پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
سه‌شنبه ۰۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - 2024 April 23
کد خبر: ۲۰۳۳
تاریخ انتشار : ۱۰ آبان ۱۳۹۴ - ۱۴:۱۲
وقتی کارفرمایان از پرداخت مبالغ عادی حق بیمه کارگرانشان عاجز و ناتوان هستند و هیچ گوشی هم برای شنیدن صدای خرد شدن استخوان ها وجود ندارد،

اختصاصی سرویس اجتماعی معتدلان:وقتی کارفرمایان از پرداخت مبالغ عادی حق بیمه کارگرانشان عاجز و ناتوان هستند و هیچ گوشی هم برای شنیدن صدای خرد شدن استخوان ها وجود ندارد، آیا آنها دیگر رغبتی برای جذب کارگران جدید و پرداخت مبالغ جدید بیمه ای با عنوان«مزایای انگیزه ای»و رونق اشتغال و افزایش ارزش افزوده ناشی از تولیدات جدید و کاهش تورم در کشور خواهند داشت؟!سازمان تامین اجتماعی،چندی پیش با صدور دستوری اداری به واحدهای اجرایی خود در سراسر کشور،از افزایش حق بیمه پرداختی کارفرمایان خبر داد.

افزایشی که کارفرمایان ایرانی را بر آن داشت تا در برابر سیاست های جدید مدیران سازمان تامین اجتماعی برای درآمدزایی هرچه بیشتر،موضع گرفته و به مقاومتی منفی در برابر این مدیران و سیاست هایشان بپردازند.
بر اساس این بخشنامه جدید،کارفرمایان،ملزم شده اند از فروردین ۱۳۹۴،به صورت ماهانه نسبت به پرداخت حق بیمه مبلغ ۱۱۰ هزار تومان مزایای انگیزه ای(مازاد بر حداقل دستمزد)اقدام کنند.

اما آنچه که باعث ابهام و ایجاد ذهنیت های منفی در میان کارفرمایان شده است،ریشه در دستوری اداری دارد که ساعت ۱۰:۵۹ روز چهارشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۳،با شماره خبر ۷۲۰۹ در صفحه اصلی سایت سازمان تامین اجتماعی قرار گرفت.

این خبر را با هم می خوانیم:

با صدور دستور اداری مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی:

پرداخت حق بیمه برای مزایای رفاهی و انگیزه ای کارگران الزامی نیست

دکتر سید تقی نوربخش دستور داد:از تاریخ۱۳۹۳/۰۴/۰۱ پرداخت حق بیمه بابت مبلغ ۸۰۰۰۰۰ ریال مزایای رفاهی و انگیزه ای از سوی کارفرمایان الزامی نخواهد بود.
به گزارش روابط عمومی اداره کل تامین اجتماعی استان قم، متن کامل دستور اداری مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی به این شرح است:« با توجه به اصلاحیه مصوبه مورخ ۱۳۹۲/۱۲/۲۳شورای عالی کار،موضوع نامه شماره ۹۳۲۳۸ مورخ۱۳۹۳/۰۵/۱۹ معاونت محترم روابط کار وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی ،پرداخت حق بیمه بابت مبلغ ۸۰۰۰۰۰ ریال مزایای رفاهی و انگیزه ای از تاریخ ۱۳۹۳/۰۴/۰۱ از سوی کارفرمایان الزامی نخواهد بود.

اما این همه سناریوی جدید مدیران سازمان تامین اجتماعی برای افزایش حق بیمه پرداختی توسط کارفرمایان نبود،چرا که در سال ۱۳۹۴،کارفرمایان با این دستور اداری مواجه شدند:

کارفرمایان محترم؛ لازم است از فروردین ۹۴ به صورت ماهانه نسبت به پرداخت حق بیمه مبلغ ۱،۱۰۰،۰۰۰ ریال مزایای انگیزه ای (مازاد بر حداقل دستمزد) اقدام نمائید.

چند پارادوکس در این میان وجود دارد.نخست آنکه اگر به باور مسئوولان و مدیران ارشد سازمان تامین اجتماعی و بویژه مدیریت محترم این سازمان،این غائله با صدور دستور اداری دکتر نوربخش در سال ۱۳۹۳، خاتمه داده شد،اساسا چه الزامی به صدور یک دستور اداری در سال ۱۳۹۴ برای افزایش حق بیمه پرداختی توسط کارفرمایان وجود داشت که باعث شد تا مسئوولان و مدیران سازمان تامین اجتماعی،اینگونه شتاب زده به صدور دستور اداری جدید راغب شوند؟!

