شعار سال: امید است خدا بر این ملت رحم و مشکلات را یکی پس از دیگری حل کند. الحمد الله انتخابات بخوبی برگزار شد و مردم علیرغم مشکلات، سختیها و گلایه ها و با وجود خبر شیوع بیماری کرونا باز هم آمدند و خوش درخشیدند اگر چه بعضی با تحلیل های خاص خود در کوچک نمایی اصرار بیش از حد دارند. انتخابات را عده ای بردند اما آنچه را نباید از یاد برد این است که عواملی چند در این پیروزی نقش داشت. شهادت سردار سلیمانی و تأثیر آن بر روحیه مردم یکی از آنها بود. ضربه بر پایگاه عین الاسد شوری دیگر به مردم داد؛ اگر چه با سقوط هواپیمای مسافر بری کام مردم را تلخ کرد. عملکرد نسبتاً ناموفق گروه قبلی در مجلس عامل دیگر بود و بیزاری از رئیس جمهور امریکا به عنوان قاتل پیمان شکن نیز بی تأثیر نبود. اما آنچه نیروی برنده باید به آن توجه کند این است که نباید دچار غرور شود که به قول معروف آسیا به نوبت است و تلک الایام نداولها بین الناس. و تا ببینیم شما چه می کنید «و کیف تعملون». بنابراین باید شعار این باشد « ما پیروز شدیم اما مغرور نمی شویم».
به هرحال این مسئولیت سنگین امانت است و باید در نگهداری و تحویل آن به دیگران نهایت دقت را داشت.
سال 98 سال عجیبی برای کشور بود و شاید سال 99 عجیبتر باشد. آثار سیل و زلزله و ملخ و برف، آثار ناشی از افزایش ناگهانی قیمت نفت و کرونا به علاوه تحریم و دلبستگی بیش از حد به برجام همه و همه پیش روی مجلس آینده است و چشم پرانتظار عده کثیری برای اینکه ببینند شماها چه می کنید. بیایید همچون کسانی که در جنگ تحمیلی به جبهه می رفتند و اغلب امید بازگشت نداشتند شما هم به گونه ای پا به مجلس بگذارید که دیگر در دوره بعد نمی خواهید نماینده شوید. در اینصورت کار شما از هوای نفس تقریباً خالی می شود، و این به تقوا نزدیک تر است و در اینصورت بهتر می توانید برای مردم تصمیم بگیرید. به نظر من این دوره جدید، دوره گذشت از خود و برنامه سازی برای آینده است. مبادا کسی به فکر آینده خود برای دوره بعد باشد. باید در این دوره، ایثار و از خود گذشتگی همانند جبهه های جنگ باشد. این حقیر توصیه هایی دارد که اگر چه همه بیشتر و بهتر از من می دانند ولی شاید ذکر آن خالی از فایده نباشد. بعضی از مهمترین آنها بدون رعایت اولویت به این قرار است:
10.مسائل زیادی در کشور وجود دارد و چه بسا لازم باشد اعلام وضع فوق العاده شود؛ زیرا شتر سواری دولا دولا نمی شود.
12.کسب اطلاعات دقیق برای تصمیم گیری بسیار مهم است؛ ایجاد کانال های اطلاعاتی دقیق در بدنه دولت و داشتن گروههای کاری برای کسب اطلاع و پخته کردن مسائل لازم است، تا وقت مجلس کمتر گرفته شود. افراد دلسوز و کارشناس در بدنه دولت شناسایی کنید.
15.از دولت بخواهید تا نقش آمارگیری و دادن اطلاعات درست و عملیاتی کردن دقیق نظام پنجرة واحد را در سرلوحة برنامه های خود قرار دهند تا کار مردم سریعتر راه بیفتد. این کار را از مجلس شروع کنید.
16.آموزش را سرمایه گذاری بدانید و نه سربار! آموزش بستراست و نه بخش همانند بخشهای دیگر!
18.بین المللی فکر کنند و ملی و منطقه ای تصمیم بگیرید.
و صدها برنامه دیگر که باید گروهی و جمعی بر روی آن کار، و سبک و سنگین کنید تا در مجلس به سرعت و دقت بر روی آنها کار شود. این مختصری که بیان شد شاید مدخلی برای ورود به مشکلات باشد. دیگر مجلس روی صندلی سبز نشستن وکارهای شخصی یا درجه چندم مجلس را رتق و فتق کردن کار این مجلس نیست. به لحاظ ساختاری کاری کنید که هر کس در دوره های بعد آمد بتواند ادامه برنامه منطبق با برنامه های مصوب ینجساله و بیشتر را پی بگیرد. به مردم نشان دهید که مجلس آینده کار کرده است تا اثراتش را ببینند.
اما آنچه مهم به نظر می رسد اولویت بندی با توجه به محدودیت در آمدها است. تعیین اولویت ها کار آسانی نیست و تصمیم گیری بر روی آن مشکل و وقت گیر و نیازمند پرهیز از خودخواهی و منطقه خواهی است.
من در این رابطه مقاله ای داشتم به نام تعیین اولویت روشی در انتخاب برتر که در سال 84 در سمینار روش تحقیق که توسط دانشگاه امام حسین در تهران برگزار و ارائه شد. شاید مطالعة آن به درد بخورد که به پیوست است.
شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری خبرآنلاین، تاریخ 7 فروردین 99، کد مطلب: 1369242: www.khabaronline.ir