شعارسال: «جاسوسی در قالب پروژه علمی و زیست محیطی»؛ این اتهامی است که بر اساس آن عده‌ای بازداشت شده اند؛ بازداشتی‌هایی که حالا با مرگ یکی‌شان، در کانون توجه عموم قرار گرفته‌اند و به بحث روز تبدیل شده‌اند.

به فاصله کوتاهی از اعلام خبر بازداشت چند تن از فعالان محیط زیست، ساعاتی پیش خبری منتشر شد که نگاه‌ها را به خود جلب کرد. خبر مرگ دکتر کاووس سیدامامی، استاد دانشگاه امام صادق که خبر دستگیری اش رسما منتشر نشده بود، ولی مرگش از «زندان» مخابره می‌شد.

مرگ که نه، نوعی از آن که وجهه خوشایندی در عموم ندارد و از این روی، بیان آن در خصوص این استاد بازداشت شده، عجیب جلوه می‌کرد. آنقدر عجیب که گویی قصد از اعلام خبر خودکشی وی، رساندن نکاتی ناگفته است؛ نکاتی که برخی کوشیده‌اند در ساعات اخیر از زاویه دید خودشان شناسایی شان کرده و ارائه دهند تا از ماجرا رمزگشایی شود.

تلاشی که هرچقدر وسیع باشد، نخواهد توانست ابهامات پیش آمده پیرامون این پرونده را پاسخ داده یا رمزگشایی کند؛ پرونده‌ای که برای توضیح در خصوص آن ناچاریم کمی به عقب رفته و روایت آن را از اتفاقی که در آبان ماه مخابره شده، شروع کنیم؛ از دهم آبان ماه ۱۳۹۶.

آبان ماه به نیمه نرسیده، خبر رسید که دفتر برنامه عمران سازمان ملل‌متحد به همکاری چندین ساله‌اش با پروژه بین‌المللی حفاظت از یوزپلنگ آسیایی خاتمه داده است. خبری که دهم آبان مخابره شد و چند روز بعد رسمیت یافت تا یوز آسیایی بماند و مسئولانی که طی سال‌ها همکاری با پروژه حفاظت از آن، کمترین شفافیت را در کارنامه شان به ثبت رسانده اند.

آن روز علت این قطع همکاری، پایان یافتن مأموریت سازمان ملل در این پروژه و از آن فراتر، واگذاری امور به کشورمان عنوان شد؛ مواردی که بیشتر به دلیل تراشی شباهت داشتند تا فرجام پروژه همکاری که بی هیچ دستاورد محسوسی به پایان می‌رسید. پروژه‌ای پرطمطراق با دورنمایی دهان پر کن که به رغم هزینه‌های فراوان، برخی کارشناسان بر این باورند که نتوانسته یوز را از انقراض دور کند و چه بسا موجب اتلاف وقت نیز شده است.

اما آنچه خبر این قطع همکاری را مهم جلوه می‌دهد، نه فرجام پروژه یوز، که مطرح شدن یک نام است: «مؤسسه حیات وحش میراث پارسیان»؛ مؤسسه‌ای که از آبان ۱۳۹۲ به عنوان یکی از شرکای پروژه حفاظت از یوز شناخته شد و بعد‌ها نقش بزرگتری از خود نشان داد و کوشید با دایر کردن کمپینی، به همگان خودنمایی کرده و در صدر این پروژه بنشیند. با کمپین «یوز تا ابد» که چندین چهره مشهور پشتیبان آن بودند.

اتفاقی که قرار بود با جمع آوری مبالغی از مردم و اختصاص آن به خرید آغل‌های دامداران و بیرون کردن ایشان از یکی از زیستگاه‌های یوز رقم بخورد و با همراهی نسبی مردم و دوستداران حیات وحش و تنها یوزپلنگ باقی مانده در قاره آسیا، یوز ایرانی مواجه شد. در روز‌هایی که پروژه حفاظت از این گونه بی مثال، بی سر و صدا، پیشوند «بین المللی» اش را از دست داده و کمبود مبلغی که سازمان ملل به آن اختصاص می‌داد را احساس می‌کرد.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت تحلیلی – خبری تابناک، تاریخ انتشار: 23 بهمن 1396، کدخبر: 773486، www.tabnak.ir