گسترهٔ کودک همسری در مناطق و کشور‌های جهان متفاوت است. با این حال به دلیل اندازهٔ جغرافیایی و تراکم جمعیت بیشتر در آسیای جنوبی، نیمی از پدیدهٔ کودک همسری در آسیای جنوبی رخ می‌دهد. در حالی که داده‌ها از ۴۷ کشور نشان می‌دهد به طور کلی میانگین سن ازدواج اول در حال افزایش است، اما این تغییر تنها محدود به خانواده‌هایی با درآمد بالا است.

 عواقب کودک همسری عبارتند از:

 الف) بیماری‌های مزمن ناشی از بارداری

تأثیرات و عواقب کودک همسری بسیار گسترده است. ازدواج زود هنگام منجر به بارداری زود هنگام می‌شود که در نهایت خطر ابتلا به مشکلات جسمی زمان بارداری و تولد کودک را افزایش می‌دهد. خطر مرگ و مشکلات حاد سلامتی ماندگار، مانند فیستول زایمان، برای دختران در سن نوجوانی و نیمهٔ نوجوانی بسیار بیشتر است.

 ب) افزایش مرگ مادر و مشکلات جسمی نوزاد

مرگ مادر ناشی از باداری و زایمان، بخش مهم علت مرگ و میر دختران در سن ۱۵-۱۹ را تشکیل می‌دهد که این تعداد سالانه به ۷۰ هزار مرگ در سراسر دنیا می‌رسد. خطر مرگ ناشی از بارداری در نوجوانان زیر ۱۶ سال چهار برابر بیشتر از مادرانی است که در اوایل بیست سالگی زایمان می‌کنند. اگر مادر زیر ۱۸ سال باشد، خطر مرگ نوزاد در سال اول تولد ۶۰ درصد بیشتر از مادرانی است که بیش از ۱۹ سال دارند. کودکانی که توسط مادران جوان متولد می‌شوند، بیشتر در معرض مشکلات جسمی مانند کم وزنی و زودرسی هستند و بیشتر متحمل مشکلات سلامتی جدی می‌شوند.

 پ) بهره‌کشی از کودک همسر

کودک همسری نشان داده است که احتمال آلودگی به HIV و خشونت خانگی را افزایش می‌دهد. همچنین عروسان کودک بیشتر قربانی مواردی مانند خشونت، سوءاستفاده و بهره‌کشی می‌شوند.

 ت) افزایش فقر

کودک همسری و ازدواج زودهنگام باعث افزایش چرخهٔ بی‌سوادی، ترک تحصیل، کاهش موقعیت یادگیری و فقر می‌شود. این امر مانع از به دست آوردن مهارتی می‌شود که به دختران امکان درآمدزایی و کاریابی می‌دهد. هم‌چنین باعث جدایی از خانواده، کاهش روابط اجتماعی، کاهش امکان دریافت حمایت روانی و عملی و حضور در فعالیت‌های اجتماعی و داشتن حس بهزیستی می‌شود.
فقر تأثیر جدی بر نرخ بالای کودک همسری دارد. خانواده‌های فقیر ممکن است منابعی برای نگهداری کودکان در مدرسه، تهیهٔ لباس یا غذا نداشته باشند؛ بنابراین به دلیل نورم‌های جنسیتی رایج ترجیح می‌دهند منابع محدود را برای فرزندان پسر استفاده نمایند. ازدواج دختر را راهی برای کاهش بار اقتصادی می‌بینند، در بعضی موارد حتی منبعی برای به دست آوردن پول از طریق شیرب‌ها می‌شود. در بعضی از جوامع خانواده‌ها تصور می‌کنند ازدواج زود هنگام دختران، آن‌ها از رابطهٔ جنسی و بارداری قبل از ازدواج نجات می‌دهد.

متاسفانه ازدواج دختران زیر ۱۸ سال ناشی از تبعیض جنسیتی است؛ بنابراین جهت به تعویق انداختن سن ازدواج نیازمند تربیت دختران توانمند و آگاه، افزایش آگاهی خانواده‌ها و ایجاد محیط اجتماعی مناسب برای شکوفا کردن نهایت پتانسیل دختران هستیم.