شعارسال: امروز 17 روز است که وارد شهریور ماه شده ایم این همان ماهی است که والدین دغدغه خرید لباس، کیف، کفش، لوازم التحریر و کتاب را برای کودکانشان دارند همان ماهی که کودک همسایه ما نگران است که آیا پدر و مادرش می توانند تا آغاز مهر ماه کتابهایش را بخرند، نگران است آیا باید با همان کیف رنگ و رو رفته سال های گذشته وارد مدرسه شود یا نه؛ امسال کیف نو دارد.

امروز به کودکی ام فکر می کردم همان روزهایی که گاهی می گویم ای کاش هیچگاه تمام نمی شدند سال تحصیلی که تمام می شد با لذت وصف نشدنی در کلاس های مختلف ورزشی شرکت می کردیم شهریور که می شد مدام به پدر و مادر یادآور می شدیم که کیف جدید می خواهم فکر نکنید با کیف سال گذشته به مدرسه می روم کفش بهتر می خواهم فکر نکنید با همین کفش ها مدرسه می روم.

همه ما هیچگاه لذت خرید مداد و پاک کن و دفتر و جلد کردن کتاب هایمان را فراموش نمی کنیم با اینکه مدرسه را دوست نداشتیم اما برای نشان دادن وسایل نو هم که شده دوست داشتیم زودتر مدرسه ها باز شوند و جلوی هم کلاسی هایمان پز لباس جدید و کیف و کفش جدیدمان را بدهیم بدون شک هیچگاه این لحظات را فراموش نمی کنیم و همیشه به یادمان هستند.

اما همه که اینجور نبودند قطعا کیفی را انتخاب می کردند که پولشان برسد کفشی را انتخاب می کردند که توان خریدش را داشته باشند در حقیقت این پول بود که انتخاب می کرد شما چه بخرید نه شما انتخاب می کردید اما در هر صورت کیف و کفشمان را نو می کردیم و پوشیدنشان برایمان لذت بخش بود.

مدادها، دفترها و کتاب هایمان را مرتب در کیف می چیدیم و شب بالای سرمان می گذاشتیم فردا صبح که بیدار می شدیم آن را باز می کردیم و از اول نگاه می کردیم یادم هست مدادنوکی تازه وارد بازار شده بود اما خانواده ام برای من نمی خریدند وقتی دست یکی از هم کلاسی هایم می دیدم با چنان حسرتی نگاهش می کردم که متوجه می شد واز نگاهم دورش می کرد.

پدر می گفت فلان مداد، اما ما پا فشاری می کردیم که نه آن یکی بهتر است، مداد رنگی 12 تایی نمی خواهم من مداد شمعی و رنگ های 24 تایی می خواهم، آن پاک کن سفید رنگ و کشیده را می خواهم و مدادتراشی که چرخ دارد را دوست دارم؛ اری کودکی هایمان اینگونه گذشت.

گذشت و اکنون بزرگ شده ایم آن روزها برایمان خاطره است داشته ها و نداشته هایش هر کدام خاطره ای زیبا و تلخ هستند که گذشته ما را رقم زده اند در کودکی مان چشیدن طعم داشتن وسایل نو بسیار لذت بخش بود، آن طعم هنوز فراموش نشده است امروز ما بزرگ شده ایم داشتن خودکار و کیف و کفش برایمان لذت آن روزها را ندارد اما برای کودکانمان لذت بخش است.

چند روز قبل به یک کتاب فروشی رفتم مادری را دیدم که برای خرید کتاب فرزندش آمده بود پولش را که در آورد از مچاله بودنش معلوم بود پس اندازش است معلوم بود که این پول را مدت زیادی است نگه داشته که بتواند کتاب های بچه هایش را بخرد قیمت ها نیز که بسیار بالا بود سکوت کردم و از مغازه بیرون آمدم.

از گذشته گفتم اما امروز در استان محروم کهگیلویه و بویراحمد هستند کودکانی که نمی توانند لذت داشتن کیف، کفش و مداد نو را بچشند، هستند کودکانی که به دلیل نداری کیف رنگ و رو رفته سال های قبل را از انبار در می آورند تا امسال را نیز با آن سپری کنند، هستند کودکانی که وقتی برای روز اول می خواهند به مدرسه برسند گونه هایشان خیس است.

بدون شک اکنون کودکان ما همه فکرشان این است که زودتر پدر حقوق را بگیرد و به بازار بروند کیف و کفش و لباس نو بخرند دفترهای زیبا و لوازم التحریر مورد نیازشان را بگیرند و با لباس های تمیز و نو وارد مدرسه شوند اما در این میان سایر کودکان را نیز فراموش نکنیم کودکانی که یا پدرشان فوت کرده است و یا پدر کارگرشان توان خرید این وسایل را ندارد.

وقتی می خواهیم برای خرید کودکانمان مبلغی را کنار بگذاریم بیاید کودکان مناطق دور افتاده کهگیلویه و بویراحمد را نیز فراموش نکنیم اگر برای فرزند خودمان دویست تومان هزینه می کنیم پنجاه تومان نیز برای این کودکان در نظر بگیریم وقتی شادی کودکانمان برایمان دیدنی است مطمئن باشیم آنها نیز شاد می شوند و نور امید در دل کوچکشان ایجاد خواهد شد.

کودکان همسایه و فامیل را فراموش نکنیم قصۀ کودکی دکتر حسابی را خوانده‌ایم که گاهی از شدت تنگدستی نان خشکِ دورریز مردم را برمی‌داشت و می‌خورد، حسابش را کنید ؛ اگر کودک نیازمندی را کمک کنیم و او یک آدم‌حسابی شود قطعا لذت بسیاری خواهیم برد.

کودکان زیادی را در مناطق دور افتاده استان کهگیلویه و بویراحمد می‌شناسیم که به علت نداشتن لوازم التحریر و لباس از تحصیل محروم هستند کودکانی که لذت داشتن یک کیف و کفش نو به دلشان مانده است بیایید با پیوستن به کمپین #نذر_مهربانی در سال تحصیلی جدید نشاط و شادابی را به دلهایشان هدیه کنیم.

چشمان اشک بار کودکان خودمان را ببینیم و با کودکانی که نیازمند هستند مقایسه کنیم، همانطور که نمی توانیم گریه های فرزندمان را ببینیم وهر چه بخواهد برایش می خریم صدای گریه های کودکان محروم استان را نیز بشنویم گونه های خیس شان را ببینیم هر کمکی به آنها کنیم در حقیقت به خود کمک کرده ایم.

این پایگاه خبری یکی از رسالت های خود در چند سال گذشته را کمک به محرومین قرار داده است به گونه ای که در دو سال گذشته توانسته بیش از 100 میلیون تومان به خانواده های فقیر کمک کند اکنون با توجه به آغاز سال تحصیلی جدید در نظر دارد که با جمع آوری کمک های نقدی لوازم التحریر مورد نیاز کودکان نیازمند را خریداری کند که در این راه به کمک مردم نوع دوست هم استانی نیاز دارد.

در همین راستا افرادی که قصد کمک داشته باشند می توانند مبلغ مورد نظر خود را به شماره کارت 5894631567767041 انتقال دهند.

برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با شماره 07433235461 تماس بگیرید.

فراموش نکنیم پول خرید یک مداد پاکن هم می تواند دل یک کودک را شاد کند.

تصاویر درج شده در سایت متعلق به کودکان مناطق محروم استان از جمله زیلایی است.

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت تحلیلی – خبری صبح زاگرس ، تاریخ انتشار: 17 شهریور 1397 ، کد خبر: 110439 ، www.sobhezagros.ir