شعارسال: در مقاله ای به قلم واسیلی ژارکوف متخصص تاریخ می نویسد: دولت اوباما از بیم تحولات شدید در دوران ریاست جمهوری غیر قابل پیشبینی ترامپ مجازاتهای روسيه را شدیدتر کرد. ولی از قرار در واقع کسانی باید بیم داشته باشند که در رابطه با سر کار آمدن رئیسجمهور جدید آمریکا برنامههای تحقق ناپذیری طراحی میکنند.
دونالد ترامپ از خودپرستی ملی آمریکاییها حمایت میکند که منافع دیگران را نادیده میگیرند. او برغم این موضع توانست در روسيه کلی هوادار پیدا کند. مخصوصاً کسانی از او حمایت میکنند که از سیاست خارجی آمریکا بخاطر همین خودپرستی، اعمال فشار قهرآمیز و نادیده گرفتن موضع سازمانهای بینالمللی انتقاد میکنند. معمای شماره یک رئیسجمهور جدید آمریکا (حداقل برای روسيه) همین است.
بسیاری از مفسران بر اساس "جنون عشق به ترامپ" در روسيه به تحولات شدید در روابط روسیه و آمریکا امید بسته (یا برعکس از آن احساس وحشت میکنند).
تنها امر معلوم در مورد آقای ترامپ این است که رفتار او، مخصوصاً در بخش سیاست خارجی، مطلقاً غیر قابل پیشبینی میباشد. این اوضاع غیر قابل پیشبینی باعث نگرانی و حتی وحشت کسانی ميشود که به سیاست بينالمللي به عنوان سامانه شکل گرفته نگاه میکنند. اما کسانی که سامانه شکل گرفته را به مبارزه میطلبند امیدوارند به کمک ترامپ نظم کنونی جهانی را به نفع خود تغییر دهند.
استدلالهای مربوط به بهبود آتی روابط روسیه و آمریکا بر چند امر معلوم اتکا دارد. اولاً، ترامپ طی مبارزه انتخاباتی به کرات از سیاست خارجی دولت اوباما انتقاد و در مورد موجه بودن بهبود روابط با روسيه اظهار نظر کرده است. ثانیاً، رئیسجمهور جدید آمریکا به عنوان بازیگر خارج از سامانه به عنوان متحد بالقوه دیگر بازیگران ضد سامانه غربی ارزیابی ميشود. از قرار "شباهت بینظیر پوتین و ترامپ" که طرف روس از آن صحبت میکند از اینجا ریشه گرفته است. بظاهر پوتین و ترامپ به شکل مشابه از نخبگان آمریکایی انتقاد میکنند.
در عین حال، مخالفان این دیدگاه هم استدلالهای موثقی در حمایت از نقطه نظر خود مطرح میکنند. اولاً ترامپ و جمهوریخواهان از اوباما بخاطر ملایمت زیاده از حد در بخش سیاست خارجی و از جمله ناتوانی از "سرجا نشاندن روسيه" انتقاد میکنند.
میگویند اوباما نتوانست مجازاتهای مؤثری علیه روسيه بکار گیرد و بجای اقدام قطعی و واقعی "به وراجی پرداخته بود". البته نمیشود گفت که ترامپ بطور کامل از این خط ضد روسيه حمایت میکند ولی طرفداران این موضع حتماً بین اطرافیان ترامپ خواهند بود و او نخواهد توانست دیدگاه آنها را نادیده گیرد.
ثانیاً، رئیسجمهور ترامپ در هر حال در وهله اول به منافع آمریکا توجه میکند. بدشواری شعار "احیای عظمت آمریکا" به معنی پیشه کردن راه امتیاز دادن در سیاست خارجی باشد. پیدا کردن بهانه و "احیا کردن عظمت آمریکا" به کمک زخم زبان زدن در مورد ضعف دیگران کار خیلی سادهتری است. این رفتار با روحیه ترامپ هماهنگی دارد و روسيه با توان محدود آن بدشواری در مورد کاربرد این نوع سناریوهای غیر دوستانه مصونیت داشته باشد.
ترامپ تاجر زیرک آمریکایی است که حتی از احوال دوستانه شرکا فقط برای حقه زدن به آنها استفاده میکند.