شعار سال: سرعت تحولات و
تغییرات فناوری، شیوههای تولید و نوع محصولات عرضهشده در بازار اهمیت این ارتباط
را بیشتر کرده است. بدیهی است که باید برنامههای درسی و شیوههای مهارتآموزی بهگونهای
باشد که بتواند هنرجویان را پس از فراغت از تحصیل یا اتمام دوره آموزشی در حدی
توانمند کند که بتوانند به آسانی در محیط کار از مهارت خود استفاده کنند و از عهده
کارهای محولشده بهخوبی برآیند و خود را با تغییرات فناوری هماهنگ کنند. به همین
سبب یکی از جنبههای مهم رویکرد آمادهسازی دانشآموزان برای زمینههای شغل عام
مسئله رابطه بین کار و آموزش است. آنچه
تحت عنوان «از مدرسه به کار» در ادبیات آموزشی، بهویژه در آمریکا، مطرح شده است
در واقع نهضت اصلاحطلبانهای است که نه فقط در آموزش فنیوحرفهای، بلکه در آموزش
متوسطه عمومی به آن توجه شده است و هدف آن تلفیق یادگیری نظری و عملی، ارتباط
آموزش متوسطه با آموزش بعد از متوسطه و نیز تلفیق یادگیری کارمحور با یادگیری
مدرسهمحور است؛ برای مثال تجربه یادگیری کارمحور در علوم میتواند ادبیات علمی
بیشتر و علاقه حرفهای به علوم را بیشتر کند. فعالیتهای یادگیری کارمحور برای
دانشآموزان فرصتی را فراهم میکند که در آن دانش نظری و مهارت حرفهای را همراه
هم برای حل مسائل جهان واقعی بهکار ببرند. ارتباط آموزش با دنیای کار، دانشآموزان
را در شرایط دنیای واقعی قرار میدهد و فرصت اکتشاف در شرایط واقعی را برای آنها
فراهم میکند. یکی از دغدغههایی
که همواره مربیان و دانشآموزان، بهویژه در دورههای فنیوحرفهای در اغلب
کشورها، بهویژه در ایران داشتهاند، مسئله ادامه تحصیل بعد از آموزش متوسطه بوده
است. گرایش شدید دانشآموزان و اولیای آنها به رفتن به دانشگاه و تقاضای بالای
شرکت در کنکور دانشگاهها اعم از دولتی، آزاد و غیرانتفاعی در ایران این دغدغه را
بیشتر آشکار میکند و شاید یکی از دلایل استقبالنکردن دانشآموزان و اولیای آنها
به آموزشهای فنیوحرفهای درمقایسهبا آموزشهای نظری شانس کمتر فارغالتحصیلان
این آموزشها برای ورود به دانشگاهها باشد؛ بنابراین یکی از جنبههایی که در
رویکرد آمادهسازی دانشآموزان برای زمینههای عام شغلی به آن توجه میشود، این
است که امکان انتخاب دانشآموزان برای رفتن به دانشگاه و کار وجود داشته باشد. به
همین دلیل، ادامه تحصیل و کسب مهارتهای سطح بالاتر در دورههای بعد از متوسطه از
مواردی است که همواره بر آن تأکید شده است. در واقع،
یک سؤال دائمی برای آموزش فنیوحرفهای وجود دارد که برنامههای دوره متوسطه و بعد
از آن باید بر چه چیزی تأکید داشته باشند.
این تأکید ممکن است بر یک شغل یا حرفه خاص، بر خوشهای از حرفهها، یا
بر کار به مفهوم کلی یا بر مهارتهای کلی زندگی باشد. آموزش فنیوحرفهای یک تحصیل
مداوم و بیپایان است و تکنیسینها باید همواره با فناوریهای پیشرفته بیپایان
همگام شوند. بنابراین به آموزش فنیوحرفهای باید بهمثابه آموزش مادامالعمر نگاه
شود.