شعار سال: مدیرعامل شرکت پتروشیمی هنگام بیش از چهارده سال است که برمسند مدیریت این مجموعه تکیه زده است. اما به اذعان کارشناسان برخی از تصمیمهای مدیریتی این مدیرعامل دلیل اصلی عدم افتتاح این پروژه تا کنون تلقی میشود.
براساس مستندات موجود، جمشیدی مدیرعامل طرح هنگام، علیرغم مخالفت مهندس مشاور طرح و دیگر کارشناسان که این موضوع را در آن برهه از زمان غیراقتصادی و غیرمنطقی میدانستند، بر افزایش ظرفیت از ٣٢٥٠تن در روز به ٣٥٠٠ تن در روز بدون در نظر گرفتن تجربیات دیگران اصرار ورزید که اثرآن در حال حاضرعدم امکان ادامه ساخت واحد اوره است.
این درحالی است که به ازای هر سال تاخیر در راه اندازی واحد اوره پتروشیمی هنگام با ظرفیت تولید ٣٢٥٠ تن در روز (ظرفیت اولیه)، واحد اوره با ظرفیت ٣٥٠٠تن بایستی سیزده سال تولید نماید تا تاخیر یکساله ظرفیت۳۲۵۰ تن در روز را جبران نماید البته با این روند پیشرفت ، ساخت واحد اوره حداقل نسبت به برنامه ریزی سه سال به تاخیر خواهد افتاد که حدود چهل سال زمان لازم است تا تاخیر سه ساله ناشی از تفکر نابهجای افزایش ظرفیت جبران شود، البته اگر بیش از سه سال تاخیر نداشته باشد.
این درحالی است که بنابر بررسی "نفتیها" اگر لایسنسور طرح اجرای این افزایش ظرفیت را بدون هزینه و زمان اضافه تائید کند میتواند قابل اجرا باشد ولی در صورت عدم تائید و مخصوصا گارانتی لایسنسور اجرای این برنامه افزایش ظرفیت برای یک سال میتواند منجر به ۱۳ سال عقب افتادن زمان و برای سه سال منجر به چهل سال عقب افتادن طرح شود. مضاف بر آنکه رقم مورد نظر برای افزایش ظرفیت ( ۲۵۰ تن) در کل ۷ یا حداکثر ۸ درصد ظرفیت تولید را شامل میشود که در صورت راه اندازی در طول دوران بهره برداری نیز قابل اجرا بوده و نیاز به عقب انداختن یا تغییر برنامه قبلی نیست. باید در نظر داشت که زمان معمول و منطقی بهره برداری در یک مجتمع تولیدی بین ۱۰ تا ۱۵ سال است که با احتساب این رقم پیش بینی حداقل ۱۳ سال عقب افتادن طرح برای افزایش ظرفیتی در حد ۲۵۰ تن هرگز منطقی و به صلاح به نظر نمیرسد. اما دراین بین مدیرعامل این طرح باید پاسخگو باشد که با چه منطقی چنین افزایش ظرفیتی را در دستور کار قرارداده و اساسا چرا این پروژه طی چهارده سال گذشته هنوز به مرحله افتتاح نیز نرسیده است؟درعین حال مسوولان بالادست نیز باید پاسخ دهند چگونه چنین تفکر مدیریتی ۱۴ سال برراس ریاست این پروژه تکیه زده است؟
دراین بین به هزینههای فوق ادعاهای مالی پیمانکار در اثر تغییر ظرفیت را نیزبایستی اضافه کرد که تاکنون این ادعا بالغ بر بیست میلیون یورو بوده است.
این درحالی است که شاخص این مهم درصدپیشرفت طرح است، در دو سال طلایی اخیر متاسفانه به دلیل عدم تصمیم گیری در مورد ادعای طلبکاری پیمانکار که در بالا به آن اشاره شد بعضی از سفارشهای خارجی واحد اوره بلاتکلیف مانده است. این درحالی است که بسیاری از کارشناسان این نوع تصمیمگیریهای اجرائی در طرح هنگام را نمادی از تصمیم های مدیرانی تلقی میکنند که امیدی به میز مدیریتی خود ندارند و تصمیمگیری درست را به روزی دیگر موکول میکنند. چراکه برخی از اخبار حکایت از آن دارد که مدیرعامل این پروژه علاقه ای به برگزاری جلسه جهت حل مشکل با پیمانکار ندارد به نحویکه آمار تعدادجلسات این مدیرعامل با پیمانکار مذکور کاملا گواه این نکته است.
بنابراین در چنین شرایطی به نظرمیرسد این پروژه به توجه جدی مدیران نیازمند است و باید هر چه زودتر برای این ثروت ملی چاره ای اندیشید.
سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری نفتی ها تاریخ انتشار 27 آبان 97، کدخبر: 4238، www.naftiha.ir
متاسفانه عدم نظارت برمیدیران بخشه ای مختلف صنعت پتروشیمی را با چالش های بسیار بدی مواجه کرده که فقط توجیح مکینن