* جناب قناعت بسیاری از پرستاران معتقدند در طرح جدید تحول سلامت، آن ها بر خلاف پزشکان که افزایش قابل توجهی در تعرفه دستمزد خود دارند ، مظلوم واقع شده و تبعیض زیادی بین این دو قشر توسط پایه گذاران طرح اعمال شده است؛ از سوی دیگر بحث مهم مشاغل حاکمیتی این بار هم در نظر گرفته نشده و پرستاران از این جهت متضرر خواهند شد؛ وضعیت این اعتراضات در استان قزوین چگونه است؟

- قناعت در پاسخ می گوید: اهتمام دولت تدبیر و امید به حوزه بهداشت و درمان و یکسان سازی پوشش بیمه برای تمام اقشار جامعه، مطابق با اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری ،در نوع خود ستودنی ست و از حق نگذریم دولت اقدامات و حمایت های بی دریغی را در این زمینه ارایه داده است ؛ اما به هر روی انتقادات زیادی هم وارد است و بی اعتنایی به این نقدها ممکن است طرح تحول سلامت را به طور کلی با چالش روبرو کند و همان می شود که رهبری فرمودند: « کاری نکنید این طرح به ضد خود تبدیل شود.»

وی افزود: قطعا پرستاران به عنوان ارایه دهندگان خدمات 24 ساعته در مراکز درمانی، بیمارستان ها و مراکز پیش بیمارستانی و همچنین بزرگترین خانواده درمانی کشور که شامل همکارانِ پرستار از مقطع لیسانس تا دکترا، کاردان و کارشناسان بیهوشی و اتاق عمل، کاردان و کارشناسان فوریت های پزشکی و بهیاران است، می توانند بهترین نقدها و کارشناسی ها را داشته باشند. درست از همین روست که پرستاران نمود عملی آمار و ارقام ارایه شده توسط کارشناسان را درک می کنند و نتیجتا سنجه مناسبی برای تعیین میزان درستی این آمار هستند.

می توان گفت محل اعتراضات اساسی جامعه پرستاری استان قزوین و کل کشور، اجرای گام سوم طرح تحول سلامت است، وقتی تعرفه پزشکان به راحتی چند برابر می شود، در حالی که قانونِ تعرفه گذاری خدمات پرستاری مصوب سال 1386 مجلس شورای اسلامی، با گذشت بیش از 9 سال هنوز اجرایی نشده است.

متاسفانه پیشینه نسبتا بدِ نظام پرداخت در حوزه سلامت بار دیگر با افزایش میزان تفاوت دریافتی پزشکان و غیر پزشکان موجب ایجاد فضای دلخوری شده است؛ از سوی دیگر طرح "دستمزد در مقابل خدمت" یا fee for service که تحت عنوان "طرح کارانه" سالهاست در وزارت بهداشت اجرا می شود یکی از نمودهای غلط و اشتباهات رایج در نظام سلامت است.

سازمان نظام پرستاری کشور و مراکز دیگر تا کنون از تمام ظرفیت های قانونی برای اجرایی شدن این مصوبه استفاده کرده اند ولی توفیقی در این زمینه حاصل نشده و این قانون بعد از گذشت نزدیک به یک دهه، هنوز ابتدایی ترین و مهمترین مطالبه جامعه پرستاری ست.

بدون شک وقتی مصوبه ای قانونی مانند تعرفه گذاری خدمات پرستاری با این ابعاد، اجرایی نمی شود، می توان این سوال را خطاب به اعضای مجلس شورای اسلامی مطرح کرد: که چرا قوانین مصوب ضمانت اجرایی ندارند؟ و لازم است این نکته را نیز یادآور شویم که عدم اجرای قانون باعث بی انگیزگی و رشدِ تبعیض می شود و تمام این موارد بر کیفیت خدمات پرستاری تاثیر منفی دارد و به جای افزایش کیفیت خدمات به مانعی بزرگ برای خدمت رسانی پرستاران مبدل می شود.

قناعت ادامه داد: موضوع دیگری که در سوال شما به آن اشاره شد توجه به مسئله ی "مشاغل حاکمیتی" است؛ با توجه به آن چه که در تعریف این نوع مشاغل در دستورالعمل های موجود آمده، می توان پرستاری را هم جزء مشاغل حاکمیتی در نظر گرفت ولی متاسفانه این مورد محقق نشده است در مثالی جالب، منشی حوزه دفتر ریاست ستادی در پست های کارشناسی ، جزءِ مشاغل حاکمیتی ست ولی پرستاری که در واقع عرضه کننده خدمات بهداشتی و درمانی ست، حاکمیتی در نظر گرفته نشده است؛ لازم به ذکر است که طبق ابلاغ دولت در سال 95 مشاغل حاکمیتی باید از افزایش 35 درصدیِ دستمزدها بهره مند شوند و با وجود اینکه تمام تعاریف از این مشاغل مطابق با ماهیت شغل پرستاری ست ولی در آن جای نمی گیرد و این موضوع مقرر شد در دفتر هیات امنای کل دانشگاه های علوم پزشکی و هیات امنای دانشگاه های علوم پزشکی هر استان تعیین تکلیف شود؛ جامعه پرستاری خواستار آن است تا با توجه به ماهیت، وظایف و حساسیت شغل پرستاری این شغل هرچه زودتر در ردیف مشاغل حاکمیتی قرار بگیرد که متاسفانه امسال هم این مورد جهت همکاران پرستاری دیده نشد و از حداقل افزایش حقوق، یعنی همان 12 درصد بهره مند شدند.

در نهایت برای نتیجه گیری درست و پاسخ صحیح به این سوال، باید سختی های کار پرستاری را شناخت و این نکته را یادآور شد که میزان دستمزد همکارانِ پرستار در برابر سختی های این رده شغلی ناعادلانه بوده و از طرفی مقایسه شغل پرستاری با دیگر عزیزان شاغل مانند معلمان و آتش نشان و... قیاس درستی نیست، چرا که پرستاری ماهیتا شغل سخت و زیان آوری ست و شیوه خدمت رسانی به یک بیمار فرایندی کاملا پیچیده همراه با مخاطرات جسمی و روحی را در بر می گیرد.

* گفته می شود حدود 200هزار پرستار در کشور کم داریم، با توجه به تعداد بالای پرستاران جویای کار، این آمار در استان قزوین به چه صورتی ست و آیا نظام پرستاری استان در این باره تمهیداتی اندیشیده و یا اصلا متولی این حوزه هست یا خیر.

- در پاسخ به این سوال باید گفت: این درست است که در کشور به شدت با کمبود پرستار مواجهیم اما وزارت بهداشت فعلا ظرفیت استخدام نیروی جدید را ندارد و مجوزهای گرفته شده از سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور نیز تا کنون جواب گوی کمبودهای پرستاری نبوده و روش های جایگزین مانند جذب پرستار از طریق شرکت ها، هولدینگ وزارت بهداشت و معاونت پرستاری هم ناکارآمد عمل کرده است؛ تجربه شکست خورده شرکتی کردن خدمات پرستاری در بیمارستان ها متضاد اصل 44 قانون اساسی از همین اقدامات بوده است؛ همه این ها در حالی ست که عده ای از همکاران پرستار، به دلیل محیا نبودن شرایط شغلی و دریافتی های نامناسب ترجیح می دهند به کشورهای خارجی چون کانادا و استرالیا مهاجرت کرده و یا خانه نشینی اختیار می کنند.

در حال حاضر پرستاران شرکتی با مشکلات زیادی چون تاخیر در پرداخت ها و مشکلات اجرایی روبرو هستند و وزارت بهداشت باید نگاه ویژه ای به ظرفیت استخدامی یا حداقل قراردادی با خود دانشگاه ها داشته باشد.

نظام پرستاری استان قزوین تعامل دو طرفه خوبی را با دانشگاه علوم پزشکی استان برقرار کرده است و خوشبختانه خود مسولان دانشگاه هیچ تمایلی به جذب همکاران پرستاری از طریق شرکت ها ندارند و این موضوع یک مشکل کشوری است که باید اقدامات لازم جهت گرفتن مجوز استخدامی صورت بگیرد و از طرفی معتقدیم جذب همکاران پرستاری از طریق شرکت زیبنده مقام پرستار نیست و اگر دولت استثناء قایل شود و پرستاران از طریق استخدام یا در نهایت قرارداد با خود دانشگاه جذب شوند، رضایتمندی بالاتر خواهد بود.

- در اواسط دهه 80، بر اساس اشتباه رخ داده از سوی دانشگاه علوم پزشکی، بیمه ی 300 پرستار به جای بیمه تامین اجتماعی به صورت بیمه خدمات درمانی پرداخت شد و این افراد اکنون باید مبلغی بالغ بر 10 میلیون تومان و بیشتر برای جبران آن پرداخت کنند؛ چه راه حلی برای این مشکل در نظر گرفته شده؟

یکی از مشکلاتی که همکاران ما در سالهای آخر خدمت جهت یکسان سازی صندوق های بیمه ای با آن روبرو هستند، درخواست مابه التفاوت واریزی حق بیمه فرد توسط سازمان تامین اجتماعی جهت تبدیل سابقه دوران طرح نیروی انسانی از بیمه خدمات درمانی (صندوق بازنشستگی کشوری) به سابقه تامین اجتماعی است؛ این در حالی است که طبق الحاق یک تبصره به تبصره ی 3 ماده 11 قانون خدمت طرح نیروی انسانی پزشکان و پیراپزشکان در تاریخ 3/7/1379 توسط مجلس شورای اسلامی، واریزها باید به سازمان تامین اجتماعی انجام می شد تا انتقال سابقه مطرح نباشد. در هر صورت پیگیری ها توسط دانشگاه علوم پزشکی قزوین جهت این موضوع انجام شده و امیدواریم این امر بزودی به نتایج خوب و مثبتی بیانجامد. سازمان نظام پرستاری قزوین این موضوع را جهت احقاق حقوق همکاران پیگیری خواهد کرد.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از پایگاه خبری صدای قزوین، تاریخ انتشار: یکشنبه 27 تیر 1395، کدخبر: 30373، www.sedayeqazvin.ir