شعار سال: برای درک وضعیت امروز فرهنگ عمومی حاکم بر جامعه ایران کافی است که دقایقی در فضای شبکه‌های اجتماعی و محیط حقیقی زندگی مردم به ادبیات گفتاری آن‌ها توجه کنیم.

کافی است تعداد دنبال کننده‌های بازیگران جنجالی را که فهمیده‌اند برای جلب فالوور باید سخیف‌ترین موضوعات را برجسته کنند، با تعداد دنبال کننده‌های فرهیختگان هنری، دینی و ادبی مقایسه کنیم. کافیست در کنار خیابان بایستیم و به حرف‌هایی که مردم در هنگام رانندگی و مواجه شدن با یک تصادف کوچک به هم می‌گویند گوش کنیم.

کافی است ادبیات گفتاری صحبت نسل جدید و واژه‌هایی که برای ابراز محبت یا ابراز تنفر به هم می‌گویند را رصد کنیم و ببینیم مهم‌ترین صحبت‌هایی که بین نوجوانان و جوانان نسل جدید رد و بدل می‌شود چیست؟

کافیست میزان زمانی که در فضای مجازی صرف دیدن، شنیدن و خواندن موضوعات و مطالب فیک می‌شود را با میزان صرف شده برای خواندن کتاب‌هایی با ارزش فکری، دینی و ادبی بالا مقایسه کنیم. کافیست فلسفه برگزاری جشن‌های باستانی مثل عید نوروز، شب یلدا، ۱۳ به‌در و چهارشنبه سوری را با نحوه برگزاری این جشن‌ها در حال حاضر مقایسه کنیم.

فاصله ادبیات حافظ و سعدی با ادبیات گفتاری در فضای مجازی

برای درک فرهنگ عمومی یک جامعه می‌توان داشته‌های فرهنگی اصیل آن جامعه مانند هنر، فلسفه پوشش، مبانی فکری، ادبیات فاخر و فولکلور و عمق تاریخی آن کشور را با آنچه اکنون در سطح جامعه در جریان است، مقایسه کنیم. آن زمان است که عمق فاجعه فاصله گرفتن فرهنگ عمومی از فرهنگ اصیل و ریشه‌دار ایرانی را که ایرانی بودن ما را تعریف می‌کند، درک می‌کنیم.

اما در میان عمق این فاصله و فاجعه فرهنگی ناشی از آن، شورای فرهنگ عمومی چه می‌کند؟ برای گرفتن پاسخ این پرسش کافیست سری به سایت شورای فرهنگ عمومی بزنید و با مصوبات و پژوهش‌ها و عملکرد آن آشنا شوید. این شورا مصوباتی دارد که بعضاً بسیار هم خوب هستند، اما اجرایی نمی‌شوند و ما نتایج عملی مصوبات آن را در متن و بطن جامعه نمی‌بینیم، اما چرا؟

 

حجت‌الاسلام والمسلمین حبیب‌رضا ارزانی، رئیس ستاد هماهنگی کانون‌های فرهنگی هنری مساجد کشور و عضو شورای فرهنگ عمومی کشور، در تحلیل عملکرد شورای فرهنگ عمومی در دهه اخیر با اشاره به اینکه حدود شش سال در استان اصفهان عضو حقیقی شورای فرهنگ عمومی، حدود سه سال دبیر شورای فرهنگ عمومی استان اصفهان و اکنون نیز بیش از سه سال است که در تهران به عنوان عضو حقوقی در شورای فرهنگ عمومی فعالیت دارد، گفت: تجارب بسیاری خوبی را در بیش از یک دهه کسب کرده‌ام.

وی عنوان کرد: درباره عملکرد شورای فرهنگی عمومی، باید برنامه هر استان و برنامه شورای کشوری را به تفکیک بررسی کرد. طی این سه سال که در شورای فرهنگ عمومی کشور حضور داشته‌ام هر ۱۴ روز جلسات مستمر تشکیل و نظم خوبی بر آن حاکم است. موضوعاتی خوبی مطرح، نهاد‌های ذی ربط دعوت و پس از بحث و بررسی اعضای جلسه نظرات تکمیلی را بیان و در نهایت به یک دستورالعمل یا آئین نامه می‌رسیم و مصوبات به نهاد‌های مختلف ابلاغ می‌شود.

نحوه برگزاری جلسات استان‌ها

حجت‌الاسلام ارزانی درباره نحوه برگزاری جلسات در استان‌ها، افزود: در استان‌ها حتی اگر جلسات شورا خیلی منظم باشد، ماهی یک بار جلسه برگزار می‌شود و حتی استان‌هایی داریم که جلسات شورای فرهنگ عمومی را فقط یک بار در سال برگزار می‌کنند. میزان برگزاری جلسات به امامان جمعه، استانداران و مدیران ارشاد استان‌ها و میزان ارتباط بین آن‌ها بستگی دارد. در برخی از استان‌ها مسئولان علاقه‌مند به برگزاری جلسات هستند، اما دور هم جمع شدن آن‌ها به سختی رخ می‌دهد.

