آغاز داستان با اصلاحیه‌های اصل ۴۴ قانون اساسی شروع شد. واگذاری‌ها انجام گردید و زیر مجموعه‌ها تشکیل شدند. زیر مجموعه‌ها با استفاده از خلا قانونی تعارض منافع در ایران، وارد گود شدند و سهامدار تشکیلات اصلی گردیدند. حالا رئیس ابدی خودشان هستند و یکه تاز میدان. اما حماقت که انتها ندارد. بجای تامین رضایت مصرف کننده و ارتقا منظم فناوری، دچار ثروت اندوزی کثیف با کاهش کیفیت و تشدید انحصار و عدم پاسخگویی و ارایه تولیدات بی کیفیت با قیمت‌هایی نجومی شدند. توجیه پشت توجیه. نتیجه این شد که کاسه صبر لبریز گردید و مورد هجمه همزمان حاکمیت (انتقادات کاملا مستقیم مقام معظم رهبری)، دولت و مردم قرار گرفتند. کار بجایی رسیده که حس تنفر از خودروساز داخلی و کج رفتاری هایش علنا بیان می‌شود. اما گویا قرار است این جهنم سبز، روی سر مهندسانش خراب شود. دولت اسلامی، هیچگاه این حد از خیره سری را تاب نیاورد و اجازه کج روی را نخواهد داد.