شعار سال: پژوهش ایوب شافعی پور (کارشناسی ارشد رشته فقه مقارن و حقوق جزای اسلامی- دانشکده فقه و حقوق دانشگاه مذاهب اسلامی تهران) در سال ۱۳۹۵ نشان می‌دهد که با تامل در نصوص فقهی مذاهب پنج گانه (امامیه، حنفی، مالکی، شافعی، حنبلی) این نتیجه حاصل شده است که:
در مذهب امامیه شرط حلال شمردن ماهی داشتن فلس است و به جز ماهی و میگو هر آنچه در دریا وجود دارد، خوردنش حرام است.

در مذهب حنفی به جز ماهی و میگو هر آنچه در دریا وجود دارد حرام شمرده شده است.
در مذهب مالکی همه موجودات دریایی حلال است؛ به جز سگ آبی و خوک دریایی که مکروه شمرده شده است.

در مذهب شافعی و حنبلی همه نوع از ماهیان دریا و میگو حلال شمرده شده است؛ اما نزد آنان قورباغه آبی حرام شمرده شده است. مذاهب امامیه و حنفی تزکیه را در ماهی شرط دانسته اند، اما دیگر مذاهب آن را شرط ندانسته و خوردن ماهی مرده را جایز و حلال می‌دانند. همچنین همه مذاهب پنجگانه، صید اهل کتاب و غیرمسلمان را جایز می‌دانند.

سوال بعدی این است که آیا پرورش و صادرات خرگوش، لابستر، خرچنگ، صدف، تمساح، قورباغه، لاکپشت و مواردی همانند جاز است؟
صرف حرام بودن چیزی نمی‌تواند مانعی برای خرید و فروش و یا صید آن باشد؛ چرا که حرمت خوردن چیزی، یک مسئله است و خرید و فروش آن مسئله‌ای دیگر. چه بسا چیزی خوردن و یا آشامیدن آن حرام باشد، ولی خرید و فروش آن اشکال نداشته باشد، مانند خون که خوردن آن حرام است، ولی به جهت منافع دیگر می‌توان به خرید و فروش آن اقدام کرد.
بنابر این، خرید و فروش لابستر، صدف دریایی، و ... در بازار، اگر برای خوردن نباشد، بلکه به جهت استفاده از منافع دیگر عقلایی باشد، جایز است؛ و لابستر، صدف دریایی، و ... چه بسا دارای منافع دیگر عقلایی باشند.

اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون