شعار سال : نشست شورای رؤسای جمهور کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای روز جمعه به ریاست «شوکت میرضیایف» رئیس جمهور ازبکستان در شهر «سمرقند» آغاز شد. در این نشست سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای از جمله هند، قزاقستان، چین، قرقیزستان، پاکستان، روسیه، تاجیکستان، ازبکستان و «ژانگ مینگ» دبیر کل سازمان همکاری شانگهای و «روسلان میرزایف» رئیس کمیته اجرایی ساختار منطقه‌ای ضدتروریسم سازمان همکاری شانگهای حضور داشتند.
در نشست قبلی سازمان همکاری شانگهای که روزهای ۸ و ۹ ژوئن سال ۲۰۱۷ میلادی در شهر آستانه پایتخت قزاقستان برگزار شد، هندوستان و پاکستان عضو دائم سازمان همکاری شانگهای‌ شدند و در نشست 2022 ، ایران نیز در حال طی کردن مراحل و فرآیندهای عضویت دائم در سازمان همکاری شانگهای است.در شرایط حاضر، افغانستان، مغولستان و بلاروس اعضای ناظر این سازمان بوده و ترکیه، سریلانکا، ارمنستان، آذربایجان، نپال و کامبوج شریک گفت وگو با این سازمان هستند.
رجب اردوغان رئیس جمهور ترکیه در این مجموعه با ولادیمیر پوتین، ابراهیم رئیسی، الهام علی‌اف، امام‌علی رحمان و الکساندر لوکاشنکو به ترتیب روسای جمهور روسیه، ایران، آذربایجان، تاجیکستان و بلاروس و رهبران دیگر صبحت کرد و درباره عضویت کامل این کشور در سازمان همکاری شانگهای گفت که این کشور گام‌های بزرگی را در مسیر پیوستن به سازمان همکاری شانگهای بر می‌دارد.

برخی از نخبگان سیاسی ترکیه معتقدند که عضویت فعال ترکیه در سازمان همکاری‌های شانگهای به نفع این کشور است و می‌تواند توسعه روابط آنکارا با کشورهای ترک زبان را نیز آسان‌تر کند. موافقان عضویت می گویند که این کشور باید به اعضای اصلی شانگهای نزدیک و نزدیک تر شود و به این واقعیت پی ببرد که نفعی در نزدیکی روابط با غرب وجود ندارد. اما گروه دیگری مخالف این ایده هستند و معتقدند که شانگهای آورده خاصی برای ترکیه نخواهد داشت. مخالفان بیان می دارند که اصلی ترین تناقض ترکیه در جمع اعضای شانگهای، عضویت در ناتو است. «سهم صادرات ترکیه به کشورهای عضو اتحادیه اروپا نزدیک به نیمی از کل صادرات این کشور است. اما سهم صادرات ترکیه به اعضای سازمان همکاری شانگهای به 10 درصد می رسد. پس نمی‌توان استدلال کرد که عضویت ترکیه در SCO (عضویت کامل) حداقل در کوتاه‌مدت و میان‌مدت قابل تحقق است. زیرا از نظر برخی کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، پذیرش ترکیه به معنای استقرار ناتو و آمریکا در داخل اتحادیه است.
سازمان همکاری شانگهای در سال 1996 بین چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان به منظور کمک به حل مشکلات مرزی و امنیتی منطقه تأسیس شد و تا سال 2001 که ازبکستان به عضویت آن درآمد، تحت عنوان «شانگهای پنج» به فعالیت خود ادامه داد. بعدها ایران نیز به این گروه پیوست و حالا 9 عضو دائمی دارد که شامل هند، قزاقستان، چین، قرقیزستان، پاکستان، روسیه، تاجیکستان، ایران و ازبکستان است.

همچنین اعضای ناظر عبارتند از: افغانستان، بلاروس و مغولستان. اما گروه سومی نیز وجود دارد که اصطلاحاً آنها را شرکای گفتگو می نامند. این کشورها که در مکانیسم های تصمیم گیری دخالتی ندارند، عبارتند از: جمهوری آذربایجان، ارمنستان، کامبوج، نپال، سریلانکا و جمهوری ترکیه.

اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال،برگرفته از منابع گوناگون