانه ای از جنس ما برای روشن شدن دلایل به کار گماری های ضعیف در بعضی حوزه ها و شرایط فعلی را نداد.

ما هرگز موفق نشدیم از ایشان بپرسیم چرا معاونت جوان عمرانی منطقه آزاد اروند که با توجه به گسترده، اهمیت و چالش های این بخش از همان روز اول روشن بود توان پیگیری و حل مشکلات را ندارد در این سمت به کار گماری شد و چگونه است که ضعف های عمیق این بخش از حوزه های عمرانی جزئی تا پروژه های بزرگ نیمه کاره یا رها شده سازمان به چشم مدیر عامل نمی آید. همچنان که فرصت نکردیم از مدیر عامل محترم بپرسیم چرا معاونت فرهنگی ایشان با وجود همه کسری ها در عملکرد و عدم توفیق در حل مشکلات پیش رو و حتی تعامل با شخصی که از سوی سازمان مناطق آزاد جهت توسعه فرهنگی در منطقه معرفی شده، چرا معاف از این مسئولیت نمی شوند و فرد دیگری در کنار ایشان قرار نمی گیرد. همچنان که هرگز متوجه نشدیم چرا قدرت حاکمیتی منطقه آزاد اروند تا امروز در آبادان و خرمشهر اعمال نشده، و در هیچ کدام از مناسبات اجتماعی و سیاسی دیده نشده و در نظر گرفته نشده است.

چگونه است که در این دوشهر همچنان شهرداران گاهی قدرتی بیش از مدیر عامل و مسئولان منطقه آزاد اروند دارند، و واگذاری مسئولیت ها از سوی وزیران به مدیرعامل منطقه آزاد اروند منجر به مدیریت متمرکز در این منطقه نشد، فرمانداران ویژه که نمایندگان دولت بودند در جهت تصیمیم دولت در خصوص واگذاری کامل حاکمیت به منطقه آزاد اروند همکاری نکردند و مدیرعامل منطقه آزاد اروند نیز در این خصوص حداقل تا امروز قدم بلندی برنداشته اند.

باید پرسید چرا ما نتوانستیم از مدیر عامل منطقه آزاد اروند بپرسیم وقتی ساخت و توسعه یک بلوار که روبروی ساختمان مرکزی آن سازمان است، چندین ماه به طول می انجامد و سرانجام در آستانه عید، زمانی که در همه جای ایران فصل گل کاری و ایجاد فضای سبز است آستانه پایان آن برای هیچ کس روشن نمی شود.

چرا نتوانستیم از مدیرعامل منطقه آزاد اروند بپرسیم سازمانی که معاونت عمرانی آن طی چند سالی نتوانسته دو مجتمع مسکونی این سازمانم در جوار مینو شهر را تکمیل کند و عملاً یکی از این مجتمع ها با هزینه های میلیاردی را به حال خود رها کرده تا مبدل به مخروبه و خانه پرندگان شود، چگونه می تواند برای چندهزار واحد مسکن مهر نیمه کاره در آبادان و خرمشهر، برای حل مشکل فرسودگی شهرهای آبادان و خرمشهر که همزمان با حضور ایشان به عنوان بافت صد درصد فرسوده اعلام شدند، قدمی بردارد؟

سئوال های ما از مدیرعامل محترم، چریک پیر و مردی که شکی در سلامت اخلاقی و معنوی او نداریم در خصوص عملکرد خود و مجموعه اش فراوان است، اما هنوز نتوانسته ایم با او گفتگو کنیم، هنوز موفق نشده ایم بپرسیم، سرانجام این دوشهر و مردم رنج برده آن چه خواهد شد، افق آبادانی و خرم شهری این شهرها در چه زمان محقق می شود، و چگونه ما می توانیم از حداقل فرصت های آبادان مانند مردم جنگ زده کشور همسایه، عراق؛ منظور استفاده از ساحل اروند رود است؛ استفاده کنیم؟ واقعاً باید بپرسیم چگونه است که مردم کشور جنگزده ای مانند عراق می توانند جلو چشم مردم آبادان در آن سوی رودخانه روزهای تعطیل از محوطه سازی ها و فضا سازی های زیبای کنار رودخانه، روبروی پالایشگاه و بریم و بوارده استفاده کنند، اما مردم آبادان و خرمشهر فقط از دور باید ایشان را ببینند و غبطه بخورند و وعده های دور و نزدیک و عملکرد ضعیف مسئولان مربوطه را درک کرده و مشاهده کنند؟

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از وب سایت خبری دمادم، تاریخ انتشار: 12 فروردین 1395، کدخبر: - ، www.damadam.ir