شعار سال: مقام معظم رهبری شهریور در دیدار رئیس و نمایندگان مجلس خبرگان رهبری گفته بودند: «راه علاج مشکلات کشور، خالی‌کردن پشت دولت و ابراز برائت از فعالیت دستگاه‌های مسئول نیست، بلکه راه علاج، ایجاد رابطه سالم بین افکار عمومی و دستگاه‌های مسئول، سخن‌گفتن و انتقادکردن و درعین‌حال کمک فکری و عملی‌کردن است.»
احتمالا اشاره دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین و نماینده اصولگرای سابق مجلس به آن «عده» مدنظر، جمعی از همفکران اصولگرایش است که تا همین چند ماه پیش در مجلس و این طرف و آن طرف دنبال طرح عدم کفایت سیاسی روحانی یا استیضاح او بودند.
در تابستانی که گذشت، عده‌ای از اصولگرایان، به‌ویژه اعضای فراکسیون ولایی یا نزدیکان به جبهه پایداری، به جد طرح عدم کفایت سیاسی رئیس‌جمهوری را دنبال می‌کردند و در تقسیم کاری نوشته یا نانوشته، عده‌ای دیگر نیز در بیرون از مجلس، مانند حزب مؤتلفه اسلامی، از گزینه‌های انتخاباتی خود پرده‌برداری می‌کردند. جمعی از اصولگرایان با قطعیت به این باور رسیده بودند که می‌توانند برای دومین‌بار در تاریخ جمهوری اسلامی رأی به طرح عدم کفایت سیاسی یک رئیس‌جمهوری بدهند؛ اما همان زمان هم محمدرضا باهنر که سابقه‌ای طولانی در نمایندگی ادوار مجلس داشت، در مخالفت با این ایده هم‌کیشان خود گفته بود: «من هنوز هم می‌گویم، آن زمان هم می‌گفتم که ما در جمهوری اسلامی یک بار رأی به عدم کفایت سیاسی ریاست‌جمهوری دادیم که بنی‌صدر بود؛ حقش بود و نوش جانش؛ اما من آرزو می‌کنم تا زمانی که در قید حیات هستم، دیگر از این اصل هیچ مجلسی استفاده نکند؛ چون خیلی هزینه‌های بالایی دارد». «محمدرضا باهنر» درباره نقدهایی که مخالفان به دولت دارند نیز گفته بود: «من به روحانی رأی ندادم؛ ولی اگر از من بپرسند حاضری روحانی را به جایی برسانیم که استعفا دهد، حتما می‌گویم نباید به آن نقطه برسیم و ضرورتی هم ندارد. می‌توانیم به روحانی کمک کنیم تا راه بیفتد؛ اگرچه به او نقدهایی هم دارم. برخی رقابت سیاسی را به اندازه‌ای بزرگ می‌کنند که فکر می‌کنند اگر آجری از زیر پای دولت بکشند، به انقلاب خدمت کرده‌اند. من این را نه برای خودم و نه رقبا قبول ندارم؛ نه من این کار را با رقبا می‌کنم و نه از رقبا توقع دارم درباره نیروهای ما این کار را بکنند». احمد سالک، نماینده اصولگرای مجلس، تابستان در نطق میان‌دستور خود خطاب به روحانی گفته بود: «شما نمی‌توانید با حاشیه‌سازی هر هفته‌ای از وظایف و مأموریت‌های خود جدا شوید... این روند در شأن رئیس‌جمهوری نیست. اگر این روندی را که در شرایط کنونی در پیش گرفته‌اید تداوم ببخشید، ما را به این نتیجه می‌رسانید که پای استیضاح بایستیم و بر اساس اصل ۸۹ و ۹۹ قانون اساسی عدم کفایت سیاسی شما را رقم بزنیم.»
نمایندگان اصولگرا حتی تا پای جمع‌آوری امضا برای پیگیری طرح رأی به عدم کفایت سیاسی روحانی هم پیش رفته بودند. حسینعلی حاجی‌دلیگانی، عضو فراکسیون ولایی مجلس، از تشکیل اتاق فکر برای طرح عدم کفایت سیاسی رئیس‌جمهوری در مجلس خبر داده و گفته بود: «ما در حال تنظیم طرح عدم کفایت رئیس‌جمهور هستیم و به نظر می‌رسد بتوانیم به جمع‌بندی برسیم و جمع‌آوری امضا را دنبال کنیم». امیر خجسته، رئیس کمیسیون سیاست داخلی و شوراهای مجلس، نیز با بیان اینکه دولت اگر واقعا احساس می‌کند نمی‌تواند کشور را اداره کند، باید کار را به اهلش بسپارد، گفته بود: «ما ۱۰ تا ۱۵ روز به دولت فرصت می‌دهیم تا برنامه‌های خود را برای مقابله با توطئه‌های دشمن در جنگ اقتصادی به مجلس ارائه کند و اگر نتواند، ما در مجلس استیضاح وزرای اقتصادی دولت و موضوع عدم کفایت رئیس‌جمهوری را کلید خواهیم زد». پژمانفر نیز گفته بود: «با ادامه این روند، مصلحت کشور در استیضاح رئیس‌جمهور است». اسدلله بادامچیان، عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه، هم با بیان اینکه برای حل مشکلات کشور به یک حزب سالم، قوی و پاک نیازمندیم تا مسئولیت را بر عهده بگیرد، گفته بود: «کسی می‌تواند کار را پیش ببرد که کارآمد، قوی و مقتدر باشد. هرچه به دولت ضعیف کمک کنیم، چون ناکارآمد است، نمی‌تواند پیش برود. به نظرم اگر اصولگرایان بیایند، وضعیت عوض می‌شود؛ چون شرایط فعلی حاصل کار اصلاح‌طلبان، امید و اعتدالیون است که نه در مجلس و نه در دولت نتوانستند کاری کنند.»
اما بهرام پارسایی، سخنگوی فراکسیون امید، همان زمان درباره اینکه آیا طرح عدم کفایت سیاسی روحانی از یک اتاق فکر سرچشمه می‌گیرد، گفته بود: «برنامه تضعیف دولت از همان روز رأی‌آوردن روحانی مشخص بود و بعضی‌ها در راستای تضعیف دولت گام برمی‌داشتند. آقای روحانی هم با اقدامات خود در راستای اهداف آنها همراهی می‌کرد. او قرص و محکم پای شعارهایی که داد، نایستاد. در چینش کابینه بر اساس شعارهای انتخاباتی عمل نکرد. چه‌کسی می‌تواند بگوید مقصر اصلی مشکلات پیش‌آمده دولت است. مشکلی که هست این است که آقای روحانی نمی‌گوید چقدر اختیارات دارد و حوزه این اختیارات کجاست. این باعث می‌شود افرادی که می‌خواهند دولت را تضعیف کنند، راحت‌تر این کار را بکنند. این انفعال و سکوت دولت باعث می‌شود آنها راحت‌تر میدان‌داری کنند و به اهدافشان نزدیک‌تر شوند. واقعیت این است که همه مقصریم. یکی از راه‌هایی که دولت برای برون‌رفت از مشکلات اقتصادی داشت، چهار لایحه‌ای{FATF} بود که به مجلس داد و مورد تأیید دبیرخانه شورای امنیت ملی هم بود؛ اما در مجلس به انحای مختلف با آن مخالفت شد. یک‌ بار آقای رئیس مجلس با وجود اینکه مخالف و موافق صحبت کردند، پیشنهاد داد لایحه دو هفته به تعویق بیفتد، بعد در کمیسیون روی آن بحث شد که این خلاف آیین‌نامه بود. بعد هم که به صحن آمد، با آن پارچه‌نویسی و هیاهویی که راه انداختند، لایحه را دو ماه عقب انداختند. در این صورت،چطور می‌خواهیم همه مشکلات را گردن دولت بیندازیم. همه باید برابر این ملت پاسخ‌گو باشند.»
اما همان زمان قاسم میرزایی‌نیکو، نماینده مردم دماوند و عضو فراکسیون امید گفته بود: «من فکر می‌کنم مجلس نتیجه‌ای از این طرح نخواهد گرفت. تدبیری که رهبری به کار برده، این است که سه قوه هرکدام با دو معاون و زیرمجموعه خود به مسائل و مشکلات فعلی رسیدگی کنند. این تدبیر در عمل پاسخی است به همین درخواستی که برخی نمایندگان دارند.»

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه شرق، تاریخ انتشار 9 مهر97، شماره: 3256