شعارسال: محمد مهاجری در پست توییتر خود نوشت: دلواپسان، تقصیر کمبود برق را به گردن دولت پزشکیان و روحانی و دولتهای قبل از آن (بروید تا دوره خشایارشاه) میاندازند و جوری حرف میزنند که انگار دولت سیزدهم اصلا وجود نداشته یا اگر وجود داشته، بود و نبودش فرقی نمیکرده! چرا خودزنی میکنند اینها؟
بنظر میرسد طعنه مهاجری به صحبتها و توئیتهای امیرحسین ثابتی، مهدی مجاهد (معاون پیگیریهای ویژه ابراهیم رئیسی)، حمیدرضا مقصوذی (سرپرست امور اقتصاد کلان در دولت سیزدهم) و افرادی همانند باشد.
احسان بداعی فعال رسانهای در توئیتی نوشت: ایشان سرپرست امور اقتصاد کلان در دولت سیزدهم هستند (حمیدرضا مقصودی). تصورشان از صنعت برق این است که دولت پزشکیان، نیروگاههای ساخته شده توسط دولت مرحوم رئیسی را از مدار خارج کرده و کشور ظرف کمتر از یک ماه دچار کمبود برق شده!
عبدالرضا داوری در این خصوص نوشت که، با پول چای دبش ۷ نیروگاه میشد ساخت.
۱- هزینه نصب هر واحد نیروگاه گازی ١٠٠٠ مگاواتی، ۵٠٠ میلیون دلار است.
٢- فساد چای دبش، ٣.۵ میلیارد دلار است.
لذا، با دلارهای پرونده فساد چای دبش، ٧ نیروگاه هزار مگاواتی قابل احداث بود که با این حجم از تولید برق، ۴٠% از کل ناترازی یا کمبود برق ١٩ هزار مگاواتی در ایران مرتفع میشد.
پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون