شعار سال: مهدی سمیعی که به همراه همسر خود در از سال ۸۸ به مدت پنج سال در روستای جزیمق تدریس کرده در روزهای تعطیلات نوروزی وقتی با خبر شدند دانش‌آموز سابق‌شان دچار بیماری شده وی را به بیمارستان منتقل کرده و به همراه همسرش از وی مراقبت می‌کنند.

سمیعی استخدامی سال 88 آموزش و پرورش است، همسر سمیعی قبل از معلم شدن وی در روستای جزیمق در قالب نهضت سوادآموزی فعالیت داشت، سمیعی نیز به خاطر همسرش روستای جزیمق را برای تدریس به دانش آموزان انتخاب کرد و این دو به عنوان زوج فرهنگی به مدت پنج سال در این روستا مشغول تدریس بودند.

این زوج فرهنگی بعد از پنج سال خدمت عاشقانه در روستای جزیمق سه سالی است که آن روستا را ترک کرده‌اند اما به دلیل آن عشق و علاقه‌ای که وجود داشته هرساله به روستای جزیمق رفت و آمد دارند.

امسال زمانی که این زوج فرهنگی برای عید دیدنی به روستا رفته بودند، علی شاگرد سابق‌شان را در حالت بیماری دیده و نگران حالش می‌شوند و وی را به بیمارستان منتقل می‌کنند و تا پایان تعطیلات از علی مراقبت کرده‌اند، در بیمارستان نیز تا به امروز نوع بیماری علی تشخیص داده نشده است، پدر علی نیز به دلیل صعب‌العبور بودن مسیر تاکنون موفق نشده به ملاقات فرزندش به بیمارستان ولیعصر(عج) زنجان بیاید.

بعد از باخبر شدن از کار این زوج فرهنگی به سراغ آنها رفتیم تا ضمن تشکر از این اقدام گفت‌وگویی را با آنها ترتیب دهیم.

آقای سمیعی که در بیان عشق و علاقه خود به دانش‌آموزان با احساسات خاصی سخن می‌گوید و ایجاد رابطه صمیمی با دانش آموزان را از جمله خصوصیات خود می‌داند و اکنون نیز که شیوه را در شهر زنجان نیز ادامه می‌دهد.

وی با اشاره به خاطراتی از خانواده علی مهمان‌نوازی ویژه خانواده وی را یکی از دلایلی دانست که سبب شده در تعطیلات نوروزی در کنار علی در بیمارستان باشد.

سمیعی با بیان اینکه پدر و مادر علی را برادر و خواهر خودم می‌دانم، افزود: معلمان زیادی در سراسر کشور هستند که بدون هیچ ادعایی برای کشور خدمت می‌کنند و بنده نیز از همان ابتدا سعی کردم یک معلم واقعی برای دانش‌آموزانم باشم.

دخترانی که فقط تا پایه سوم حق تحصیل را داشتند

وی با اشاره به حاشیه‌هایی گاهی برای معلمان ایجاد می‌شود، ابراز کرد: متاسفانه در فضای مجازی گاهی با یک سیلی معلم به دانش‌آموز کل مجموعه فرهنگیان کشور را زیرسوال می‌برند که به نظرم این خوب نیست و بنده همیشه از این موضوعات می‌رنجم، معلمانی هستند که با دانش‌آموزان و خانواده‌های آنها در روستا زندگی می‌کنند و معلمی را دیدم که برای جلوگیری از خستگی دانش‌آموز، او را در بغل می‌گرفت و راه طولانی روستا را طی می‌کرد اما هیچ یک از اینها در جایی ثبت‌ نشده است، گلایه‌ای که از رسانه‌ها وجود دارد این است که گاهی فقط نقاط منفی آموزش و پرورش را به مردم نشان می‌دهند.

وی با بیان اینکه علی در پایه‌های چهارم و پنجم دانش‌آموزم بود، خاطرنشان کرد: در این روستا دانش‌آموزان دختر تا سوم ابتدایی حق درس خواندن داشتند بنده که به این روستا رفتم دختران تا پایه پنجم توانستند ادامه تحصیل دهند و بعد از آن نیز از طریق سیستم آموزش از راه دور توانستیم تا سوم راهنمایی به دختران روستا درس بدهیم که در تاریخ روستای جزیمق ماندگار شد چون دختری به غیر از آن چند دانش‌آموز تا پایه راهنمایی درس نخوانده است.

دفتر وکالتم را جمع کردم

این معلم با بیان اینکه بنده کارشناس ارشد رشته حقوق هستم و دفتر وکالت نیز داشتم، گفت: دفتر وکالتم را جمع کردم و به جرگه معلمان پیوستم، بعد مالی برای من و هرکس دیگر مهم است، مانند همه فرهنگیان تا ۱۰ یا ۱۵ روز مانده به سر ماه از نظر مالی تهی می‌شوم اما لذتی که معلمی به من می‌دهد شغل دیگری نمی‌دهد و نخواهد داد.

وی اضافه کرد: وقتی به دانش‌آموزان پایه اول روستایی خواندن و نوشتن یاد می‌دادم برایم بسیار لذت‌بخش بود، یادم هست در روستای جزیمق دانش‌آموزی حتی فامیل خود را نمی‌دانست و اصلا خبر نداشت که او هم شناسنامه دارد، با همین دانش آموز اکنون نیز ارتباط دارم و می‌دانم که دو سال است شاگرد اول کلاس است.

