یکی از مسایلی که همواره مورد گلایه مردم در شهرستان سیروان است و بیش از پیش از آن رنج می برند انتخاب مدیران و همچنین جذب کارکنان غیر بومی است و سالهاست که فعالان اجتماعی و سیاسی شهرستان سیروان متفق القول بر این نکته تاکید دارند که با وجود مدیران و جوانان با استعداد در شهرستان، چرا مدیران و افراد غیر بومی به آنها ترجیح داده می شوند؟

مقصود این نوشته زیر سوال بردن عملکرد برخی مدیران موفق غیربومی نیست. هدف از بیان این معضل در سیستم اداری شهرستان این است که " واقعا چرا؟ آیا در شهرستانی که فرزندان برومند آن در خارج از حوزه شهرستان مدیرانی توانمند و جسوری هستند، کسی پیدا نمی شود که به عنوان رئیس یک اداره انتخاب شود؟ آیا در شهرستان که بیش از ده ها و شاید صدها لیسانس و فوق لیسانس و نیروی متخصص و متعهد بیکار دارد لازم است از افراد غیر بومی برای ادارات استفاده شود.

در بررسی کوتاهی متوجه می شویم تنها تعداد اندکی از مسئولان شهرستان سیروان بومی هستند و بسیاری از مسئولان به شهرهای دیگر استان تعلق دارند و عدم تعلق خاطر به سیروان باعث می شود تا دلسوزی لازم را برای رسیدگی به مشکلات شهرستان نداشته باشند.

کافی است صبح در مسیر ورودی شهر لومار توقفی کنید تا متوجه شوید که چه مسئولان و حتی کارمندانی از ادارات شهرستان سیروان برای حضور در محل کار خود از سایر شهرهای استان به سیروان می آیند و در خارج از تایم اداری نیز در محل زندگی فرزندانشان خارج از شهرستان سیروان زندگی می کنند.

از جمله موارد و مشکلات مدیران غیر بومی به ویژه پروازی می‌توان به استفاده از خودروهای دولتی و مصرف روزانه سوخت و مستهلک نمودن آنها، تفویض‌ اختیارات‌ غیرقانونی‌ به‌ زیردستان‌ برای‌ حل‌ و فصل‌ امور در غیاب‌ مدیران‌، کوفتگی‌ ناشی‌ از رفت‌ و آمد رانندگی‌ و اثربخشی منفی‌ در روند کیفی‌ و کاری‌ گردانندگان اشاره کرد.

مدیر باید در محدوده محل کارش سکونت یابد چون این یک نیاز است و مدیر که در حال تردد است، قطعا محل خدمت و نیروهای تحت امرش را کمتر از آن می‌بیند که خانواده‌اش را به سیروان بیاورد.

مدیر یا کارمندی که حاضر نباشد همراه خانواده خود در عمق مشکلات شهرستان سیروان و دغدغه‌های دیگر همکارانش زندگی کند، به تعبیری هم خدا، هم خرما و هم هسته خرما را می‌خواهد چگونه می تواند مشکلات این شهرستان را درک نماید.

مدیران پروازی دائما به فکر تردد و زمان‌بندی برای دیدار با خانواده هستند همین امر باعث می شود تا تمام روزهای هفته را در دیار محل خدمت خود نباشد و این یعنی ؛ مسئول مورد نظر، از تمام وقت خود برای خدمت به مردم بهره نمی برد و این یعنی خلاف خط مشی مدیریت اسلامی...

کسی که پست مدیریت را در هر زمان و هر مکانی که قبول می‌کند قطعا باید اولویت اول و اصلی خود را کار اداری بداند. چون آن مدیر برای یک شهرستان در حوزه کاری خود تصمیم می‌گیرد و در آن جایگاه مامور اجرای دستورات مافوق خود در استان است که غیر از این جفا در حق مردم است.

مدیری که از مغازه‌های محل کارش خرید نکند، از خدمات آن محل بهره نگیرد، فرزندش در مدارس محل کار تحصیل نکند، از کجا درد این مردم را می‌فهمد و از کجا می‌داند این مردم با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند.

واگذاری پست‌های مدیریتی به مدیران غیربومی خلاف نیست، چه بسا برخی از این مدیران بیشتر و بهتر از مدیران بومی برای این شهرستان دل می‌سوزانند اما عدم اسکان خانواده آن شخص در محل خدمت مانع از گذاشتن تمام نیروی فرد برای حل مسائل و مشکلات حوزه کاری آن مدیر باشد.

جالب است که حتی برخی مدیران در حالی از سکونت خانواده خود در سیروان خودداری می کنند که حتی بیش از یک تا دو سال از تصدی سمت های آنها می گذرد.

البته باید به این نکته نیز اشاره کرد وقتی همه کارکنان فرمانداری یک شهرستان(بجز فرماندار) پروازی هستند دیگر چه انتظاری می توان از مدیران و کارکنان سایر ادارات شهرستان داشت.

از نکات قابل تامل دیگر که باعث ایجاد سوالات متعدد در بین عموم مردم شده، استفاده بعضی از مسئولان شهرستان از وسایل نقلیه اداری برای تردد و رفتن به منزل خود در خارج شهرستان است و انگار داستان جولان پلاک قرمزها در این شهرستان پایانی ندارد.

تردد هر روزه در جاده سیروان باعث شده که خودرو این مدیران پروازی بتواند دکترای جاده سیروان را اخذ کند و حتی بدون راننده هم این جاده را طی کرده و به مقصد برسد.

حال باید از مسئولان استانی و فرماندار سیروان پرسید که چرا این مجوز را به این مسئولان داده اند که برای تردد خود از وسایل نقلیه اداری که جزء اموال بیت المال بوده و طبق قانون استفاده شخصی از آنها ممنوع است، استفاده کنند و آیا اجازه دادن آنها به منزله باج دادن به این مدیران نیست؟ و در صورت ندادن مجوز پس چرا از این اقدام آنها که بازخورد خوبی در بین عموم ندارد ممانعت نمی کنند؟!

صاحبنظران علم مدیریت، پدیده مدیران پروازی را پدیده‌ای زشت، ناعادلانه، غیرقانونی و فسادآور دانسته و بر ضرورت حذف این پدیده ناعادلانه و زشت تاکید دارند.

البته موضوع مدیران پروازی موضوع امروز و دیروز نیست بلکه باید گفت اگر با همین شیوه و تفکر جلو برویم این رشته سر دراز دارد...

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی ایلام بیدار، تاریخ انتشار: سه شنبه 16 شهریور 1395، کدخبر: 22631، www.ilamebidar.ir