شعار سال: بنیانگذار سنگ‌بری نوین در ایران در سن ۹۲ سالگی در تهران درگذشت.
 
 غفار داورپناه ورنوسفادرانی در سال ۱۳۰۸ شمسی در سده اصفهان متولد شد و به دلیل حرفه پدرش از کودکی به سنگ‌تراشی روی آورد.
 
مهم‌ترین اثر به جا مانده از او، برج آزادی در تهران است. کار انتخاب سنگ، برش و اجرا را او انجام داد و صنعت و هنر را درهم آمیخت. این برج دهه‌هاست که برای چندین نسل ایرانیان به یادگار مانده است.
 
او به دنبال بدعتگذاری در صنعت سنگ، سنگ گرانیت را به بازار ایران عرضه کرد. او اولین کسی بود که در ایران گرانیت را برش داد و نمونه موزه میدان آزادی شاهد بر این ادعاست.
 
غفار داورپناه ورنوسفادرانی، جمعه گذشته ۲۵ تیرماه ۱۴۰۰ به علت کهولت سن درگذشت.

بیوگرافی غفار داورپناه سنگ تراش برج آزادی و همسر و فرزندانش+ علت فوت و آثار

غفار داورپناه سنگ تراش برج آزادی و بنیانگذار سنگ‌بری نوین در ایران در سن ۹۲ سالگی ۲۵ تیر ۱۴۰۰ بر اثر کهولت سن در تهران دارفانی را وداع گفت با بیوگرافی «استاد غفار داورپناه» (ghafar davarpanah) هنرمند حجاز و سنگ تراش و همسرش ، عکس های شخصی و تصاویر و زندگینامه غفار داورپناه سنگ تراش برج آزادی (شهیاد) و سوابق و ماجرا و علت درگذشت و فوت غفار داورپناه پدر سنگ بری نوین در ایران و محل تشییع و خاکسپاری و همسر و فرزندانش در مجله حرف تازه آشنا شوید.
 

بیوگرافی غفار داورپناه پدر سنگ بری نوین در ایران
 
غفار داورپناه ورنوسفادرانی ghafar davarpanah متولد (سال ۱۳۰۸ شمسی – درگذشته ۲۵ تیر ۱۴۰۰) در اصفهان بود  و به دلیل حرفه پدرش از کودکی به سنگ‌تراشی روی آورد.
 
غفار داورپناه کار سنگ برج شهیاد با نام فعلی برج آزادی را به‌عهده داشت. او خودش تنها آن زمان ۵۰ کارگر داشت. قواره کردن و آماده کردن سنگ‌ها با او بود. او ستاره سنگ‌تراشان بود، استادی خوش‌چهره و حجاری بنام که خودش می‌گفت در سن ۱۸سالگی، نی‌لبک‌های کاخ مرمر را تراشیده است. در دست او سنگ و تیشه مثل کار با موم بود.»

علت فوت و درگذشت غفار داورپناه سنگ بر برج آزادی
 
غفار داورپناه ورنوسفادرانی در سال ۱۳۰۸ شمسی در سده اصفهان متولد شد و جمعه ۲۵ تیرماه ۱۴۰۰ به علت کهولت سن درگذشت.
 

سال های فعالیت
 
استاد داورپناه در سال ۱۳۲۷ نخستین کارگاه سنگبری را دایر کرد و این سرآغاز هفتاد سال تجربه او در صنعت سنگ ایران بود
 
او در ۱۱ سالگی به همراه پدر به اصفهان رفت و برای کمک به خانواده، به سنگ‌تراشی مشغول شد.
 
پدرش دهقان‌زاده‌ای بود که به ارتش پیوسته بود و به مدت ۱۰ سال در جمع قزاق‌ها بود اما استعفا داد و سنگ‌تراشی را برای امرار معاش برگزید.
 
آقای داورپناه در مصاحبه‌ای که در آن زندگی صنعتی خود را شرح داده، در این باره گفته که در سال ۱۳۱۹ و همزمان با جنگ جهانی دوم که در نقاطی از ایران مردم دچار قحطی شده بودند و معیشت بسیاری در تنگنا بود، مدرسه را در کلاس چهارم ابتدایی رها کرد و برای کار به پدرش پیوست.

بعد از شهریور ۱۳۲۰ برای کار همراه پدر به شهرهای مختلف ایران سفر کرد و سپس در چهارده سالگی به تهران رفت.
 
او تا سال ۵۷ و همزمان با انقلاب اسلامی، چندین کارخانه سنگ‌بری ساخت و با واردکردن آخرین فن‌آوریهای روز، این صنعت را گسترش داد.
 
در زمان اقامت در تهران، هنگامی که برای کار در پارک شهر مشغول به کار بود، با قنبر رحیمی که از او به عنوان پیشکسوت در معادن سنگ ایران یاد می‌شد، آشنا شد.
 
آنها بعدا در پروژه میدان آزادی (شهیاد سابق) با هم همکاری کردند.
 

فرزندان و همسر غفار داورپناه
 
ایشان سال ها پیش با خانمی به نام پروین ازدواج کرد و صاحب اولاد و نوه می باشد . او درباره زندگی خود گفت که از زندگی خوبی برخوردار بوده، و از ازدواجش با پروین (همسرش) به عنوان “مهمترین اتقاق زندگیش” نام می برد.
 
همسر آقای داورپناه چهار ماه پیش در تهران درگذشت
 

اوج شهرت با سنگ تراشی برج آزادی
 
غفارپناه در زمان اقامت در تهران، هنگامی که برای کار در پارک شهر مشغول به کار بود، با قنبر رحیمی که از او به عنوان پیشکسوت در معادن سنگ ایران یاد می‌شد، آشنا شد و بعدا در پروژه میدان آزادی (شهیاد سابق) با هم همکاری کردند.
 
مهمترین اثر به جا مانده از آقای داورپناه، برج آزادی (شهیاد) در تهران است؛ کار انتخاب سنگ، برش و اجرا را او انجام داد و صنعت و هنر را درهم آمیخت.
 
این برج دهه‌هاست که برای چندین نسل ایرانیان به یادگار مانده است.
 
داورپناه پس از سال ۳۲ با هوشنگ سیحون، معمار و تندیس ساز سرشناس آشنا شد و  پروژه‌های زیادی را بطور مشترک انجام دادند؛ ازجمله مقبره نادرشاه
 
به غیر از برج آزادی، از نمونه دیگر کارهایی که استاد داورپناه، می‌توان به ساختمان وزارت کشور، استادیوم تختی ، نمای سینما دیاموند، و آرامگاه محمود نریمان، وزیر دارایی محمد مصدق نام برد.

مهاجرت از ایران و بازگشتن دوباره
 
او بعد از انقلاب راهی خارج از کشور شد و بعد از ده سال از پیروزی انقلاب به ایران بازگشت و دوباره کارخانه سنگ‌بری دایر کرد تا آنکه خود را بازنشسته کرد و تا آخر عمر هم در تهران ماند. وی ۲۵ تیر ۱۴۰۰ بر اثر کهولت سن در تهران درگذشت
 
 
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری ایلنا ، تاریخ انتشار:  27 تیر   1400، کدخبر: 1105925، www.ilna.news
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از مجله اینترنتی حرف تازه ، تاریخ انتشار:  تیر  1400، کدخبر: 174974، www.harfetaze.com