سمیعی بیان کرد: معلمان در کشور ما از نظر مالی در جایگاه خوبی قرار ندارند، عده‌ای با افزایش ۵۰ تومانی حقوق معلمان فکر می‌کنند ما حقوق آنچنانی می‌گیریم اما حقیقت این نیست، بنده پرونده وکالتم را با دستهای خودم ابطال کردم، چون با عشق این کار را کردم هیچ گاه پشیمان نمی‌شوم که چرا درآمد وکالت را با معلمی عوض کردم.

وی تصریح کرد: گاهی پیشنهاداتی می‌شود که بنده به اداره کل آموزش و پرورش بروم اما بنده فقط از آموزش لذت می‌برم چرا که اگر قرار بود کاری اداری داشته باشم به وکالت ادامه می‌دادم چون هم درآمدش بیشتر بود و هم مزایای دیگری داشت.

این معلم به گفته خود گاهی با توجه به مشکلات به فکر فرو می‌رود که چرا به این حرفه آمده اما باز همان عشق و علاقه جلوی هر فکر دیگری را می‌گیرد و با انرژی به کارش ادامه می‌دهد.

وی گفت: از اینکه دوباره مدارس باز می‌شوند خیلی خوشحال هستم چرا که باز دانش‌آموزان که مانند فرزند خودم دوست‌شان دارم را می‌بینم، توصیه بنده به کسانی که قصد وارد شدن به شغل معلمی را دارند این است که اگر علاقه ندارند وارد جامعه معلمان نشوند.

همسر مهدی سمیعی که بغض جلوی صحبت کردنش را گرفته بود فقط به چند جمله بسنده کرد و گفت: به همه دانش‌آموزان عشق می‌ورزم، علی دانش‌آموز خوبی بود، اصلا ناراحت نیستم که چرا تعطیلات در بیمارستان هستم و از وی پرستاری می‌کنم، اگر لازم باشد ماه‌ها از وی نگهداری می‌کنم.

وی با بیان اینکه سادگی و خوبی خانواده علی هیچ‌گاه از یادم نمی‌رود، افزود: نمی‌خواستم مصاحبه کنم اما گاهی با یک اشتباه معلمی کل جامعه فرهنگیان زیر سوال می‌رود اما حقیقت این نیست و معلمانی هستند که با عشق کار می‌کنند.

علی نیز که خیلی از آقای سمیعی و همسرش راضی بود، گفت: فعلا درس نمی‌خوانم اما درسم را ادامه خواهم داد و اگر به جایی رسیدم هیچ‌گاه خوبی‌های این خانواده را فراموش نخواهم کرد، من از این دو معلم درس زندگی یاد گرفتم.

وی افزود: یادم هست آقا معلم ما را به مشهد برد، خوبی‌های زیادی به من و خانواده‌ام کرده که نمی‌توانم همه آنها را اینجا بیان کنم، فقط از خدا می‌خواهم عوض همه این خوبی‌ها را به او بدهد.

ویژگی‌های روستای جزیمق

روستای جزمیق در حدود ۹۰ کیلومتری زنجان و در منطقه قره‌پشتلو جزو روستاهای بکر برای گردشگری است که از حدود دو سال پیش کم کم شناخته شده است، در زبان محلی به این روستا گیزمه گفته می‌شود، این روستا حدود ۱۴ کیلومتر نیز راه خاکی دارد.

راه روستای جزیمق معمولا کل سال تحصیلی بسته می‌شود، حتی این روزها نیز بارش باران مانع این شده تا والدین علی خود را به بیمارستانی ولیعصر(عج) زنجان برسانند.

روستای جزیمق اهالی ساده و مهمان‌نوازی دارد که البته در محرومیت‌های بسیاری قرار دارند، این معلم جوان در پنج سال خدمت خود در این روستا به مرام و معرفت اهالی جزیمق علاقه‌مند شده و اهالی تمامی کارهای روستا را به معلم عاشق خدمت این مرز و بوم واگذار می‌کردند.

روستای جزیمق که در گذشته‌های دور دارای ۳۰۰ سکنه بوده اکنون به ۶۰ خانوار رسیده است، عمده فعالیت روستاییان نیز نگهداری گاو و گوسفند است، این روستا به رودخانه قزل اوزن نزدیک بوده و با پای پیاده می‌شود یک ساعته به رودخانه قزل اوزن رسید و روستاییان نیز در زمستان دامهای خود را در نزدیکی این رودخانه نگهداری می‌کنند.

مهدی سمیعی در زمان پنج سال خدمت خود در این روستا حتی با خودروی خود به اهالی این روستا خدمت‌رسانی می‌کرده و بیماران و خانم‌های باردار را به شهر و بیماراستان می‌رسانده است و به دلیل صعب‌العبور بودن حتی همسر آقای سمیعی در حین انتقال به بیمارستان نوزاد داخل شکم خود را از دست داده و بعد از چندسال خداوند دوباره فرزندی دیگری به آنها داده است.

سمیعی و همسرش علاوه بر اینکه درس عشق و زندگی به ما آموخت و ثابت کرد معلمی شغل مقدسی است از طرف دیگر گذشت از حقوق بالای وکالت نیز نشان می‌دهد انسانیت بالاتر از ثروت است، چیزی که عده‌ای امروز معنی آن را نمی‌دانند و با حقوقهای نجومی دلهای قشر زحمت‌کش جامعه را می‌رنجانند.

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی موج رسا، تاریخ 14 فروردین 96، کد مطلب: 1228: www.mojerasa.ir