شعارسال: دولت با زیرکی در لایحه قانون پنج ساله هفتم توسعه، مجلس و نمایندگان را رو در روی مردم و بخصوص حقوق بگیران و شاغلین قرار داد و تقلای رئیس مجلس هم نتوانست اقدامات مجلس را علیه کارگران و کارمندان توجیه کند. جناب قالیباف می‌گوید: «این قانون برای مستخدمین جدیدالورود است.

* اما کدام مستخدم جدید الورود ۲۸ سال و بیشتر سابقه دارد که مشمول بند یک الحاقی تبصره خ ماده ۲۹ باشد»؟!

* نیروی کاری که اکنون با شدت زیاد در حال مهاجرت است با این قانون آیا حاضر است ۴۲ سال کار و فعالیت کند تا به دریافت مستمری ناچیز بازنشستگی نائل شود تا در فقر و نداری بمیرد؟

* نیروی کاری که حقوق ۱۶۰ دلاری به سبک دوران برده داری می‌گیرد، آیا حاضر است ۴۲ سال کار کند؟ چقدر باید نیروی کار ایران را استثمار کرد؟

* در قانون عطف به ما سبق نمی‌شود. چگونه شما برای کسانی که بیش از بیست سال پیش مطابق یک قانون کار مشخص وارد عرصه کار شدند، تعیین تکلیف کردید؟ آیا این گروگان گرفتن مستمری شاغلان نیست؟

* آیا این قانون برای کشوری مثل ایران که با درصد بالای بیکاری گرفتار است توجیه منطقی دارد؟

شاید این افزایش سن بازنشستگی برای کشور‌های اروپایی که با بازار کار اشباع شده و نیاز شدید به نیروی کار مواجه هستند توجیه داشته باشد، اما این سیاست اشتباه نرخ بیکاری و مهاجرت را بیشتر خواهد کرد. بازار کار ایران بعلت همین بیکاری و نیاز شدید به کار، منبع سوء استفاده‌های کلانی شده است. روابط کار ایران اکنون در کشور‌های آفریقایی هم نمونه ندارد.

صندوق‌های بازنشستگی بعلت فساد و سوء استفاده‌های زیاد با ناترازی مواجه شده اند نه افزایش سن امید به زندگی.

جناب قالیباف تصویب چنین لوایحی نیاز به انقلابی گری و انقلابی بودن ندارد. انقلاب مال مستضعفین بود چرا مجلس علیه نیروی کار و کارگران چنین بی پروا قانون تصویب می‌کند؟

جناب قالیباف یادتان باشد تهران و رای دهندگان تهرانی همیشه غول کش بوده اند و کسانی، چون مرحوم هاشمی رفسنجانی را حذف کرده اند.

با وجود جو نا آرام جامعه در سال‌های اخیر، چرا تلاش می‌کنید اعتراضات کارگری را به دیگر اعتراضات مزید کنید؟

آیا می‌دانید جنس اعتراضات کارگران با سایر اعتراضات متفاوت است. چرا آن‌ها را تحریک می‌کنید؟

اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون