سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید / سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید
سلاجقه را نمی توان مرد بی اطلاع یا کم دغدغه ای دانست. از نزدیک با او آشنا هستیم. اما سلاجقه مرد اجرا و بحران ، نبوده و نیست. با ارفاغ ، بدرد اتاق های فکر و تقویت سیاستگذاری می خورد. حال چگونه چنین پتانسیلی را به محیط زیست فرستادیم، خودش جای سوالات زیاد دارد. هم توان سلاجقه را کشتیم، هم محیط زیست را نابود کردیم و هم فرد توانمند دیگری را از خدمت رسانی محروم نمودیم ( قابل توجه دوستان محفلی ما که خوب می دانند چه می گوییم و آشنا با دغدغه های ما برای دو موضوع گام دوم انقلاب و تامین منافع ملی هستند). سلاجقه محیط زیست نه پول دارد،نه توان برنامه ریزی موثر و نه اراده لازم برای اجرا،حیونی محیط زیست!
شعار سال : علی سلاجقه رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست در حاشیه جلسه ششم مهرماه دولت و در جمع خبرنگاران ضمن ارایه گزارشی کلی از وضعیت سازمان تحت مدیریت خود بیان داشت که، هفته قبل افتتاح سامانه محیط زیست کشور را داشتیم و همه پژوهشگران و دانشجویان میتوانند از ظرفیتهای این سامانه استفاده کنند. بحث دیگر اسقاط خودروها است که یک درصد از قیمت خودروهایی که میخواهند وارد بازار شوند، باید به سبد حساب صندوق ملی محیط زیست کشور ریخته شود تا بتوانیم موضوع خودروهای اسقاط را در کشور سامان دهیم.
وی افزود، اخیرا بازدیدی از تالاب هامون داشتیم و آنجا تصمیمات خوبی در مورد این تالاب داشتیم تا بتوانیم حقابه این تالاب را به نحو مطلوب دریافت کنیم. همچنین رییس سازمان محیطزیست درباره حفاظت از پلنگ ایرانی مدعی شد که درباره تمام گونههای در خطر انقراض برنامه داریم، تا انشاءالله به نحو مطلوبی از آنها حفاظت شود.
برخی از منتقدین این صحبت های سلاجقه را نوعی تعارف مدیریتی و سو استفاده از کم اطلاعی خبرنگاران( یا اعمال محدودیت پرسشگری برای خبرنگاران و شنونده بودن آنها) تلقی کرده و بیان داشته اند که سلاجقه مرد بحران و مدیر درگیر با چالش هانیست. لذا بیشتر درگیر برنامه های دارای نقطه تمرکز و بعضا صدا دار، برنامه های دارای اولویت جاری و برخی از برنامه های زیرساختی می باشد. کلی گویی های تعارف محور ایشان را نباید به حساب قاعده مندی عملکردی ناموجود در سازمان محیط زیست گذاشت. سلاجقه حتی توان بهره گیری از توانمندی های پتانسیل های انسانی و سیستمی فرابخشی و برون سازمانی اطراف خود را هم ندارد.