مساله مهم دیگر در این ارتباط،به نبود اطلاع رسانی درست و به هنگام توسط مسئوولان و مدیران ارشد سازمان تامین اجتماعی مربوط می شود.مساله ای که حتی،معاون فنی و درآمد سازمان تامین اجتماعی هم مهر تائید بر آن می زند.

شاید اگر سازمان تامین اجتماعی که منابع و ردیف های ویژه و خوب اختصاصی برای کارها و امور تبلیغی و اطلاع رسانی خود در دست دارد،به شکلی مناسب و بهینه اقدام به اطلاع رسانی از طریق رسانه های عمومی مانند روزنامه ها،رادیو و تلویزیون و سایت های خبری و یا حتی نصب بیلبوردها و بنرهای تبلیغی در نقاط شلوغ و پر ترددکشور می کرد،امروز و اینگونه با مقاومت منفی و گسترده کارفرمایان در سطح شعبه ها و واحدهای اجرایی خود در کشور مواجه نمی شد و کارفرمایان با اشتیاق و انگیزه بیشتری به مشارکت گسترده و فراگیر در این مساله می پرداختند.

اما از سوی دیگر یک مساله مهم و استراتژیک نیز از سوی مدیران تامین اجتماعی مغفول مانده و آن شرایط نامناسب اقتصادی و رکود گسترده واحدهای تولیدی و کارخانه های بزرگ و کوچک در سطح کشور است.

شاید در شرایطی که بسیاری از واحدهای تولیدی و کارخانه ها با رکود و بحران در پرداخت حقوق و مطالبات قانونی کارگرانشان مواجه شده اند،مساله مهمی مانند افزایش یکباره و غیر منطقی حق بیمه پرداختی توسط کارفرمایان بدون اقناع عمومی و منطقی آنها،شباهت زیادی به نوعی آب در هاون کوبیدن دارد!
در شرایطی که اخبار ناگوار و تلخی مبنی بر پرداخت نشدن حقوق و مزایای قانونی چندین ماهه کارگران در رسانه ها، پی در پی منتشر و منعکس می شود و از دیگر سو نیز شاهد افزایش لجام گسیخته غول تورم و گرانی و تاثیر مستقیم و بی چون و چرای آن بر مساله مهم تولید بوده و همچنین سیل بی رویه واردات مواد اولیه نامرغوب و ارزان قیمت از خارج از کشور و به طور مشخص کشور چین،تولیدکنندگان و صاحبان کارخانه ها و شرکت ها را به خاک سیاه نشانده است،چگونه انتظار و توقع داریم تا کارخانه ها،شرکت ها و واحدهای تولیدی که نیم نفسی بیشتر برایشان باقی نمانده است و از پرداخت حقوق عادی و قانونی کارگران و نیروهای خود عاجز و ناتوان مانده اند،راغب و قادر باشند تا با افزایشی قارچ گونه نسبت به پرداخت حق بیمه کارگران خود اقدام کرده و تازه بتوانند ماهانه ۳۳ هزار تومان هم افزون بر سایر حقوق پرداختی شان به سازمان تامین اجتماعی،پرداخت کنند و هیچ اعتراض و انتقادی هم نداشته باشند؟!
البته عنوان«مزایای انگیزه‌ای مازاد بر حداقل دستمزد»برای بسیاری از کارگران و کارفرمایان،عنوانی ناشناخته و عجیب و غریب به نظر می رسد،اما شاید بتوان گفت که ارائه تعریف ساده از این اصطلاح هم کار راحتی نیست. همینقدر می‌توان درباره‌اش گفت که در قالب این ردیف دریافتی جدید، حق بن و مسکن کارگری هم مشمول دریافت حق بیمه می شود و بر این اساس،سازمان تامین اجتماعی مجاز خواهد بودتا مبلغ ماهانه بیشتری از کارفرمایان برای بیمه کارمندان و کارگرانشان مطالبه کند.

از سوی دیگر معاون فنی و درآمد سازمان تأمین اجتماعی، دریافت حق بیمه توسط این سازمان را بر اساس قوانین و مقررات مصوب مبادی قانونگذاری کشور می داند و می گوید: تمامی فعالیت‌های سازمان اعم از دریافت حق بیمه و ارائه خدمات، کاملاً منطبق بر قانون است و بر اساس قانون تأمین اجتماعی مکلف به دریافت حق بیمه بر اساس تمامی دریافتی‌های مستمر بیمه شدگان اعم از مزد، حقوق و سایر مزایا هستیم.

محمدحسن زدا در گفت وگویی اختصاصی با خبرنگار معتدلان،با اشاره به برخی فضا سازی‌های رسانه‌ای در رابطه با دریافت حق بیمه از مزایای انگیزه‌ای بیمه شدگان اظهارمی دارد: این موضوع بر اساس روال قانونی و با استعلام از معاونت حقوقی ریاست جمهوری در دستور کار سازمان تأمین اجتماعی قرار گرفته و با اجرای این قانون یکی از خواسته‌های برحق جامعه کارگری و بیمه شدگان تأمین اجتماعی محقق شده است.

محمد حسن زدا،معاون فنی و درآمد سازمان تامین اجتماعی بر این عقیده و باور است که این سازمان با افزایش حق بیمه های جدید به دنبال کسب درآمد نیست و تمام فعالیت های تامین اجتماعی در چارچوب قوانین و مقررات جاری صورت گرفته است.

وی با تأکید بر اینکه براساس بند ۵ ماده ۲ قانون تأمین اجتماعی مصوب سال ۱۳۵۴ مزد یا حقوق یا کارمزد در این قانون شامل هرگونه وجوه و مزایای نقدی یا غیرنقدی مستمر است که در مقابل کار به بیمه شده داده می‌شود،تصریح می کند: بر اساس قانون تأمین اجتماعی تمامی وجوه دریافتی کارگران، مشمول کسر حق بیمه هستند و این قانون از سال تصویب یعنی سال ۱۳۵۴ مبنای عمل سازمان تأمین اجتماعی بوده است
زدا،در ادامه می افزاید:«بر اساس ماده ۳۹ قانون تأمین اجتماعی و آئین نامه اجرایی مربوطه مصوب سال۵۴ و اصلاحات بعدی آن، تمامی مزایای مزبور جزو مزایای مشمول کسر حق بیمه قرار گرفته است و همچنین در قانون اصلاح قانون جرائم نیز بر آئین نامه اجرایی ماده ۳۹ قانون تأمین اجتماعی تأکید شده است
معاون فنی و درآمد سازمان تأمین اجتماعی اجرای قانون را مهمترین دغدغه مدیران و کارشناسان این سازمان دانست و خاطر نشان می کند: در همین رابطه و برای اجرای کامل قانون و جلوگیری از تضییع حقوق کارگران و همچنین ارائه خدمات به بیمه‌شدگان بر اساس دستمزدهای واقعی؛ طی استعلامی از معاونت حقوقی ریاست جمهوری خواستار اظهار نظر آن معاونت در رابطه با حقوق و مزایای مبنای کسر حق بیمه شدیم.همچنین بر اساس اعلام معاونت حقوقی ریاست جمهوری مأخذ کسر حق بیمه به لحاظ موضوعی در دایره شمول قانون تأمین اجتماعی قرار دارد و کسر حق بیمه از مزایای رفاهی که به طور مستمر پرداخت می‌شود منطبق با احکام قانونی مربوطه از جمله بند ۵ ماده ۲ و مواد ۲۸ و ۳۰ قانون تأمین اجتماعی و ماده ۱۴۸ قانون کار است!

وی با بیان اینکه پس از دریافت پاسخ مربوطه از معاونت حقوقی ریاست جمهوری، دریافت حق بیمه از تمامی مزایای مستمر کارگران در هیأت مدیره سازمان تأمین اجتماعی بررسی و تصویب شده است،می گوید: پس از اعلام موضوع به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، اجرای این قانون به واحدهای اجرایی سازمان تأمین اجتماعی ابلاغ و یکی از خواسته‌های برحق جامعه کارگری محقق شد.

زدا همچنین با رد این مساله که سازمان تامین اجتماعی به دنبال کسب درآمد و سودآوری از محل این افزایش حق بیمه ها نیست،یادآور می شود: اساسا نگاه ما به این افزایش حق بیمه ها،نگاه درآمدی و هزینه ای نیست.چرا که اگر ۸ میلیون بیمه شده اجباری در ماه رقمی معادل ۳۳ هزار تومان به سازمان تامین اجتماعی پرداخت کنند،تنها ۲۴ میلیارد تومان در ماه عاید سازمان تامین اجتماعی خواهد شد.در حالیکه این افزایش سرانه حق بیمه به نفع خود کارگران و کارفرمایان است.این در حالی است که اگر این ۱۱۰ هزار تومان توسط همه کارفرمایان پرداخت شود،تنها ۳۰ درصد آن نصیب سازمان خواهد شد و سازمان تامین اجتماعی در زمان برقراری مستمری کارگران،باید طبق قانون عین این۱۱۰هزار تومان را روی حقوق و مستمری های پرداختی به مستمری بگیران خود پرداخت کند.

معاون فنی و درآمد سازمان تامین اجتماعی،اما در عین حال جانب انصاف را هم نگاه داشته و قبول می کند که سازمان در اقناع افکار عمومی و بویژه کارفرمایان به خوبی نتوانسته تا زمینه و فضای لازم رسانه ای برای مشارکت گسترده و مناسب آنها را ایجاد کند.

وی در این باره چنین می گوید: ما می پذیریم که در این زمینه به خوبی عمل نکردیم.شاید اگر ما اقدامات اطلاع رسانی مناسبتر و بهینه تری در این زمینه انجام می دادیم،اینگونه شاهد فضاسازی های رسانه های منتقد و مقاومت منفی کارفرمایان و تلاش گسترده برای اقناع عمومی کارفرمایان نمی شدیم. اکنون اقناع عمومی کارفرمایان نیازمند اختصاص ساعت ها کار فرهنگی و همچنین صرف میلیون ها ریال هزینه برای برگزاری نشست ها و همایش های تخصصی با آنها خواهد شد.

یکی از اعضاء هیات امناء سازمان تامین اجتماعی نیز با افزایش حق بیمه دریافتی از کارفرمایان موافق است و می گوید: این مساله،تخلف قانونی سازمان تامین اجتماعی نیست و کاملا مطابق با موازین قانونی است و در واقع تحقق آن،یکی از خواسته های فراموش شده کارگران در ادوار زمانی مختلف بوده است
اکبر شوکت در گفت و گویی اختصاصی با خبرنگار معتدلان،در پاسخ به این پرسش که اگر این مصوبه مبنایی قانونی داشته و مربوط به بند ۵ ماده ۲ قانون تأمین اجتماعی مصوب سال ۱۳۵۴ است،پس چرا مدت ۴۰ سال است که مغفول مانده و توسط هیچ یک از مسئوولان سازمان تامین اجتماعی در هیچ یک از ادوار این سازمان اجرایی نشده است،اظهار می دارد: اینکه حالا چون این قانون ۴۰ سال است اجرایی نشده،پس حالا نیز نباید عملی شود،سخن درست و منطقی نیست.این خواست و مطالبه کارگران در سال های گذشته هم بوده است،اما اکنون با مدیریت جدید توسط دکتر نوربخش فرصت اجرایی شدن را پیدا کرده است
وی در عین حال بر این عقیده است که تحقق این مساله موجب افزایش مبلغ دریافتی کارگران به هنگام بازنشسته شدن آنها خواهد شد.

باوجود تاکید موافقان این افزایش حق بیمه پرداختی توسط کارفرمایان،اما منتقدان نیز دلائل و مستندات خود را برای رد این مساله از سوی خود بیان می کنند.

یک کارشناس ارشد مسائل تامین اجتماعی که نمی خواست نامش برده شود در این زمینه می گوید: همانطور که بارها مسئوولان سازمان تأمین اجتماعی در مصاحبه های خود اعلام داشته اند،نزدیک به ۹۰درصد از بیمه شدگان این سازمان، حق بیمه خود را بر اساس حداقل دستمزد پرداخت می کنند و از این میان،بیشتر این افراد از قانون ۶۰ سال سن ( ۵۵ سال سن برای خانم ها ) و ۲۰ سال سابقه جهت بازنشستگی استفاده می کنند و با توجه به اینکه طبق ماده «۱۱۱» قانون تأمین اجتماعی، مستمری از کارافتادگی کلی و مستمری بازنشستگی و مجموع مستمری بازماندگان در هر حال نباید از حداقل مزد کارگر عادی کمتر باشد و در زمان برقراری با توجه به اینکه بیشتر این افراد طبق فرمول محاسبه ،حقوقشان زیر حداقل سطح مزد خواهد بود و از سوی دیگر طبق ماده قانونی صدرالذکر، می بایست حقوقشان به حداقل رسانده شود،بنابراین و در اصل پرداخت یا عدم پرداخت حق بیمه مبلغ ۱۱۰هزار تومان،هیچ تأثیری در حقوق ایشان نخواهد داشت و این موضوع فقط به نفع سازمان تامین اجتماعی و به ضرر بیمه شدگان و کارفرمایان است.

