شعار سال: شاید مردم حلقه نیاوران را نشناسند. اتاق فکر مکتب متمایل به لیبرالیسم اقتصادی در کشور متمرکز در «موسسه عالی آموزش وپژوهش مدیریت وبرنامه ریزی» معروف به «موسسه نیاوران» که به چهره‌های وابسته به این نحله فکری، «حلقه نیاوران» گفته می‌شود. محمد نهاوندیان، محمود واعظی، نوبخت، حسین موسویان، مرتضی بانک، صالحی امیری و مسعود نیلی همه کسانی بودند که در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام در زیرمجموعه حسن روحانی فعالیت می‌کردند و به دنبال نوشتن سناریوی پیاده‌سازی اقتصاد لیبرالی در کشور بودند.

بن مایه اصلی تفکر اقتصاددانان موسوم به «حلقه نیاوران» که هم اکنون نهاد ریاست جمهوری را در سلطه دارند، آزادسازی اقتصادی و سپردن همه مکانیسم‌ها به «عرضه و تقاضای بازار» و به حداقل رساندن دخالت دولت در اقتصاد است و در این میان آن چه که چندان اهمیت ندارد، نقش حمایتی دولت از اقشار کم برخوردار و ضعیف اقتصادی است. اصولا در طرز تفکر «حلقه نیاوران»، دولت نباید به هیچ عنوان در مکانیسم بازار اختلال ایجاد کند و هزینه‌های بخش عمومی توسط دولت باید به کم‌ترین سطح برسد که این به معنای حذف هر چه بیشتر یارانه‌ها و قوانین حمایتی است. نتیجه تصمیمات این گروه را می‌توان در شکاف طبقاتی و تورم افسار گسیخته زمان هاشمی رفسنجانی دید. بسیاری معتقدند هاشمی رفسنجانی با طناب حلقه نیاوران به چاه افتاد.

دکتر فرشاد مؤمنی اقتصاددان اصلاح‌طلب معروف و استاد دانشگاه علامه، یکی از اصلی‌ترین و قدیمی‌ترین مخالفان مکتب تعدیل اقتصادی است و در کتاب‌های تالیفی خود، سخنرانی‌ها و مقالات مختلف، نسبت به سیطره اقتصاددانان نولیبرالیست بر گلوگاه‌های سیاستگذاری کشور هشدار داده بود. او معتقد است عدم شناخت از وضعیت اجتماعی و فرهنگی مردم ایران و عمل به توصیه‌های بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول، عملاً باعث تشدید پیچیدگی‌های مسائل اقتصادی ایران در دولت هاشمی شد و بسیاری از مشکلات امروز ناشی از همان سیاست‌های اقتصادی پس از جنگ است. فرشاد مؤمنی در همان سال اول روی کار آمدن دولت روحانی در سخنانی که بازتابی گسترده داشت گفت: "طرفداران اقتصاد رانتی و شوک درمانی در دولت یازدهم رخنه کرده‌اند. "

از حدود سال ۱۳۹۵، پیش طرح تربیت مدیران ارشد دولتی با عاملیت نئولیبرال‌های ‎حلقه نیاوران در دانشکده اقتصاد و مدیریت دانشگاه شریف کلید خورد. در راستای همین طرح حلقه نیاوران بود که نوبخت معاون رئیس جمهور وقت و رییس اسبق سازمان مدیریت و برنامه ریزی از تامین منابع لازم برای جذب ۲۰۰۰ مشاور جوان در دولت برای تحویل گرفتن پست‌های مدیریتی در آینده خبر داده بود.

حال خبر می‌رسد که مسعود نیلی بازنشست شده است. خبری طبیعی که آن را هم می‌خواهند با عباراتی نظیر بازنشستگی اجباری، به کیسه دولت سیزدهم بدوزند. اگر واقع گرا باشیم و قانونمدار باید بپذیریم که مسعود نیلی باید دی ماه ۱۴۰۱ بازنشست می‌شد. البته که بازنشستگی و خانه نشسنی برای محفل نیاوران جایی ندارد. از این سوراخ به آن سوراخ. خدا حفظ کند سرمایه آقای عباس اخوندی و سایر اعضای کابینه دولت یازدهم و دوازدهم را.

مسعود نیلی با انتشار مطلب کوتاهی در کانال رسمی خود، شایعات مربوط به بازنشست شدن خود از فعالیت در دانشگاه را تایید کرد.

متن کامل توضیح مسعود نیلی در کانال رسمی خود بدین شرح است: 

ظرف چند روز اخیر مطالبی پیرامون بازنشستگی من انتشار پیدا کرده است که متعاقب آن، لازم دیدم نکاتی را به اطلاع برسانم. من از نظر سنّی در مقطع بازنشستگی بودم و براین‌اساس، انتظار می‌رفت که در تاریخ ۲۵ دی سال گذشته بازنشسته شوم. دانشگاه درصدد آن بوده که برای من و تعداد دیگری از همکاران، از هیئت امنای دانشگاه اجازۀ تمدید دریافت کند که این اجازه نه فقط برای من، بلکه برای دیگر همکاران هم مورد موافقت قرار نگرفته است.

طبیعی است دلبستگی و علاقۀ وافر من به علم اقتصاد تحت‌تأثیر این نوع تحولات اداری قرار نمی‌گیرد و تا روزی که توانی داشته باشم به فعالیت‌های علمیِ خود ادامه خواهم داد.

اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون