شعارسال: با اعلام نتایج کنکور سراسری ۱۴۰۴، بار دیگر نام استان گیلان در میان رتبه‌های برتر این آزمون به‌ندرت دیده شد. تنها نماینده گیلان در میان رتبه‌های تک‌رقمی، خانم آناهیتا خودرو ملاسرائی از شهر رشت در گروه آزمایشی هنر بود، سهمی ۲٫۵ درصدی. این در حالی‌ست که موفقیت در کنکور، فارغ از نقد‌هایی که به ساختار و محتوای آن وارد است، نیازمند پشتکار آموزشی، برنامه‌ریزی تحصیلی و حمایت‌های ساختاری از سوی نهاد‌های آموزشی است.

استان گیلان با بیش از ۳۷۰ هزار دانش‌آموز و حدود ۳۸۰۰ واحد آموزشی، سال‌هاست با بحران‌های جدی در حوزه آموزش و پرورش مواجه است. ترک تحصیل گسترده، فرسودگی زیرساخت‌های آموزشی، بدنه فرسوده در نیروی انسانی، کمبود تجهیزات نوین، ضعف در هدایت تحصیلی، و حتی گزارش‌هایی از خرید نمره و فساد آموزشی، تنها بخشی از چالش‌هایی هستند که آموزش در گیلان را به وضعیت هشدار رسانده‌اند.

بر اساس آمار رسمی وزارت آموزش و پرورش، میانگین نمرات امتحانات نهایی در کشور ۹.۵ اعلام شد، در حالی‌که میانگین نمرات در گیلان ۹.۳ بوده و از میانگین ملی نیز پایین‌تر است. همچنین طبق گفته میرزاده، معاون حقوقی و امور مجلس وزارت آموزش و پرورش، گیلان در داشتن برخورداری کلاس درس نیز در رتبه دوازدهم و از نظر دانش آموزان و معلمان، کارکنان پانزدهم کشور قرار دارد.

پیشتر استاندار گیلان در آذر ۱۴۰۳ با حضور در اداره کل آموزش و پرورش استان وعده رفع موانع توسعه سرانه آموزشی را داده بود، با وجود وعده‌های مسئولان استانی در خصوص ارتقاء سرانه آموزشی و اجرای پروژه‌های بهبود، هنوز برنامه‌ای جامع و عملیاتی برای تحول در آموزش استان ارائه نشده است. هرچند مدیرکل آموزش و پرورش گیلان از کسب رتبه نخست در اجرای پروژه مهر خبر داده، اما این دستاورد‌ها در سطح اجرایی، بدون خروجی ملموس در کیفیت آموزش، نمی‌تواند پاسخگوی بحران‌های موجود باشد.

آموزش نه‌تنها ابزار انتقال دانش، بلکه بستری برای پرورش تفکر، اخلاق، و مسئولیت‌پذیری اجتماعی است. در غیاب آموزش مؤثر، جامعه با بحران‌های فرهنگی، اقتصادی و حتی امنیتی مواجه خواهد شد. استان‌هایی که در آموزش سرمایه‌گذاری نمی‌کنند، در واقع آینده خود را به مخاطره می‌اندازند.

دسترسی برابر به آموزش باکیفیت، یکی از پایه‌های عدالت اجتماعی است. در گیلان، شکاف آموزشی میان مناطق شهری و روستایی، و میان طبقات مختلف اجتماعی، به وضوح قابل مشاهده است. این شکاف‌ها اگر اصلاح نشوند، به نابرابری‌های پایدار در فرصت‌های زندگی منجر خواهند شد.

در عصر هوش مصنوعی و فناوری‌های نوین، آموزش سنتی دیگر پاسخگوی نیاز‌های نسل جدید نیست. نبود زیرساخت‌های دیجیتال، عدم بهره‌گیری از روش‌های نوین تدریس، و فقدان محیط‌های آموزشی جذاب، موجب دل‌زدگی دانش‌آموزان و افت انگیزه تحصیلی در سراسر کشور شده است. گیلان نیز علاوه بر بی اعتنایی به این معضلات با بحران‌های مضاعفی هم درگیر است که وضعیت را برای این استان وخیم‌تر می‌کند.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از شمال ما، 8شهریور1404، 128748، shomalemanews.ir