وی تصریح کرد که اگر موفقیت شورای فرهنگ عمومی هر استان را صرفاً در گرو برگزاری جلسات منظم بدانیم در برخی از استان‌ها این جلسات منظم است و در برخی دیگر سالی یک بار برگزار می‌شود؛ یعنی تفاوت تا این حد گسترده است.

این عضو شورای فرهنگ عمومی کشور در ادامه به بیان روند مشکلاتی که در اجرای مصوبات شورای فرهنگ عمومی استان‌ها وجود دارد پرداخت و گفت: اینکه در استان چه مسئله‌ای اولویت طرح در شورای فرهنگ عمومی است، مسئله مهمی است، چرا که نماینده، ولی فقیه، استاندار، مدیرکل ارشاد و سایر اعضا هر کدام اولویت خاصی را مد نظر دارند و ممکن است مسئله‌ای که برای استاندار اولویت اول است برای امام جمعه اولویت دهم باشد و سایر اعضای جلسه نیز نظرات مختلفی در این خصوص داشته باشند.

وی ادامه داد: اگر جلسات منظم برگزار شود، روی یک موضوع به عنوان اولویت حقیقی استان توافق صورت گیرد و بحث و تبادل نظر خوبی نیز در خصوص آن انجام شود و در نهایت یک مصوبه ارائه شود، باز هم مسئله بعدی این است که آیا مصوبه اجرایی می‌شود یا خیر؟

 

رئیس ستاد هماهنگی کانون‌های فرهنگی هنری مساجد اظهار کرد: شورای فرهنگ عمومی یک شوراست و الزامی به اجرای مصوبات آن وجود ندارد و مصوبات در قالب توصیه ارائه می‌شود. پس از ابلاغ مصوبات نیز طبیعتاً دستگاه‌ها برای اجرای آن با مافوق‌های خودشان در مرکز هماهنگی می‌کنند و، چون اعتبار اجرای مصوبات باید توسط نهاد‌های اصلی در مرکز تعیین شود، مصوبات استان‌ها بدون بودجه در استان‌ها اجرایی نمی‌شوند؛ یعنی نهاد‌هایی که مراکز اصلی هستند و در تهران مستقرند الزامات شورای فرهنگ عمومی استان‌ها برای آن‌ها الزام‌آور نیست و از اجرای آن‌ها حمایت نمی‌کنند به همین دلیل مصوبات غالباً اجرایی نمی‌شوند، مگر مصوباتی که به اعتبار نیاز نداشته باشد و در قالب تذکر یا بخشنامه به دستگاه‌ها ارسال شود.

حجت‌الاسلام ارزانی اضافه کرد: البته این مسئله به این معنا نیست که در شورای فرهنگ عمومی استان‌ها هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد، بلکه اگر وفاق و همدلی در استان باشد و دستگاه‌ها کمک کنند، اتفاق‌های مورد نیاز در عرصه فرهنگ عمومی رقم خواهدخورد.

وی در پاسخ به این سؤال که مسیر آینده این شورا برای ارتقای فرهنگ عمومی کشور را چگونه ترسیم می‌کنید؟ گفت: آنچه در شورای فرهنگ عمومی بسیار مهم است این است که کارگروه‌هایی تشکیل و برای آن‌ها تأمین اعتبار صورت گیرد و حتماً دانشگاه‌ها و حوزه‌های علمیه استان‌ها درگیر موضوعات شوند و به عنوان دغدغه به مسائلی که در حوزه شورای فرنگ عمومی مطرح می‌شود نگاه کنند و به دنبال راه‌کار‌هایی برای حل معضلات باشند و معضلات و راه‌کار‌های رفع آن‌ها را در قالب طرح‌هایی به شورا ارائه و نظر اعضا اخذ شود.

این عضو شورای فرهنگ عمومی ادامه داد: در غیر این صورت اقداماتی که باید در کمیته‌های پژوهشی صورت گیرد در متن شورا مطرح می‌شود آن هم بدون انجام کار پژوهشی و علمی و اعتباری هم برای اجرای آن‌ها در نظر گرفته نمی‌شود و دانشگاه‌ها، حوزه‌های علمیه و مراکز پژوهشی استان کمتر به این مباحث ورود پیدا می‌کنند و به صرف حضور مافوق دستگاه بسنده می‌شود؛ بنابراین باید بازنگری ویژه‌ای در شورای فرهنگ عمومی استان‌ها صورت گیرد و اعتبار لازم در اختیار استان‌ها قرار داده شود.

وی در پایان از برگزاری بسیار منظم جلسات شورای فرهنگ عمومی و حضور مستمر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این جلسات تقدیر کرد و گفت: در شورای فرهنگ عمومی کشور موضوعاتی که اولویت کشور هستند به صورت دسته‌بندی شده و منظم مطرح و بررسی می‌شود.


شعار سال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از ایکنا، تاریخ انتشار:۱۵ آبان ۱۳۹۹، کدخبر: iqna.ir، ۳۹۳۳۲۶۷