مجوز اولیه تخریب خانه سرلشگر ابراهیم ضرابی در آذر ماه سال ۹۶ و در دوره درخشان رجبعلی خسروآبادی، مدیر وقت میراث تهران صادر شد، اما چون مجوز یکساله بود، مالک فعلی مجددا درخواست پروانه تخریب نوسازی نمود که با مخالفت شهردار منطقه یازده و استعلام مجدد از میراث روبرو شد. اما شعبه سوم تجدید نظر دیوان عدالت اداری رای به تخریب این اثر ارزشمند داد.
آدرس خانه سرلشگر ابراهیم ضرابی: استان تهران ، شهر تهران ، خیابان ولیعصر ، ابتدای خیابان فروزش.
آدرس قدیمی: محله امیریه ،چهارراه معزالسلطان، ابتدای خیابان سرآب وزیر.
آدرس قدیمیتر؛ توابع محله سنگلج، جنوب شرق دروازه قزوین، شرق باغ جنت گلشن، قطعه زمینهای آقا میرزا محمد ناظر.
شماره ثبت خانه سرلشگر ابراهیم ضرابی در فهرست آثار ملی ایران : این خانه هیچ گاه ثبت ملی نشد.
نامهای دیگر : خانه سرلشگر ابراهیم ضرابی ، خانه پری ضرابی (همسر قاسم پنبه چی) و …
پیرامون نام: خانه سرلشگر ابراهیم ضرابی؛ این خانه طبق نقشه دارالخلافه در باغات آقا میرزا محمد ناظر بنا شده بود، سلطان ابراهیم خان کاشی که بعدها به دلیل رشادت در جنگ تنگ زاهد شیر نشان ذوالفقار گرفت ، نام خود را به ضرابی تغییر داد و به سرلشگر ابراهیم ضرابی شهره شد.
خانه پری ضرابی؛ طبق اسناد انحصار وراثت عمارت مذکور، خانه مدتی در اختیار پری ضرابی دختر سرلشگر ابراهیم ضرابی و همسر قاسم پنبه چی قرار داشت.
خانه مداح سید غم خوار؛ طبق تاریخ شفاهی و گفتگو با معتمدین و ساکنین قدیمی محل، بخشهای بسیاری از خانه سرلشگر ابراهیم ضرابی در سالهای معاصر تخریب و تنها بخشی از اصطبل خانه باقی مانده بود که در اختیار مداحی به نام؛ سید غمخوار قرار داشت، می گویند سید غمخوار همیشه با اسب خود به هیأتهای عزاداری میرفت و روضه میخواند. این بخش از نوشته دارای اصلاحیه است، لطفا ته نویس سوم را حتما بخوانید.
دوران و بانی اثر: خانه سرلشگر ابراهیم ضرابی در اوایل دوره پهلوی اول توسط ایشان ساخته شده بود.
امکان بازدید: به علت تخریب دیگر اثری از این عمارت نیست.
مشخصات خانه سرلشگر ابراهیم ضرابی:
خانه سرلشگر ابراهیم ضرابی دارای دو بنای اندرونی و بیرونی بود، بنای بیرونی در بخش جنوبی زمین قرار داشت و سردر آجری و سنتوری آن نظر هر بیننده ای را جلب می کرد. بنای بیرونی در دو طبقه ساخته شده بود. بنای اندرونی عمارتی یک طبقه و یک سالن هفت دری بود که بالای هر پنجره تزئیات گچ بری زیبایی قرار داشت.
در اسناد این خانه چنین قید شده است؛ خانه شمالا به دیوار خانه حبیبه و عیال کاکا علی، شرقا به خانه حبیبه و عیال کاکاعلی، جنوبا به خیابان سرآب وزیر و غربا به ایوان خانه میرزا غلامحسین خان.
نظر استاد نصرالله حدادی درخصوص این محله:
از آنجا كه املاك ميرزا عيسي و ميرزا موسي وزير، وزيران دربار ناصرالدين شاه در اين محدوده قرار داشت به اينجا محله سراب وزير ميگفتند. از خيابان شهيد فروزش تا ميدان راهآهن، باغ اين دو وزير ادامه داشت و به دليل وجود ديوارهاي بلند و برج و باروهاي متعدد در آن باغ، اينجا به محله قلعه وزير هم معروف بود.
آيتالله تنكابني كه خانهاش بين بازارچه نو و بازارچه ميدان شاپور بود معمولاً روز عاشورا پاي برهنه براي عزاداري به اين محدوده ميآمد. كوچه لب تشنه (شهيد علي توحيدي) محل ظاهر شدن آب سراب وزير بود. يعني قنات مظهرش اينجا بوده است. عزاداران حسيني تا ظهر عاشورا مشغول عزاداري بودند و آب نميخوردند. آنها و بهويژه بچهها به ياد امام حسين(ع) تا ظهر لب به آب نميزدند. در پايان مراسم و هنگام ظهر كه به اين محدوده ميرسيدند بعد از نماز ظهر عاشورا، آيتالله تنكابني اينجا لبيك يا حسين(ع) ميكشيد و بعد جامي را داخل سراب وزير ميزد و اول به بچهها آب ميداد.
خانه سرلشگر ابراهیم ضرابی بعد از اتفاقات سال ۱۳۵۷ توسط ستاد اجرایی فرمان امام مصادره شد و در اسناد نام مالکین زیادی به چشم می خورد؛ علی، قاسم، غلامحسین و محمدعلی مینویی، عزیزالله غفاری، قاسم، غلامحسین و نصرالله پنبه چی، بهمن و حسن حسین زاده، حسین و بابک اخلاقی و زهرا فراهانی.
مالک ملک شرقی هم انگار در فکر تخریب بنا است، اما فعلا بخشی از سر در را حذف فیزیکی کرده، خداقوت به میراث تهران و...
ته نویس دوم؛ عکس ملک شرقی داستان امروز ماست، داریم خراب میکنیم، اما به همه میخواهیم نشان بدهیم که، خراب نکردیم. همه میدانند رفیق، اوصاع چگونه است…
ته نویس سوم؛ بعد از تهیه گزارش، مالک عمارت شرقی خانه سرلشگر ضرابی، پیرو تماس اطلاعاتی را ارائه نمودند؛ که گزارش نیازمند اصلاح است که مطالب مالک به همراه نقشه ها تقدیم حضور می گردد:
۱ ) در نقشه دارالخلافه تهران، تمامی املاک فوق الذکر در محدوده مربع قرمز ، متعلق به آقامیرزا محمد ناظر است، این قطعه بزرگ به مرور زمان تقسیم و بخش بسیار بزرگی از آن توسط سید احمد غمخوار خریداری می شود.
۲) براساس متن ارسالی محمدعلی غمخوار (نوه مرحوم سیداحمد غمخوار و مالک فعلی بخش آبی رنگ) سعید الذاکرین سید احمد غمخوار ، آخوند ویژه دربار بوده که این لقب را از شاهان قاجار گرفته است و نزدیک به ۱۶۰ سال است که این خاندان در این مجموعه عمارت ۸۰۰ متری اسکان دارند و به دلیل شهره بودن سیداحمد غمخوار نام کوی شمال شرقی نیز به نام غمخوار ثبت شده است.
۳) طبق نقشه و عکسهای هوایی، شوربختانه بخشی که در اختیار خاندان سرلشگر ضرابی بود، تخریب و عمارتی در اواخر پهلوی دوم در آن بنا می شود و حتی بخشی از عمارت دارای شیروانی که در مرکز عکس بالا مشخص است، توسط خاندان ضرابی تخریب می گردد و بخش باقی مانده هنوز در اختیار خاندان غمخوار است.
۴) در سال ۱۳۸۵ مالک عمارت، آقای سیدحسن غمخوار درخواست تعمییر و نوسازی می کند که شهرداری وقت از اداره کل میراث تهران استعلام می کند، مبنی بر اینکه؛ براساس اظهارنظر اداره طرح های تفصیلی و برو کف ملک در محدوده حفاظت شده آثار باستانی قرار دارد.