توهین به رئیس جمهور مصداق توهین به مقامات است و جرم تلقی می شود. سوالی برای من پیش امده که چرا در کشورهای غربی طرف گوجه و ... پرتاب می کنه و توهین قلمداد نمی شه. چرا در اونجا توهین به مقامات جرم نیست. یا اینکه آیا پرتاب گوجه و تخم مرغ توهین حساب می شود یا خیر

عنصر قانونی جرم توهین در قوانین جاری عبارت است از مواد 513 قانون مجازات اسلامی تحت عنوان توهین به مقدسات و...، ماده 514 توهین به بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی و... ماده 608 توهین به اشخاص حقیقی، ماده 609 توهین به روسای قوای سه گانه و سایرمقامات و... ماده 700 تحت عنوان هجو افراد و ماده 26 قانون مطبوعات، تحت عنوان توهین به دین مبین اسلام و مقدسات توسط مطبوعات، ماده 619 تحت عنوان توهین به زنان و اطفال.

ماده 513 قانون مجازات اسلامی، موضوع اهانت به مقدسات اسلامی در صورتی که جرم ارتکابی مشمول حکم سب النبی (توهین شدید به پیامبر گرامی اسلام و امامان و حضرت فاطمه زهرا و...) باشد اعدام و در غیر این صورت مشمول مجازات حبس از یک تا پنج سال خواهد بود.
ذیل ماده 514 چنانچه کسی به هر نحوی به حضرت امام خمینی(ره)، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و مقام معظم رهبری اهانت نماید به حبس از شش ماه تا دو سال محکوم خواهد شد.

قانونگذار در ماده 608 توهین به افراد (اشخاص حقیقی) از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک را چنانچه موجب حد قذف نباشد به مجازات شلاق تا 74 ضربه و یا از 50 هزار ریال تا یک میلیون ریال جزای نقدی محکوم نموده است.
همچنین ذیل ماده 609 آمده است هر کس با توجه به سمت یکی از روسای سه قوه یا معاونان رئیس جمهور یا وزرا یا یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی یا نمایندگان مجلس خبرگان یا اعضای شورای نگهبان یا قضات یا اعضای دیوان محاسبات یا کارکنان وزارتخانه ها و موسسات و شرکت های دولتی و شهرداری ها، در حال انجام وظیفه یا به سبب آن توهین نماید به سه تا شش ماه حبس یا 74 ضربه شلاق و یا از 50 هزار ریال تا یک میلیون ریال جزای نقدی محکوم می شود.
مجازات تعرض یا مزاحمت اطفال و زنان در اماکن عمومی و معابر چه با الفاظ و چه با حرکات مخالف شان و حیثیت، حبس از دو تا شش ماه و تا 74 ضربه شلاق پیش بینی شده است.

براي اينکه رفتار مرتکب توهين کيفري محسوب شود بايد شرايطي را در خود داشته باشد .
* موهن بودن رفتار: صرف خشونت گفتار را نمي­توان توهين کيفري محسوب کرد . تشخيص موهن بودن رفتار با عرف است ، نظر عرف در اين مورد با توجه به عامل زمان و مکان – طبقه اجتماعي و شخصيت مخاطب و نيز موقعيت خاصي که رفتار مورد نظر در آن ارتکاب يافته است مشخص مي­شود که در ميان عرفي از طبقات مردم، اظهار محبت نسبت به ديگران و تحسين و تمجيد آنان با کلماتي که براي ديگران وهن­آور تلقي مي­شود همراه است.
و يا شخصيت مخاطب در قضاوت عرف ، نسبت به موهن محسوب شدن رفتار خاص موثر است . براي مثال بي­سواد، خطاب کردن يک استاد دانشگاه عرفاً توهين­آميز است و ليکن اگر به يک کارگر ساده ساختماني بگويند بي­سواد از لحاظ عرف وهن­آور تلقي نمي­شود.
* وجود مخاطب معين : توهين به خود جرم نيست براي مثال اگر پدري به فرزند خود پدر... بگويد.
مورد ديگر اينکه توهين به گروه کلي بدون تعيين مصاديق نيز جرم محسوب نمي­شود براي مثال اگر کسي همه کارکنان دولت را به کم کاري و يا رشوه خواري متهم کند مرتکب جرم توهين کيفري نمي­شود.
نکته ديگر اينکه معين شدن مخاطب توهين ، الزاماً با آوردن نام نيست ، شايد با ذکر ويژگي-هاي ظاهري و يا محل سکونت فرد به وي توهين شود .
* شخص حقيقي بودن مخاطب:
با توجه به اينکه در ماده 608 ، توهين به اشخاص حقوقي مشمول اين ماده نمي­شود بنابراين کسي را نمي­توان به علت ارتکاب توهين عليه دولت يا يک شرکت خصوصي و نظاير اين موارد محکوم کرد.
* زنده بودن مخاطب:
برخي از نويسندگان، توهين به اشخاصي که در قيد حيات نمي­باشند را نيز مشمول ماده 608 دانسته­اند، به نظر مي­رسد. واژه« افراد» در ماده فوق به انسانهاي زنده اشاره دارد و در نتجيه توهين به مردگان تنها در صورتي مي­تواند مشمول ماده مذکور قرار گيرد که عرفاً توهين به بازماندگان تلقي شود و در واقع آنان بزه ديده محسوب مي­شوند. اين موضع در تبصره 2 ماده 30 از قانون مطبوعات مصوب سال 1364 نيز پذيرفته شده است که به موجب آن، « هرگاه انتشار مطالب مذکور در ماده فوق راجع به شخص متوفي بوده ولي عرفاً هتاکي به بازماندگان وي به حساب آيد هر يک از ورثه قانوني مي­تواند از نظر جزايي يا حقوقي طبق ماده و تبصره فوق اقامه دعوي نمايد.
البته ذکر اين نکته مهم است که توهين به مردگان به طور خاص جرم­انگاري شده است، مثلاً ماده 514 قانون مجازات اسلامي، براي اهانت به امام خميني (ره) مجازات تعيين کرده است .
* حضوري يا علني بودن توهين
جز در مواردي که در قانون به آن تصريح شده است ، علني بودن توهين شرط تحقق آن محسوب نمي­شود در واقع اگر کسي هم در يک مکان خصوصي و بدون حضور شاهد به ديگري توهين کند مرتکب جرم مي­شود ، حتي حضور مخاطب توهين هم شرط تحقق نيست ، ممکن است شخصي به کسي که در ميان جمعي حضور ندارد توهين کند.
حال آيا منظور از حضوري، حضور فيزيکي است بلکه همين که شخص مخاطب، مثلاً ازطريق تلفن، الفاظ توهين­آميز را مي­شنود، يا از طريق ارتباط اينترنتي حرکات توهين آميز را مشاهده کند کفايت مي­کند.
*صريح بودن توهين:
در قانون استفساريه مصوب مجلس شوراي اسلامي در سال 79 مورد تصريح قرار گفته است.
براي شمول موادي مثل 513، 514 ، 608 و 609 قانون مجازات اسلامي و مواد مشابه در قانون مطبوعات در مورد توهين و سب و لعن، بايد الفاظ و حرکات مرتکب صراحت بر توهين داشته و به اصطلاح تفسير بردار نباشد در واقع در صورت عدم صراحت مرتکب به جرم توهين محکوم نخواهد شد .
عين تفسيري مجلس شوراي اسلامي به شرح ذيل « از نظر مقررات کيفري، اهانت و توهين و ... عبارت است از به کار بردن الفاظي که صريح يا ظاهر باشد و يا ارتکاب اعمال و انجام حرکاتي که با لحاظ عرفيات جامعه و با در نظر گرفتن شرايط زماني و مکاني و موقعيت اشخاص موجب تخفيف و تحقير آنان شود و با عدم ظهور الفاظ ، توهين تلقي نمي­گردد.
* عدم لزوم ارتجالي بودن(ابتدايي بودن) توهين
در قوانين قبل از انقلاب بند 33 ماده 1 سال 1324 در آيين نامه امور خلافي « کساني که بدواً به ديگري شروع به فحاشي يا طلب خود را به هتاکي مطالبه کنند يا به هر نحوي از انحاء به ديگري اهانت و هتک حرمت نمايند.» مجازات حبس و جزاي نقدي مقرر کرده بود. ولکين در ماده 608 قانون تعزيرات و ديگر مواد راجع به موضوع توهين، ابتدايي بودن توهين وجود ندارد.