شاید از بد ملی و ضرورت‌های دفاعی نتوان نافی دوره سربازی شد، اما آنقدر دوره کم اثر و پر مسئله‌ای است که نامیدنش بنام اجباری غیر منصفانه نخواهد بود. باید سربازی رفته باشی تا معنای توهین را درک کنی، معنای وقت کشی و آتش زدن به زمان را درک کنی، معنای عدم توان استفاده و اهمال در استفاده از فرصت‌های سازندگی جوانان را درک کنی. چه شد اجرای اجباری و فراگیر سه دوره مهارت فنی- حرفه‌ای برای ترخیص از سربازی، چه شد بحث استعدادیابی و غربالگری برای استفاده از توانمندی سربازان متخصص، قدرت تربیت عقیدتی و بازآموزی و تقویت مهارت‌های دینی سربازان به کجا رسید؟ برگزاری دوره‌های تقویت ارتباط اجتماعی به کجا رسید؟ آیا دوره سربازی فقط دوره برگزاری صبحگاه، دیدبانی بالای دکل و تمییز کردن پادگان است؟ قدر داشته هایمان را بدانیم تا بستر برای تقویت شان آماده شود. با شعار و تبلیغ نمی‌توان تغییرات دونی و آغازگری را رقم زد.