شعار سال: یکی از سوال های که در انتخابات مختلف در بین مردم مطرح می باشد، این است که چرا نمایندگان مردم در زنجان در دوره های بعدی انتخابات رای نمی آورند، اگر هم بوده موارد کم است افرادی مثل داود حاج ناصری، سید جواد باقرزاده ، جلیل خانی و... هیچکدام نتوانستند دوباره اعتماد مردم را برای نمایندگی مجس جلب بکنند.
واقعیت این است که تمام انرژی و برنامه های کاندیداها تا راهیابی به مجلس است و حتی مشاوره هایی که میگیرند برای رای گرفتن از مردم برای دست یافتن به کرسی مجلس است و بعد از راهیابی دچار نوعی خود بزرگ بینی و بی نیازی از مشورت و مشاوره می شوند و وقتی هم که به مجلس راه یافتند چون برنامه و مطالعه قبلی ندارند در یکی از جناح ها هضم می شوند و اساسا مشکلات محلی و منطقه ای در اولویت های بعدی قرار می گیرد .
با پایان یافتن دوره نمایندگی، یاد مردم و رای گرفتن از آنان می افتند و غافل از اینکه مطالبات و توقعات برآورده نشده و مردم بزرگترین مانع رای آوری آن ها می باشند.
حال که فرصت مناسبی برای مرحله دوم انتخابات مانده است برای خروج از این دور بسته بهتر است مردم و کاندیداها سنگهایشان را با همدیگر باز بکنند تا بعدا موجب گلایه و تنفر و دل چرکینی نشود.
اولا؛ کاندیدا ها وعده غیر عملی و خارج از وظایف توانشان را ندهند .
ثانیا؛ برای وعده های که می دهند راهکار عملی و تضمین بدهند و همچنین برنامه و زمان تحقق وعده ها را مشخص بکنند.
ثالثا؛ کاندیداها مکانیسم و برنامه خود را با مدیران مشخص بکنند و بگویند که مرز حمایت از یک مدیر تا کجاست ؟ برخوردشان با مدیر هم خطی خود چگونه خواهد بود.
رابعا؛ مکانیسم حل مشکلات مردم با ادارات چگونه خواهد بود؟ روال بر این است که مشکل مردم وقتی به نماینده و یا دفتر وی می رسد محترمانه موضوع به اداره مربوط منعکس و علت را جویا می شود و اگر جواب قانع کننده و قانونی بود موضوع خاتمه می یابد و اگر نبود موضوع به بالاترین مقام استانی منعکس و مطالبه می شود و اگر نتیجه نداد به وزیر یا رییس سازمان منعکس می شود و اگر باز هم جواب نداد در قالب سوال از وزیر در مجلس مطرح می شود.
یکی از بزرگترین تفاوت نگاه نمایندگان با مردم اندازه مشکلات است و بعضا برخی مشکلات مردم با ادارات که اتفاقا شخصی و فردی هم هست از نظر نمایندگان خیلی بی اهمیت تلقی می شود و چنین عنوان می شود که نباید وقت نماینده را با این مسائل کوچک گرفت و در حالیکه همین مسائل بظاهر کوچک مسیر زندگی مردم را عوض می کند.
فرض بکنیم در یک استخدام یا جذب تبعیضی رخ داده و حق کسی ضایع شده و پیگیری این موضوع برای نماینده موجب سرد شدن رابطه وی با آن مدیر می شود و کسی که به نماینده رای داده برای نظارت بر اجرای درست قانون در حد همین مسائل کوچک است با همین تبعیض هاست که مردم نسبت به سلامت کاری مسئولین و دلسوزی نماینده بدبین می شوند.
خامسا؛ مردم قبل از رای دادن به کاندیدا درباره عملی شدن وعده ها مطمئن، برنامه عملی برای تحقق وعده ها را مطالبه، و زمان بندی تحقق وعده ها را نیز بخواهند و حتی الامکان از این وعده ها و برنامه ها فیلمبرداری و در زمانهای موعد تحقق وعده، آنرا مطالبه بکنند تا در صورت عدم تحقق فرد در ادوار بعد جرات کاندیداتوری ننماید و همچنین از حامیان کاندیداها هم تضمین بخواهند که آنها هم بدانند در برابر مردم مسئولند و در صورت عدم تحقق وعده ها حامیان آنها هم نتوانند دوباره برای حمایت از کاندیدایی پا به عرصه بگذارند.
شاید به جرات بتوان گفت عدم اعتماد مجدد مردم به نمایندگان بخاطر عدم وجود موارد فوق الذکر است و برای پیشرفت زنجان و طارم باید هزینه وعده های توخالی را برای کاندیداها و حامیان و جناح های سیاسی بالا برد وگر نه تکرار اشتباهی است که هر دوره تکرار شده و می شود.
به قلم : سید جمال امیری از فعالین سیاسی استان زنجان

با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از شبکه اطلاع رسانی دانا، تاریخ 20 اسفند 94، کد مطلب: 674641: www.dana.ir