علی بن محمد مشهور به امام هادی یا امام علی النقی (۲۱۲-۲۵۴ق) دهمین امام شیعیان و فرزند امام جواد (ع) است. او از ۲۲۰ تا ۲۵۴ق به مدت ۳۴ سال، امامت را به عهده داشت. امام هادی با چند تن از خلفای عباسی از جمله متوکل همزمان بود و بیشتر سالهای امامت را در سامرا تحت نظارت حاکمان عباسی گذراند. امام هادی (ع) پس از ۳۳ سال امامت و رهبری شیعیان، در سن ۴۱ سالگی، در ماه رجب سال ۲۵۴ هجری در شهر سامرّاء به دست «معتزّ عباسی» (خلیفه وقت عباسی) مسموم و به شهادت رسیدند. امام حسن عسکری در تشییع جنازه پدر شرکت کرد جنازه را در جادهای که برابر خانه موسی بن بغا بود قرار دادند. امام عسکری بر جنازه پدر نماز خواند. سپس آن را در یکی از خانههایی که حضرت در آن زندانی بود، به خاک سپردند. محل دفن امام هادی (ع) و فرزندش امام حسن عسکری (ع) در سامرا به حرم عسکریین شناخته میشود. لازم به توضیح است که امام اول در نجف، امام دوم، چهارم، پنجم و ششم در مدینه، امام سوم در کربلا، امام هفتم و نهم در کاظمین، امام هشتم در مشهد، امام دهم و یازدهم در سامرا، مدفون هستند.
شعار سال: دستگاه عباسی، کم کم متوجه شده بود که حرمین (مکه و مدینه) ممکن است به فرمانبری از امام هادی (ع) درآیند و سر از اطاعت خلیفه وقت درآورند. بدین جهت پیک در پیک و نامه در پی نامه نوشتند، تا متوکل عباسی دستور داد امام هادی (ع) را از مدینه به سامرا - که مرکز حکومت وقت بود - انتقال دهند. متوکل امر کرد حاجب مخصوص وی حضرت هادی (ع) را در نزد خود زندانی کند.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری بین المللی قرآن، تاریخ انتشار:۲۷ بهمن ۱۳۹۹، کد خبر: ۳۹۵۴۱۳۳/iqna.ir