چند مقام کم اطلاع در کابینه دولت سیزدهم (خصوصا وزیر جهادکشاورزی) بدلیل اطلاعات نادرست و تحلیل‌های نادرست تر، بازار آرد و نان کشور را به اسم سامان دهی بهم ریخته اند. اینان حتی نمی‌دانستند که اهم مشکلات این بازار، فروش آرد خارج از شبکه (مصارف نان صنعتی، بیسکویت و شیرینی و پخت و پز خانگی) در داخل و قاچاق محدود آن (خصوصا در استان‌های مرزی)، وزن پائین نان و کم فروشی، قیمتگذاری سلیقه‌ای، کیفیت پائین نان پخت شده (پیامد ۳۰ درصدی دور ریزها) بوده است. در ذهن برخی از مسئولان توهماتی همانند قاچاق ۳ میلیون تنی گندم و آرد به خارج از کشور، مصرف فراگیر و قابل توجه نان برای غذای دام در شرایط کمبود نهاده‌های دامی، زیان شدید نانوایان از پخت نان، سامان دهی یارانه‌های آرد و نان، وجود دارد. دو نگاه به یک مسئله که مشترکات اندکی دارند. حال دولت با برداشت خودش دست بکار ساماندهی شده است. فاز یک طرح ساماندهی را با خرج ترای‌های نابجا، به اتمام رسانده اند و قصد ورود به فاز دوم را دارند. تداوم هزینه کرد در مسیری اشتباه که دامن زننده به اشتباهات و نابسامانی‌های موجود خواهد بود.