شعار سال : دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا از اجلاس اقتصاد جهانی استفاده کرد تا به سرمایه‌گذاران و رهبران تجاری ضمانت دهد که شعار «اول آمریکا به معنای فقط آمریکا» نیست. اما اجلاس داووس به وضوح نشان داد که شرایط ژئوپلیتیک به نفع پکن است و نه واشنگتن.

 نیوریورک‌تایمز در گزارشی تحلیلی درباره اجلاس داووس نوشت: میشل تمر، رئیس جمهور برزیل پیشنهاد پکن به کشورهای آمریکای لاتین را پذیرفته بود. بر اساس این پیشنهاد کشورهای آمریکای لاتین قرار است با طرح معروف «کمربند و جاده» چین همکاری نزدیکی داشته باشند. هدف این طرح گسترش نفوذ اقتصادی و دیپلماتیک چین در جهان است.

از سوی دیگر، دیپلمات ارشد چینی تلاش کرد تا نخست وزیر پاکستان در جلسه صبحانه معرفی شود. شهید خاقان عباسی، نخست وزیر پاکستان در سخنرانی خود از رشد فزاینده سرمایه‌گذاری‌های چینی در کشورش تقدیر کرد، که از جمله آن‌ها نیروگاه‌های برق و بندری بزرگ است.

جو کایزر، رئیس اجرایی شرکت زیمنس آلمان، با اشاره به سازمان تجارت جهانی گفت «خوشمان بیاید یا نه، پروژه «یک کمربند، یک جاده» سازمان تجارت جهانی نوین خواهد شد».

کمربند و جاده نام خود را از جاده باستانی ابریشم بر می‌گیرد که امپراتوری چین را به امپراتوری روم و اروپای قرون وسطی متصل می‌کرد.

روز یکشنبه، دولت چین از سند سیاسی جدید خود رونمایی کرد که بر اساس آن به دنبال ایجاد «جاده ابریشم قطبی» است. این جاده قرار است چین را به اروپا و از طریق راه دریایی به اقیانوس اطلس متصل کند. این راه دریایی قرار است از وسط بخشی از کلاهک قطبی در حال ذوب عبور کند.

کمربند و جاده، از سیاست‌های اصلی رئیس جمهور چین، شی‌ جین‌پینگ و تحقق وعده «رؤیای چین» بوده است که می‌خواهد روزهای پرشکوه چین باستان را دوباره احیا کند. این پروژه در سال 2013 و در قزاقستان علنی شد و در ابتدا به دنبال احیای اقتصاد، سرمایه‌گذار و برقراری ارتباطات دیپلماتیک در سراسر آسیای مرکزی بود.

این طرح به تدریج در خاورمیانه، اروپا و شرق آفریقا و با وعده صدها میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در بزرگراه‌ها، خطوط ریلی، بنادر، نیروگاه‌ها و دیگر زیرساخت‌ها گسترش پیدا کرد. این طرح‌ها به طور کل از طریق وام‌ بانک‌های دولتی چین انجام شد.

منتقدان معتقدند این پروژه سرانجام کشورهای طرف قرار داد چین را به شدت مقروض می‌کند و محیط زیست را به شدت ویران خواهد کرد. سیاست چین همچنین به دلیل فراهم کردن مسیری سهل الوصول برای تأمین مالی رژیم‌های اقتدارگرا مورد انتقاد قرار گرفته است. با این حال دولت چین تمام این انتقادها را مردود می‌داند.

چین، هنگامی که اجلاس داووس در حال برگزاری بود، تلاش‌های دیگر خود را برای توسعه هرچه بیشتر پروژه کمربند و جاده انجام می‌داد. وزیر خارجه چین، وانگ یی در اجلاس وزرای خارجه آمریکا لاتین و حوزه دریای کاراییب در سانتیاگو، پایتخت شیلی، خواستار همکاری و مشارکت نزدیک کشورهای منطقه شد.

میشل تمر، رئیس جمهور برزیل اظهار داشت نگران افزایش نفوذ چین در آمریکایی جنوبی نیست. پکن تاکنون سرمایه‌گذاری‌های خود را در برزیل افزایش و وام‌های کلانی به ونزوئلا و اکوادور داده است.

ونزوئلا ثابت کرده است که نمی‌تواند قرض‌های خود را پرداخت کند، این مسئله شامل مسکو و پکن می‌شود. دولت روسیه از قرض‌های بسیار زیاد ونزوئلا به عنوان امتیازی برای ورود کشتی‌های جنگی روسیه به بنادر این کشور استفاده می کند.

مقامات چینی در اجلاس داووس از روند مخالف جهانی شدن و نگرانی‌های بین‌المللی از سیاست‌های دولت ترامپ برای اتخاذ یک سیاست تهاجمی در بازرگانی به نفع خود استفاده کردند.

این درحالیست که موضع چین در داووس کاملاً خلاف سیاست‌های عملی این کشور است. پکن تعرفه‌های سنگینی روی اجناس تولیدی، از جمله کفش و خودرو اعمال کرده است. متوسط تعرفه‌های چین روی کالاهای وارداتی در عمل سه برابر ایالات متحده و دو برابر اتحادیه اروپاست.

این در حالیست که چین هیچ تعرفه‌ای روی بسیاری از مواد خام با منابع محدود در کشور (برای مثال سنگ آهن) وضع نکرده است. به همین دلیل طبیعی است که کشورهای نظیر شیلی که مواد خام فراوان و کارخانه‌های تولیدی اندکی دارند از پیشنهادهای چین استقبال می‌کنند.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از  سایت خبری اعتماد آنلاین، تاریخ انتشار 10بهمن 96، کد خبر: 156269،www.etemaadonline.ir