هشدار به متولیان اینترنت: کارتان طوری باشد که بتوانید به مردم بگویید!

وقتی مردم ساعت‌ها برای انجام یک کار ساده تلاش می‌کنند تا به یک فیلترشکن لاک پشتی وصل شوند، خشم انباشته حاصل از این اتلاف وقت از میلیون‌ها کوکتل مولوتوف و شعار‌های تند و اجتماعات خیابانی تهدید امنیتی بالاتری محسوب می‌شود. امروز به جز یک روزنامه خاص، تمام جراید و جریانات کشور علنا مخالفت خود با فیلترینگ را اعلام کرده اند، اما هیچ تصمیمی برای عدول از این اقدام گرفته نمی‌شود. امروز تمام بازرگانان و صاحبان مشاغل و دانش آموزان و دانشجویان و معلمان مراتب خشم خود از مسدودسازی اینترنت را فریاد زده اند، اما هیچ پاسخ روشنی دریافت نمی‌کنند؛ و کدام تحقیر از این بالاتر؟!

شعار سال: امروز ۹۳ روز از شروع محدودیت اینترنت بین الملل و فیلترینگ دو شبکه اجتماعی پرطرفدار اینستاگرام و واتس اپ در کشور می‌گذرد. این تصمیم زندگی تمام اقشار مردم را، از چوپان‌ها در کوه‌ها و دشت‌ها تا خبرنگاران در قلب حوادث، از صاحبان مشاغل خانگی تا تاجران بزرگ را تحت تأثیر قرار داده است.

درست به همین دلیل سیاستگذاری در مورد اینترنت کم اهمیت‌تر از جیره بندی آب یا قطع نوبتی برق یا قطع گاز نیروگاه‌های برق نیست. اما هیچ گونه شفافیت و پاسخگویی در قبال تصمیمات اتخاذ شده در مورد آن مشاهده نمی‌شود. در این ۹۳ روز ده‌ها اظهارنظر متناقض از سوی رئیس جمهور و سخنگوی دولت و وزرا و نمایندگان مجلس و اعضای شورایعالی فضای مجازی و... در مورد آینده این شبکه‌های اجتماعی شنیده شده، اما هنوز حتی یک نفر رسما و علنا تصمیم نهایی را اعلام نکرده و تکلیف مردم نامشخص باقی مانده است. حتی کسی حاضر نیست فیلترینگ دائمی را گردن بگیرد!

متولیان امر دلیل فیلترینگ را آموزش ساخت کوکتل مولوتوف در اینستاگرام عنوان می‌کنند و پاسخ نمی‌دهند که مگر همین الان اینستاگرام کاملا خارج از دسترس است که اگر کسی دنبال چنین اقداماتی باشد امکان یادگیری نداشته باشد؟ یا از آن بالاتر، مگر فقط در اینستاگرام امکان این آموزش وجود دارد؟ پس این بهانه نیز پذیرفتنی نیست. وقتی این فیلترینگ و اتفاقات اخیر بهانه‌ای برای دائمی شدن اختلالات در اینترنت و مرگ تدریجی فضای آزاد آن شده است مردم حق دارند که نسبت به انگیزه‌های پشت سر این تصمیمات بدبین باشند. به ویژه آنکه شرایط امنیتی مورد اشاره مسئولین اکنون آرام شده و نهاد‌هایی مانند شورای امنیت کشور که به فراخور موضوع مأموریت شان غیرشفاف هستند، نمی‌توانند در مورد چنین موضوع کلانی تصمیم جامع و نهایی را بگیرند.

وقتی مردم ساعت‌ها برای انجام یک کار ساده تلاش می‌کنند تا به یک فیلترشکن لاک پشتی وصل شوند، خشم انباشته حاصل از این اتلاف وقت از میلیون‌ها کوکتل مولوتوف و شعار‌های تند و اجتماعات خیابانی تهدید امنیتی بالاتری محسوب می‌شود.

امروز به جز یک روزنامه خاص، تمام جراید و جریانات کشور علنا مخالفت خود با فیلترینگ را اعلام کرده اند، اما هیچ تصمیمی برای عدول از این اقدام گرفته نمی‌شود.

امروز تمام بازرگانان و صاحبان مشاغل و دانش آموزان و دانشجویان و معلمان مراتب خشم خود از مسدودسازی اینترنت را فریاد زده اند، اما هیچ پاسخ روشنی دریافت نمی‌کنند؛ و کدام تحقیر از این بالاتر؟!

سخن‌های زیادی در این مورد گفته شده، اما بازخوانی یک توصیه مهم از امام خمینی در این مورد کافی است که رهبر انقلاب یک سال پس از شروع رهبری در ۱۳۶۹/۰۳/۰۷ در در دیدار با ائمه‌ی جمعه‌ی سراسر کشور آن را مورد اشاره قرار دادند:

«جمهوری اسلامی، انقلاب و نظام و کارش مردمی است و مردم از ریزترین کار‌ها مطلع میشوند؛ مگر آن چیز‌هایی که گفتنش مفسده‌یی بار بیاورد. در دوران جنگ، چیز‌هایی بود که گفتنش مفسده داشت؛ لیکن در غیر این امور، هر چیزی که اتفاق بیفتد، اول بایستی مردم در جریان قرار داده بشوند. در زمان امام (رضوان‌اللَّه تعالی علیه) همین‌طور بود. هر وقت بنا بود کاری انجام بگیرد، با ایشان مشورت میشد. از مطالبی که ایشان مکرراً می‌فرمودند، این بود که کاری که میکنید، طوری باشد که بتوانید به مردم بگویید؛ یعنی قابل طرح برای مردم باشد».

امروز کدام تصمیم در مورد اینترنت گرفته شده که برای مردم قابل طرح نیست؟