شعار سال: نخستین اجلاس سراسری الگوی کشت محصولات کشاورزی، رونمایی و ابلاغ سند کشت محصولات استان‌ها در سال زراعی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ با حضور محمد مخبر معاون اول رئیس‌جمهور، سیدجواد ساداتی‌نژاد وزیر جهاد کشاورزی، عبدالرضا مصری نایب رئیس دوم مجلس شورای اسلامی، سمیه رفیعی رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی، محمدرضا پور ابراهیمی رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی، محمدجواد عسکری رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس شورای اسلامی، مسلم رحیمی معاون امور استان‌های سازمان صدا و سیما، معاونین وزیر جهاد کشاورزی و مدیران کل و روسای سازمان‌های جهاد کشاورزی ستادی و استانی در سالن خوشه این وزارتخانه برگزار شد.  در پایان این مراسم نیز از سندی بنام سند الگوی کشت محصولات کشاورزی توسط معاون اول رئیس‌جمهور، وزیر جهاد کشاورزی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی، رونمایی شد. ساداتی نژاد در این مراسم حرف هایی زد که به زودی باید منتظر پاسخگویی به مطالبات 84 میلیون ایرانی باشد.

آنچه که کارشناسان از الگوی کشت می دانند، نوعی شبه آمایش برای محصولات کشاورزی حول توانمندی های منطقه ای و امکانات موجود و ایجاد رغبت بهره برداران است. با اجرای این طرح باید مدیریت مصارف منابع آبی(صرفه جویی جهار میلیارد متر مکعبی در سال اول ادعا شده) ، کنترل نوسانات قیمتی(پرکشتی و کم کشتی) ، تمرکز بر کشت محصولات اولویت دار،تقویت خودکفایی در محصولات اساسی، انطباق محصول با امکانات و محدویت های تولید مناطق و مواردی همانند کمک شود. اما طرحی که ما می بینم، ملغمه ای از طرح خودکفایی در محصولات کشاورز، افزایش بهره وری نهاده های تولید، دیم کاری در اراضی مستعد، خرید تضمینی و مواردی همانند است. قصد زیر سوال بردن توانمندی های طرح وجود ندارد، اما این طرح هرچه باشد طرح الگوی کشت نمی تواند باشد. کجا 30 هزار میلیارد تومان بودجه را می توان به این طرح اختصاص داد(دو میلیارد دلار). ساداتی نژاد برود از همان سه میلیارد دلاری که برای خودکفایی برنج در نظر گرفته بود بردارد!

وزیر جهاد کشاوزی می‌گوید: «دلیل تاخیر در تهیه سند اجرای الگوی کشت در کشور نه دانش، بلکه نحوه اجرای آن بوده است.» . این طرح چالش 50 ساله بخش کشاورزی کشور بوده و برای 133 محصول کشاورزی درنظر گرفته شده ،اما از آنجایی که 15 محصول از این 133 محصول تحت پوشش ، 33 درصد تولیدات قرار گرفته در سبد تولیدات کشاورزی را تشکیل می دهد، تمرکز روی این 15 محصول خواهد بود. مدعی هستند که با اجرای الگوی کشت، در پایان سال اجرای طرح، تولید از 125 میلیون تن به 152 میلیون تن خواهد رسید و مصرف آب چهار میلیارد مترمکعب کاهش خواهد یافت. همچنین خودکفایی در تامین انرژی را به‌دنبال دارد و نفوذ دانش به 100 درصد خواهد رسید. ضمن اینکه سطح زیر کشت در سال اول اجرا از 11 میلیون به 12 میلیون هکتار افزایش می‌یابد. می گویند که با اجرای الگوی کشت صرفه‌جویی ارزی حدود 697 میلیون دلار فقط برای گندم خواهد بود و در سال اول اجرای طرح در صورتی که تمام الزامات اجرا شود 2.2 میلیارد دلار صرفه‌جویی ارزی خواهیم داشت . مدعی اند که طرح الگوی کشت، امسال در بخش زراعت و در سال آینده بخش‌های باغبانی و دیگر بخش‌های کشاورزی اجرا می‌شود (چه شباهت عجیبی با طرح خودکفایی در گندم دارد این طرح الگوی کشت !؟).

طرح الگوی کشت را در حالت بهینه می توان تعیین زنجیره‌ای از نظامات کشاورزی با مزیت اقتصادی پایدار مبتنی بر سیاست‌های کلان کشور، دانش بومی کشاورزان و بهره‌گیری بهینه از ظرفیت‌های منطقه‌ای با رعایت اصول اکوفیزیولوژیک تولید محصولات کشاورزی در راستای حفظ توان و تعادل محیط زیست برای نسل‌های آینده از طریق استفاده اصولی و افزایش بهره‌وری از منابع پایه تولید، آب و خاک دانست. آیا طرح تهیه شده همین رویکرد را دارد؟ دولت های قبل یکی از علل کم توجهی به اجرای الگوی کشت را مالکیت فردی کشاورزان بر زمین و مقاومت در برابر اقدامات دستوری می دانستند، امری که در دولت سیزدهم و دوره مدیریت ساداتی نژاد ادعا شده که هرچند کشاورزان براساس منفعت خود اقدام به کشت محصولات می‌کنند، با استفاده از همین ایجاد منفعت و مشوق مصمم به اجرای الگوی کشت محصولات زراعی می باشیم؟! این که فقط یک ادعا است. درباره مکانیزم و روش صحبت کنید.