شعارسال: دولت اگر به دو سوال جواب شفاف ندهد ممکن است دوباره فردی آنها را با آب و تاب روی آنتن مطرح کند و تلویزیون هم مجبور شود وسط برنامه گل و زنبور پخش کند.
 

محمد زعیم‌زاده جانشین سردبیر «فرهیختگان» نوشت: دولت اگر به دو سوال جواب شفاف ندهد ممکن است دوباره فردی آنها را با آب و تاب روی آنتن مطرح کند و تلویزیون هم مجبور شود وسط برنامه گل و زنبور پخش کند.
 
اول:
 
از میزان خود قرنطینگی مردم آمار دقیقی نداریم اما مقدار مصرف سوخت نشان می‌دهد تردد حدود ۳۰ درصد کاهش پیدا کرده و ظاهرا این رقم برای کنترل بیماری کفایت نمی‌کند. شواهد میدانی هم همین را نشان می‌دهد.
 
۲۹ اسفند حدود ۶۰ هزار خودرو وارد مشهد شده‌اند، یعنی بین ۱۵۰ تا ۲۵۰ هزار نفر، ادامه این روند تا پایان نوروز یعنی ۳ میلیون سفر فقط به مشهد و این یعنی فاجعه.
 
اعداد و ارقام نشان می‌دهد استراتژی خواهش خیلی جواب نداده است، یک سوال مهم وجود دارد چرا قرنطینه انجام نمی‌شود؟
 
اوایل هفته با ورود نیروهای نظامی اعلام شد شهرها خلوت‌تر می‌شود و این یعنی محدود سازی در تردد، همان قرنطینه محترمانه، اما چرا در این یک هفته این اتفاق رخ نداد؟ دولت مخالف است؟ اگر مخالف است چه استدلالی دارد. محدودیت را روش کارآمدی نمی‌داند یا انجام آن را به دلایل تبعات امنیتی و اقتصادی و ... غیر ممکن می‌داند؟ پاسخ به این سوال مهم است و باید روشن شود و به مردم توضیح داده شود.
 
دوم:
 
آقای روحانی صریحا می‌گوید ۷۰ درصد مردم کرونا می‌گیرند یعنی چیزی نزدیک به ۶۰ میلیون اگر آمار حدودی فوتی‌های کرونا را ۲ درصد در نظر بگیریم می‌شود حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر!
 
از طرفی در همین جلسه وزیر بهداشت می‌گوید در بدبینانه‌ترین حالت ۱۳ هزار نفر در بیمارستان بستری می‌شوند احتمالا منظور جناب نمکی این است که تعداد تخت‌های تحت اشغال بیمارستان‌ها به دلیل کرونا از ۱۳ هزار بیشتر نمی‌شود، فرض کنیم هر دو این آمار درست باشد و باز هم فرض کنیم فقط قرار است آن یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر به بیمارستان بروند باز هم فرض کنیم تعداد روزهای بستری بودن هر فرد فقط ده روز است با این حساب بیمارستان‌های ما در ماه حداکثر چهل هزار نفر پذیرش می‌کنند -طبق آمار وزیر بهداشت- و فقط برای پذیرش آن یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر ۳۰ ماه زمان لازم است یعنی ۲.۵ سال درگیری با کرونا!
 
در این صورت یا کرونا حداقل ۲.۵ سال مهمان ایران است یا یکی از دو برآورد بالا به شدت غلط است و این یعنی تناقص آماری فاحش.
 
وزیر بهداشت و رئیس‌جمهور دو عددی را می‌گویند که اصلا عالم‌های متفاوتی را خلق می‌کنند. برآورد اول پیامی به جامعه می‌دهد و الزاماتی را پدید می‌آورد و برآورد دوم پیامی ۱۰۰ درصد متناقض با اولی و الزاماتی دیگر! در وضعیت اپیدمیک که هر روز مهم است و می‌توان با اتخاذ یک تصمیم درست جان عده‌ای را نجات داد یا با یک تصمیم غلط عده‌ای را به کشتن داد این همه تناقض در برآورد اولیه خوشحال کننده نیست.
 

شعار سال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته  از  روزنامه فرهیختگان   ،تاریخ انتشار:  1  فروردین    1399،کدخبر:    38594 ،www.farhikhtegandaily.com