وی در ادامه می افزاید: بنابراین،این اقدامات در عین حال که قانونی است،اما هیچ سودی برای اکثریت کارگران نخواهدداشت ودر کل با توجه به عدم افزایش حداقل دستمزد و باوجود افزایش مبلغ پرداختی حق بیمه، این اضافه دریافتی ها،هیچ گونه تعهدی را برای سازمان تأمین اجتماعی در تعهدات کوتاه مدت و همچنین هیچ گونه اضافه پرداختی برای حداقل بگیران دستمزد و در یکی دو ساله آینده در مورد سایر بیمه شدگان برای سازمان تامین اجتماعی نخواهد داشت و به نظر می رسد سازمان تامین اجتماعی درصدد جبران کسری بودجه خود در راستای ایفای تعهدات خود بوده است!

این کارشناس ارشد و تحلیلگر مسائل تامین اجتماعی،در ادامه با اشاره به اینکه بیشتر کارخانه ها،واحدهای تولیدی،کارگاه ها و شرکت های تولیدی کشور در حالت رکود و یا نیمه تعطیل هستند و به طور کلی صنایع موجودکشور در زمینه تولید با سختی و مشقت مواجه اند،تصریح می کند: در حالیکه برخی از واحدهای تولیدی در پرداخت حقوق، مزایا،حق بیمه و سایر تکالیف قانونی خود سخت دچار مشکل هستند،این گونه اقدامات مانعی دیگر در راستای تولید و باعث افزایش قیمت تمام شده محصولات تولیدی و کاهش مزیت رقابتی آن در بازار در رقابت باسایر محصولات مشابه خارجی و صادرات خواهد شد و بی شک بازنده این ماراتن کشدار و طولانی،کارگران و کارفرمایان ایرانی خواهند بود و نه سازمان تامین اجتماعی . .
ناگفته پیداست که در این نبرد نابرابر،سازمان تامین اجتماعی به سودی معادل ۴۰۰ میلیارد تومان در ماه خواهد رسید.در حالیکه بازنده این نبرد، نه کارفرمایان که اشتغال کشور و کارگران خواهند بود.
وقتی کارفرمایان از پرداخت مبالغ عادی حق بیمه کارگرانشان عاجز و ناتوان هستند و هیچ گوشی هم در میان مسئوولان دولت روحانی برای شنیدن صدای خرد شدن استخوان های آنها وجود ندارد،آیا آنها دیگر رغبتی برای جذب کارگران جدید و پرداخت مبالغ جدید بیمه ای با عنوان«مزایای انگیزه ای»و بسترسازی برای رونق اشتغال و افزایش ارزش افزوده ناشی از تولیدات جدید و کاهش تورم در کشور خواهند داشت؟!
این پرسشی است که باید کارگزاران دولت روحانی و بویژه وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی که سخت در تلاش برای کاهش سطح بیکاری در کشور است به آن پاسخ دهند.
براستی جناب آقای ربیعی؛ شما که مدافع حقوق کارگران هستید،با اتخاذ اینگونه روش های احساسی و غیر کارشناسی در سازمان تامین اجتماعی،آیا رمق و توانی برای کارفرمایان ایرانی باقی می ماند؟!
آیا آنها دیگرشوق و رغبتی برای جذب و استخدام میلیون ها نفر از لشکر بیکاران کشور را خواهند داشت؟!

با اضافات و تلخیص برگرفته از وبسايت خبرگزاري معتدلان، تاریخ انتشار سه شنبه ۱۹ خرداد 1394، كد مطلب: 3431: www. motadelan.ir


اخبار مرتبط
خواندنیها و دانستنیها
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین