شعار سال: گویا طبق قانون باید یک سوم حقوق کادری را به وظیفه بدهند ، اما در عمل شنیده می شود که یک دهم را می دهند و سرباز انگیزه ندارد. همه جوانان ایرانی ، فرهنگ سازمانی حاکم بر چنین محیط هایی را هم تجربه کرده اند که از بیان جزئیات بدلیل برای حاشیه ها پرهیز می کنیم . بدلیل تفاوت در توانمندی های بین کادری ها و سربازان وظیفه و همچنین موقت بودگی دوره فعالیت سربازان ، امکان آموزش دهی تخصصی دچار مشکل و ضعف شده و امکان بهره گیری از توانایی های سربازان هم بشدت کاهش می یابد. سیستمی با این همه مشکلات ، حتی بودجه و انگیزه برای توانمندی عمومی و ملی نیروی انسانی وارد شده به پادگان هم ندارد.
سوال اصلی هم از همین جا شروع می شود که برای حدود 5 هزار ساعت عمر هر جوان ایرانی، چه برنامه ای ریخته ایم! درست مثل این می ماند که یک پانزدهم جمعیت فعال مذکر یک کشور را تا آخر عمر از چرخه تولید دور کنیم.تاکید قانون اساسی در این خصوص چیست؟ آیا قوانین پایه ای کشور( از قانون اساسی) تا اسناد توسعه ای و فرابخشی، نیاز به بازنگری ندارند؟ قضاوت را بدور از هیجانات به شما می سپاریم.
پایگاه تحلیلی -خبری شعار سال ،برگرفته از کانال تلگرامی اکو ایران
واقعا یک جوان با کمتر از یک سوم حداقل حقوق اگر بخواد هم نمیتونه به کشورش خدمت کنه چون معیشت اجازه نمیده اون هم پسر که همه ازش انتظار تامین زندگی دارن و بار سنگینی روی دوشش است.
امیدوارم یه فکری به حال معیشت سربازان بشه قانون باید حداقل حقوق مصوب سالانه را برای سرباز تضمین کنه وگرنه سرباز حتی اگه خودش هم علاقه مند به خدمت باشه ، معیشت اجازه خدمت نمیده.