شعار سال:تعطیلی مدارس به دنبال شیوع ویروس کرونا در کنار تعطیلی کسبوکارها، نگرانی ناتمام ماندن کتابهای درسی و عقب ماندن دانشآموزان از کلاسهای درسی را هم به دغدغههای بیشمار خانوادهها اضافه کرد، تا اینکه برنامه درسی «شاد» به عنوان راه حلی برای برطرفكردن این مشکلات به میان خانوادهها آمد؛ برنامهای که مشکلات بسیاری را برای آنها به همراه داشته است؛ مشکلاتی که از آنها با عنوان تلخیهای شاد یاد میکنند.
دیگر نام ویروس کرونا برای همه آشناست و تبدیل به بخشی از روزمرگیهای ما شده است؛ ویروسی که با خود مصائب و مشکلات بسیاری را به همراه آورد؛ شاهد این موضوع شهروندان دستکش به دستی است که با ماسکهایی بر صورتشان در خیابان مشاهده میکنید؛ شهروندانی که ژل ضدعفونیکننده و الکل جزء جداییناپذیر کیفشان شده است؛ اما این همه مشکلات کووید19 نیست؛ ویروس کرونا از همان ابتدای حضورش در ایران سبب تعطیلی مدارس و کلاسهای درس شد و مشکلات تهیه ماسک و ژل ضدعفونیکننده که همه خانوادهها با آن دست و پنجه نرم میکردند را بیشتر کرد.
در روزهای ابتدایی تعطیلات ناشی از شیوع ویروس کرونا شاید معلمان و دانشآموزان فکر میکردند که این تعطیلی هم مثل تعطیلی ناشی از آلودگی هوا یا مسائل دیگر چند روز یا چند هفته بیشتر نیست و منتظر بازگشایی دوباره کلاسهای درس بودند، اما رفتهرفته با بالاتر رفتن آمار ابتلا به این ویروس در کشور ما تصمیم بر آن شد که مدارس تا زمانی که کرونا رخت برنبندد، تعطیل بمانند؛ اقدامی که بنا بر گزارشات منتشرشده در مدیریت و کنترل شیوع بیماری بین 30 تا 50 درصد تاثیر مستقیم و مثبت داشته است. حال نگرانیهای حاصل از شیوع ویروس کرونا جای خود را به نگرانی درباره کتابهای درسی نیمهتمام و کلاسهای تعطیل داده بودند.
با تعطیلی مدارس، آموزش و پرورش تلاش کرد با استفاده از توان و تجربه معلمان و همکاری رسانه ملی کلاس درس را به خانه آورد اما این اقدام نیازهای دانشآموزان را مرتفع نکرد چرا که مشکلات خود را به همراه داشت؛ مشکلاتی از قبیل اینکه بسیاری از دانشآموزان به شیوه درسی معلم خود عادت داشتند یا به سبب مشکلاتی از دروس قبلی جا مانده بودند. همین مسائل سبب شد تا دکتر محسن حاجمیرزایی، وزیر آموزش و پرورش از ایجاد یک شبکه اجتماعی دانشآموزی مستقل برای آموزش مجازی دانشآموزان خبر دهد؛ پلتفرمی که بتواند بستر
منحصر به فردی فقط برای دانشآموزان، ارتباطشان با معلمان خود و ذخیره و تبادل محتوای درسیشان باشد.
ماجرای تلخ من با کلاسهای دخترم
گذشت آن زمانها که داشتن گوشیهای هوشمند در مدرسه ترس و لرز به جان ما میانداخت. دانشآموزان این روزها باید کارکردن با گوشیهای هوشمند را یاد بگیرند تا بتوانند از طریق برنامه شاد با معلم خود ارتباط گرفته و به تکالیفشان برسند اما مشکلات کار با گوشیهای هوشمند یا فضایی که در دسترس کودکان قرار میگیرد فقط بخشی از مشکلات است.
خانم صادقی یکی از اولیایی است که این روزها درگیر برنامه درسی شاد و کلاسهای مجازی دخترش است که میگوید: «اگر بخواهم از بزرگترین مشکل برنامه شاد نام ببرم، قطع و وصل شدن این برنامه است چرا که با هر بار مراجعه به این برنامه میبینم که معلم بچهها چند پیام داخل گروه قرار داده، آن هم بدون آنکه برای ما ارسال شده باشد و دختر من از آنها جا مانده است؛ بنابراین برای اینکه در جریان تکالیف درسی به درستی قرار بگیریم مدام باید از برنامه خارج و دوباره وارد آن شویم.»
اما یکی دیگر از مشکلات خانم صادقی بعد از اجرای طرح فاصلهگذاری هوشمند رخ داده است چرا که مجبور به بازگشت بر سر محل کار خود شده و از مشکل خود با کلاس آنلاین دخترش اینطور میگوید: «بعد از اجرای طرح فاصلهگذاری هوشمند باید به محل کار برمیگشتم به ناچار گوشی موبایل قدیمی خود را در اختیار دخترم
قرار دادم تا از کلاس عقب نماند؛ حالا باید دلشوره فضایی که در اختیار فرزندم قرار گرفته، داشته و مدام با او در تماس باشم تا ببینم تکالیف را به درستی انجام داده است یا خیر. به اینها مشکلات تفهیم فضای اینترنت به کودکان را هم اضافه کنید.»
اگرچه ساخت برنامه شاد باعث شد تا معلمان و دانشآموزان از دردسرهای شبکههای مجازی دیگر راحت شوند و درگیر نصب کردن انواع فیلترشکن نباشند اما ساخت زودهنگام این پلتفرم نشان میدهد که از ظرفیت بالایی برخوردار نیست و همین موضوع باعث کند شدن برنامه و ارتباطگیری بین معلمان و دانشآموزان میشود. برای مثال پس از گذشت دو ماه از اعلام ساخت برنامه شاد این برنامه هنوز برای نرمافزارهای ios قابل دسترس نیست و روی گوشیهای اندروید 4 به بالا قابل دسترسی است، بنابراین تعداد زیادی از اولیا و دانشآموزان درگیر استفاده از این برنامه روی نسخه وب یا تهیه گوشی اندروید بالا هستند.
«شاد» خانوادهها را غمگین میکند
در این برنامه هر دانشآموز باید یک اکانت کاربری داشته باشد، بنابراین مستلزم داشتن یک سیمکارت مجزاست تا از طریق پرداخت هزینههای اینترنتی آن بتواند بر سر کلاس درس خود حاضر شود. خانم رضوی در اینباره از ماجرای تلخی که به سبب شاد به وجود آمده و خانوادهاش را غمگین کرده است، میگوید: «شوهرم کارگر ساختمانی است که به خاطر شیوع کرونا بیکار شده و متاسفانه با توجه به اینکه کارگران ساختمانی کارفرمای ثابت و قرارداد بیمهای ندارند، مشمول بیمه بیکاری نیستند و برای تهیه مایحتاج روزمره خود با مشکل مواجه هستیم؛ حالا چند روزی است که دغدغه هزینه اینترنت کلاسهای مجازی پسرم هم یک داستان جدید شده است و دانلود فایلهای صوتی و تصویری هم این هزینه را بیشتر میکند.» اینها فقط بخشی از درد دل خانوادههای دانشآموزانی است که این روزها درگیر برنامه درسی شاد هستند. طبق گزارش میدانی ، خانوادههای بسیاری در این روزها به مغازههای موبایلفروشی برای تهیه گوشیهای هوشمند مراجعه کردهاند و مشکلات حضور و غیاب بچهها یا همان آنلاین بودن آنها در یک ساعت مشخص در برنامه درسی، دیر و زود و جابهجا شدن ارسال فایلهای صوتی در گروه، نبود جذابیتهای کلاس درسی برای بچهها به طور مثال برای درسهایی مانند دیکته و ریاضی نیز از مشکلاتی است که معلمان با این برنامه درسی دارند.
کووید19 با آمدنش مشکلات زیادی را با خود به همراه آورد؛ مشکلاتی که همگی دست به دست هم داده و به جان خانوادهها افتادهاند؛ از بیکاری و کسادی کسبوکارها گرفته تا عقب ماندن دانشآموزان از کلاسهای درسیشان. کرونا باعث شد تا دوگانگی عجیبی در سیستم آموزشی به وقوع پیوندد؛ از طرفی دانشآموزانی که به دلیل مشکلات مالی از سادهترین خدمات آموزشی بیبهرهاند و از طرفی هم دانشآموزانی که در رفاه هستند!
همانطور که گفته شد، برنامه درسی شاد مشکلات زیادی دارد اما به راستی چرا وزارت ارتباطات بستر مناسب و کمهزینهای در اختیار دانشآموزان قرار نمیدهد؟ یا چرا پس از گذشت دو ماه از حضور این برنامه هنوز مشکلات برطرف نشده است؟ به نظر میرسد حل مشکلات درسی دانشآموزان نیاز به همدلی و همکاری بیشتری دارد چراکه برنامه درسی شاد میتواند تبدیل به بستری شود تا در روزهای آلودگی هوا و تعطیلیهای دیگر ، نگران عقبماندگی دانشآموزان از تکالیفشان نباشیم.
شعار سال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه صبح نو،تاریخ انتشار:9اردیبهشت1399،کد خبر:37491،sobhe-no.ir