شعارسال: تولید پژو ۴۰۵ در ایران سال گذشته سرانجام پس از حدود سه دهه پایان یافت؛ خودرویی که سال‌ها پس از تولید جهانی‌اش همچنان در ایران‌خودرو به اشکال گوناگون تولید می‌شد. ایران‌خودرو با بیش از ۷۲ هزار کارمند، سالانه بیش از یک میلیون خودرو تولید می‌کند. بسیاری از محصولات این خودروساز، بر پایه‌ی طرح‌های قدیمی پژو ساخته شده‌اند. بخشی از آن‌ها با همان نشان پژو عرضه می‌شوند و بخشی دیگر با لوگو ایران‌خودرو. پژو تولید ۴۰۵ را در سال ۱۹۹۷ متوقف کرد؛ اما ایران‌خودرو تا همین اواخر تولید این خودرو را ادامه داد. همین حالا مدل‌های مختلفی بر اساس پلتفرم ۴۰۵ ساخته می‌شوند؛ مانند سمند و دنا.
پژو پارس که زمانی با نام «پژو پرشیا» شناخته می‌شد، نمونه دیگری از همین داستان است. طراحی ظاهری این خودرو شباهت زیادی به پژو ۴۰۵ دارد، با این تفاوت که نمای جلو و داشبوردش یادآور نسخه‌ی بازطراحی‌شده‌ای در اوایل دهه‌ی ۲۰۰۰ میلادی است.

نمونه دیگر، وانت آریسان می‌باشد؛ وانتی که ابتدا بر پایه پلتفرم پیکان ساخته شد. نسل اول آریسان که از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ تولید شد، از طراحی دیفرانسیل عقب پیکان بهره می‌برد. با وجود پلتفرم قدیمی، فضای داخلی آریسان به‌طرز عجیبی به خودرو‌های قرن ۲۱ شبیه بود؛ هرچند امکاناتی ساده داشت. در سال ۲۰۲۲، ایران‌خودرو نسل دوم آریسان را عرضه کرد. این مدل برخلاف نسخه‌ی اول، پلتفرم پیکان را کنار گذاشت و روی پلتفرم پژو ۴۰۵ ساخته شد.

نمونه دیگر این نوع خودروها، کامیون بنز ۶۶ سال قبل است. اگر این کامیون را در جاده‌ها ببینید، احتمالاً فکر می‌کنید که یک خودروی کلاسیک قدیمی است. سبک طراحی و ابعاد آن، با ظاهری عجیب که در خودرو‌های دوره پساجنگ رایج بود، کاملاً قدیمی به نظر می‌رسد. شاید با شنیدن این‌که این کامیونی کاملاً نو بوده و می‌توانید فردا آن را خریداری کنید، شگفت‌زده شوید. این کامیون مرسدس بنز که اولین بار در سال ۱۹۵۹ از خط تولید خارج شد، هنوز هم تولید می‌شود و احتمالاً قدیمی‌ترین خودروی نو در جهان است! منظورمان مرسدس بنز افسانه‌ای کورزهاوبر (Kurzhauber به آلمانی به معنای کاپوت کوتاه) است. این کامیون هرگز در آمریکا عرضه نشد و دهه‌ها پیش از جاده‌های غربی ناپدید گردید، اما در خاورمیانه، این کامیون‌ها هنوز به‌طور منظم توسط نمایندگی‌ها به فروش می‌رسند.
این کامیون‌ها به دلیل توانایی حمل بار چند برابر حد مجاز بدون خرابی، حتی در جاده‌های ناهموار و غیرآسفالت، مورد تحسین قرار گرفتند. ظاهر برجسته این کامیون، همراه با رنگ نارنجی سوخته‌ای که تقریباً در تمام نمونه‌ها دیده می‌شد، آن را به کامیونی نمادین تبدیل کرد. دلیل محبوبیت پایدار کورزهاوبر، مرسدس بنز تولید این کامیون‌های کاپوت کوتاه را برای مدت فوق‌العاده طولانی ادامه داد. اگرچه فروش داخلی در آلمان در سال ۱۹۷۷ متوقف شد، اما خطوط تولید برای صادرات تا سال ۱۹۹۵ فعال بودند. در خارج از آلمان، تولید در برزیل از طریق همکاری با فریت‌لاینر تا سال ۱۹۹۱ ادامه یافت. در آرژانتین نیز کامیون‌ها تا سال ۱۹۹۷ تولید شدند، اما در خاورمیانه، ماجرا کمی متفاوت بود.

تولید این کامیون از سال ۱۹۷۹ توسط شرکت ایران‌خودرو دیزل (که در آن زمان به نام گروه صنعتی خاور شناخته می‌شد) آغاز شد. هنگامی‌که مرسدس بنز در دهه ۱۹۹۰ تولید این کامیون‌ها را در نقاط دیگر جهان به‌تدریج متوقف کرد، دلیلی برای توقف تولید در ایران ندید. بازار داخلی ایران همچنان تقاضای کافی برای کامیون‌های کاپوت کوتاه داشت و بنابراین ایران‌خودرو دیزل به ساخت آن‌ها ادامه داد. ایران‌خودرو همان شرکتی است که پژو ۴۰۵ را تا سال ۲۰۲۴ تولید می‌کرد. بخش خودرو‌های تجاری و سواری این شرکت در تولید نسخه‌های تحت لیسانس خودرو‌های غربی ید طولایی دارد و تولید این خودرو‌ها را چندین دهه فراتر از تاریخ‌مصرف معمول آن‌ها ادامه داده است.
کورزهاوبر در ایران و خاورمیانه به دلیل دوام، توانایی حمل بار‌های سنگین و عملکرد قابل‌اعتماد در شرایط سخت همچنان طرفداران زیادی دارد. این کامیون‌ها هنوز هم در ایران، با رنگ نارنجی سوخته فراوان در جاده‌ها دیده می‌شوند. این کامیون‌ها مشابه تویوتا لندکروزر سری ۷۰ هستند که با وجود طراحی قدیمی، به دلیل عملکرد قابل‌اعتماد همچنان محبوب‌اند. مشخص نیست که کورزهاوبر تا چه زمانی به حیات خود ادامه خواهد داد، اما به نظر می‌رسد تا زمانی که تقاضا در ایران وجود داشته باشد، ایران‌خودرو دیزل این طراحی کلاسیک را زنده نگه خواهد داشت.

پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون