شعارسال: مهدی ارباب نیا با اشاره به اینکه سال گذشته شاهد فصل هشت کاوش‌های تپه ازبکی بودیم، اظهار کرد: تا کنون تنها ۱۰ درصد از محوطه تپه ازبکی مورد کاوش قرار گرفته و فعلاً برنامه‌ای برای انجام کاوش جدید نداریم.

وی ادامه داد: وقتی محوطه‌ای تاریخی کاوش می‌شود؛ بنا‌ها و اشیایی از زیر خاک بیرون می‌آید که حفظ و نگهداری آن‌ها به زیرساخت و امکانات خاصی نیاز دارد.

وی گفت: فعلاً شرایط کاوش جدید در محوطه ازبکی وجود ندارد و تمرکز ما بر حفظ و نگهداشت فضا‌هایی است که قبلاً کاوش شده و از خاک بیرون آمده است.

ارباب نیا با اشاره به اقدامات در حال انجام برای بهبود وضعیت محوطه ازبکی توضیح داد: ما به دنبال ایجاد مسیر گردشگری در این محوطه هستیم تا گردشگران بتوانند از مسیری مشخص وارد این مجموعه شده و پس از بازدید خارج شوند.

وی با تاکید بر اینکه محوطه ازبکی وسعت زیادی دارد و ایجاد مسیر مناسب از سرگردانی گردشگران جلوگیری می‌کند، گفت: بنا داریم در مسیر گردشگری تابلو‌های راهنما که اطلاعاتی از فضا‌های کاوش شده در اختیار گردشگران قرار می‌داد، نصب کنیم تا بازدید کنندگان بتوانند اطلاعات جامعی از این محوطه و آنچه که هزاران سال پیش در این فضا در جریان بوده کسب کنند.

معاون میراث فرهنگی البرز افزود: پیگیر خرید انشعاب برق برای این محوطه هستیم و بخشی از اعتبارات آن ابلاغ شده است.

وی تاکید کرد: با پایان فصل هشتم‌کاوش‌ها، خاک و نخاله‌های اضافی از محوطه جمع آوری شده و با انتخاب پیمانکار مناسب برخی اقدامات از جمله مرمت بخش‌هایی از محوطه در حال انجام است.

ارباب نیا تاکید کرد: ما به دنبال فراهم آوردن شرایط مناسب برای بازدید هر روزه از این محوطه هستیم که این امر نیازمند ایجاد تخصیص اعتبار برای ایجاد زیرساخت مناسب است.

توضیحات تکمیلی بای بهره برداری بیشتر از خبر:

محوطهٔ باستانی نه هزار ساله ازبکی (دژ مادها) یکی از محوطه‌های باستانی ارزشمند تاریخی فلات ایران واقع در شهرستان نظرآباد از شهرستان‌های استان البرز می‌باشد. ازبکی محوطهٔ باستانی گسترده‌ای است که از یک تپهٔ بلند مرکزی (تپهٔ الف) به ارتفاع ۲۶ متر از سطح زمین‌های اطراف و تعدادی تپهٔ کوتاه تشکیل شده‌است که ارتفاع بلندترین آن‌ها از چند متر تجاوز نمی‌کند. معروف‌ترین تپه‌ها شامل یان تپه، جیران تپه، دوشان تپه، گوموش تپه، مارال تپه، تپه مرتفع ازبکی یا دژ ماد‌ها می‌باشند. برای این محوطهٔ باستانی می‌توان وسعتی برابر صد هکتار به ابعاد یک کیلومتر در یک کیلومتر در نظر گرفت. این محوطه باستانی را کارشناسان مرکز باستان‌شناسی ایران در سال ۱۳۴۸ خورشیدی مورد شناسایی قرار داده و در سال ۱۳۵۲ به شمارهٔ ۹۵۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. یحیی کوثری در سال‌های ۵۴–۱۳۵۳ و ۱۳۵۷ تپهٔ اصلی ازبکی (دژ مادها) را مورد بررسی قرار داده‌است. خسروپور بخشنده از کارشناسان پیشین میراث فرهنگی استان تهران نیز در سال ۱۳۷۳ با ترسیم نقشهٔ حریم تپه‌های ازبکی الف و ب گزارشی در این زمینه ارائه کرده‌است.
نخستین فصل سلسله حفریات باستان شناختی محوطهٔ ازبکی از ۱۵ آذر تا ۱۹ دی ۱۳۷۷ به مدت ۳۵ روز انجام شد. گروه حفاری فوق با سرپرستی دکتر یوسف مجیدزاده و معاونت خسرو پوربخشنده و دو کارشناس و فعالیت ده کارگر محلی، این مهم انجام پذیرفت.

دومین فصل حفاری از روز ۱۲ مهر تا ۱۲ آذرماه ۱۳۷۸ به مدت دو ماه با افزایش تعداد کارشناسان به دوازده نفر صورت پذیرفت.

سومین فصل کاوش در پاییز ۱۳۷۹ با حضور ۷۰ کارگر و چهارمین فصل آن با حضور ۱۵۰ کارگر در ۲۰ شهریور ۱۳۸۰ آغاز شد و در ۹ آذرماه همان سال پایان یافت.

پنجمین فصل کاوش در این محوطه در پاییز ۱۳۸۱ به مدت ۷۵ روز با اعتباری بالغ بر ۴۰ میلیون تومان در پنج تپهٔ ازبکی انجام شد.

* ششمین فصل کاوش در این محوطه پس از دو سال وقفه در پاییز ۱۳۸۴ انجام شد. هدف این حفاری، دستیابی به خاک بکر به منظور پی بردن به دوره‌های مختلف تمدنی و فرهنگی در چهار تپهٔ محوطهٔ باستانی ازبکی بود.

پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون