شعار سال : یکی از چالش های سیاسی ما در کشور ،کم توجهی به تبدیل مسائل امنیتی به مسائل اجتماعی- فرهنگی ،فنی- تخصصی ، مدیریتی- سیاسی ، اقتصادی و نظایر آنهاست. کم تدبیری برخی از آقایان مسئول در پشت پرده تعصبات و بعضا تندروی های سلیقه محور ( به اسم انقلابی گری و دین داری) ،بر التهاب فضا افزوده و جریانات بشدت عادی و معمولی را بعضا امنیتی می کند. فرآیندی که برخی از دوستان را تبدیل به دلخورها ، دگراندیشان را تبدیل به مخالف و مخالفان را تبدیل به دشمن می کند.
تصاویری منتشر شده از حاشیه برگزاری تجمع دیروز امت رسول الله در تهران، نشان میدهد یکی از افراد حاضر در این مراسم پلاکاردی توهین آمیزی علیه علی کریمی، چهره مطرح فوتبال کشور در دست دارد. سوال اینجاست که آیا بدلیل صرف موضع گیری (درست یا نادرست) یک فرد از یک ماجرا ، ما اجازه و حق قانونی توهین و تکفیر و برچسب زدن سیاسی- امنیتی داریم؟ آیا کشور دستگاه امنیتی و قضایی و نهادهای تخصصی سیاسی جهت برخورد با این مواضع تخریبی را ندارد؟
متاسفانه روز شنبه نیز سیاستمداری چون حمید رسایی (فعال سیاسی اصولگرا و نماینده سابق مجلس) با ان همه تجارب سیاسی خود، در اظهاراتی جنجالی خواستار توقیف اموال علی کریمی، شد!
چقدر زود خاطرات برخورد بد با برخی نیروهای نظام و تبدیل دوست به دشمن را فراموش میکنیم. چرا باید اجازه داد که کشور در حوزه سیاسی و امنیتی، تا این حد تابع برخی سلایق باشد؟
توضیحات و حاشیه ها:
حمید رسایی، فعال سیاسی اصولگرا در یک مصاحبه با اشاره به مواضع علی کریمی در حمایت و جهت دهی به اعتراضات اخیر در کشور، خواستار توقیف امول او شد. بعد از انتشار این خبر در شب گذشته، علی کریمی در پاسخ به خواسته این فعال سیاسی نوشت: عمری با جون کندن یک خانه درست کردیم، اگر تونستین بگیرین، فدای سر مردمم.
حمید رسایی هم در استوری دوم به او پاسخ داد و نوشت: «به اموال مردم ضرر زدی، باید حساب پس بدی (اگر قبل از فرار از کشور اموالت را نفروخته باشی). توقیف اموالت، مقدمه توقیف خودته. از تو لاتتر، نیما زم بود که آخرش وقتی پسگردنی خورد، به غلط کردن افتاد. عاقبت تو هم گرفتار شدن تو چنگال قانونه».
این جواب و تشبیه فردی چون علی کریمی به روح الله زم و تهدید غیر مستقیم او به مرگ، باعث تعجب بسیاری از منتقدین و تحلیل گران سیاسی شده است ؟!
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون