پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سرویس ویژه نمایندگی لنز و عدسی های عینک ایتالیا در ایران با نام تجاری LTL فعال شد اینجا را ببینید  /  سرویس ویژه بانک پاسارگارد فعال شد / سرویس ویژه شورای انجمنهای علمی ایران را از اینجا ببینید       
کد خبر: ۲۵۱۶۰۸
تاریخ انتشار : ۰۲ دی ۱۳۹۸ - ۲۲:۴۹
اتفاق بسیار ساده است. ۲ قرارداد بزرگ با اویک امضاء می‌شود که تنها در یک پروژه این شرکت میبایست ۵۰۰ میلیاردتومان آورده میداشت اما به یکباره پس از عدم پیشرفت پروژه با دستور یک شبه وزیر ورق برمیگردد و این شرکت تازه مبلغی دریافت میکند و دیگر لزومی بر آورد سرمایه به پروژه برای آنان ایجاد نمیشود. این شرکت تنها شرکتی میشود که تا کنون برای توسعه نامناسب این میادین پول دریافت کرده و هنوزهم این بازی ادامه دارد.

شعار سال:اتفاق بسیار ساده است. ۲ قرارداد بزرگ با اویک امضاء می‌شود که تنها در یک پروژه این شرکت میبایست ۵۰۰ میلیاردتومان آورده میداشت اما به یکباره پس از عدم پیشرفت پروژه با دستور یک شبه وزیر ورق برمیگردد و این شرکت تازه مبلغی دریافت میکند و دیگر لزومی بر آورد سرمایه به پروژه برای آنان ایجاد نمیشود. این شرکت تنها شرکتی میشود که تا کنون برای توسعه نامناسب این میادین پول دریافت کرده و هنوزهم این بازی ادامه دارد.
بنابراین گزارش، حجم قرارداد اوپک برای توسعه دو میدان رامشیر و منصوری۳ هزار ۳۰۰ میلیارد تومان است که قراربود بنابر قرارداد امضاء شده تنها در بخش توسعه میدان رامشیر شرکت اویک ۲۵ درصد آورده بالغ بر ۵۰۰ میلیارد تومان داشته باشد که با تصمیم یک شبه وزیرعلاوه بر عدم تزریق این مبلغ و توسعه نامناسب تا کنون موفق به دریافت هدیه ویژه وزیر مبنی بر تزریق ۱۳ درصد منابع مالی پروژه در قالب خرید کالا و تجهیزات و تجهیز کارگاه شده اند.
بنابراین گزارش، ۶پروژه توسعه میدان که پس از امضای قرارداد و شروع کار ناموفق ۸ درصد پیشرفت به جای ۴۰ درصد برنامه ریزی شده را تجربه کرده اند در اختیار شرکت ‌هایی نظیر اویک و دانا انرژی قرار گرفته‌اند که یار نزدیک زنگنه هستند و سایر شرکت‌ها نیز عملکرد خوبی نداشته‌اند.
قراردادهایی که مشهور به هدیه وزیر به منوچهری درزمان انتصابش در اوپک لقب گرفته است. چراکه تنها چند روزی پیش از انتصاب منوچهری در جایگاه مدیرعاملی اویک این هدیه به اویک داده شد تا جاییکه از برخی نقل قول میشود که محمدی مدیرعال سابق این شرکت در زمان تخصیص این دو قرارداد به این شرکت با خوشحالی به دنبال برگزاری نشست مطبوعاتی و یا حداقل رسانه ای کردن آن به عنوان خبری خوش برای او یک بوده است که در نهایت به وی اعلام می‌شود که باید وسایل خود را جمع کند و راهی شرکت ملی صنایع پتروشیمی شود تا منوچهری برصندلی این شرکت تکیه زند.
هر چند که عملکرد منوچهری طی مدت حضورش دراین شرکت مثبت ارزیابی نمی‌شود و بسیاری از کارشناسان نسبت عدم وقت گذاشتن این مدیرعامل در شرکت و مشکلات ناشی از آن سخن به میان میآورند. دراین بین شاید بتوان دلیل این ادعای کارشناسان را در پیشرفت نامناسب و غیرقابل قبول دو میدان منصوری و رامشیر جستجو کرد میدانهایی که بنابر برنامه ریزیهای صورت گرفته تا کنون میبایست به ترتیب ۴۲ و ۴۰ درصد پیشرفت را شاهد بودند که تا پایان آذرماه این ارقام ۹ درصد و ۶ درصد را به ثبت رسانده است.
اما نکته قابل تامل آنکه با وجود ثبت کمترین پیشرفت برنامه ریزی شده در میان ۶ میدان در حال توسعه توسط منوچهری و یارانش اما از شرکت ملی نفت ایران خبر میرسد که تنها شرکتی که تا کنون موفق به دریافت بخشی از پیش پرداخت مصوب شده وزیر شده شرکت اوپک بوده و تا کنون هیچ یک از پیمانکاران دیگر وجهی دریافت نکرده اند.
بنابراین گزارش، ۶ قراردادی که با بهانه کمبود سرمایه نوشته شد این روزها با دستور وزیرنفت و یارانش در یک نشست تصمیم گیری به قراردادهای بدون سرمایه تغییر یافتند و دراین بین هنوز نهادهای نظارتی پا به میدان نگذاشته اند تا پرسیده شود چگونه یک وزیر می‌تواند بدون نظارت نهادهای بالادست یک قرارداد سرمایه گذاری را به قراردادی عادی در وسط کار تغییر دهد و در عین حال ۱۳ درصد نیز به بهانه هایی چون خرید کالا و تجهیز کارگاه در ابتدای کاربه این شرکت‌ها اختصاص دهد.در حالیکه بنابر قرارداد اولیه برای ۶ میدان قرار بود این شرکت‌ها ۲۰ تا ۲۵ درصد سرمایه اولیه توسعه میدان را به پروژه تزریق کنند. برهمین اساس نیز مناقصه میان شرکت‌هایی برگزار شد که توان مالی بالایی برای اجرای این پروژه ها داشتند و اکثر پیمانکاران توانمند اما با توان مالی کم از غافله عقب ماندند. دراین بین این ۶ میدان در زمانیکه می‌بایست پیشرفت پروژه را ۴۰ درصد اعلام میکردند اما به ۸ درصد پیشرفت واقعی نرسیدند و همین امر باعث شد تا وزیرنفت با برگزاری یک جلسه علاوه بر زیرسوال نبردن این شرکتها قرارداد آنان را تغییر دهد و اعلام کند که این شرکتها علاوه بر آنکه سرمایه ای لازم نیست بیاورند ۱۳ درصد نیز شامل ۳ درصد تجهیز کالا و ۱۰ درصد جهت خرید کالا به آنان اختصاص مییابد. اما نکته حائز اهمیت آنکه قرارشده پرداخت این شرکتها پس از ارائه صورت وضعیت ظرف مدت یک هفته پرداخت گردد که این خود این سوال را ایجادمیکند که واقعا نفت تا این حد منابع مالی داشته و تا کنون از نبود پول و سرمایه جهت پیشرفت پروژه ها گلایه می‌کرده است؟
بنابراین گزارش در ۳۰ مهرماه امسال جلسه ای با حضورخانم منصوریان، زنگنه ،کرباسیان، زبیدی، دهقان ،ختلان و فاطمی جهت بررسی کندی پروژه ها برگزار میگردد که نتیجه آن تغییر روش پروژه ها از مایلستون به تدریجی بوده است. به زبانی ساده تر پیش از این قرار بود هر بخش از کار که انجام میشد پیمانکار پول دریافت کند اما در روش جدید پرداخت به پیمانکاران منوط به نتیجه نیست! به زبانی روان تر دیگر قرار نیست پیمانکار حتی ریالی پول به پروژه تزریق کند. پروژه ای که از ابتدا با این شرایط به مناقصه گذاشته شده بود که بخشی از پول از طریق پیمانکار به پروژه تزریق گردد. نکته قابل تامل تر آنکه شش میدان در حال اجرا اغلب برندگانی از جنس یاران نزدیک زنگنه دارد. چون قرارداد دو میدان منصوری و رامشیر که در اختیار اویک و منوچهری رفیق نزدیک زنگنه است.
اما در خصوص ۶ میدان در حال اجرا با پیشرفتی بسیار نامعقول بنابر جلسه وزیر و یارانش قراراست تا آنجا که امکان دارد قراردادهایشان به الگوی جدید نزدیک شود. اگر ممکن نبود با مجوز ترک تشریفات با الگوی جدید می‌بایست این پروژه ها مجددا به این شرکتها داده شود.این درحالی است که به اذعان کارشناسان اگر از روز اول بحث تامین سرمایه به میان نبود این احتمال قوت میگرفت که پیمانکاران دیگر با هزینه ای کمتر پا به مناقصه بگذارند و پروژه اجرا گردد.چرا که قطعا شرایط آوردن ۲۰ تا ۲۵ درصد سرمایه از سوی یک شرکت تا تغییر روش به سمت دریافت ۱۳ درصد پیش پرداخت برای اجرای پروژه، شرایط از زمین تا آسمان تغییر میکند و قطعا هزینه محاسبه شده برای حضور شرکتها در مناقصه نیز با تغییر محسوسی مواجه میشد. چراکه دیگر یک شرکت خواب سرمایه نیز نداشت! دراین بین این سوال قوت میگیرد که واقعا چه کسی به وزیر نفت اجازه داده تا چنین قراردادهایی با حجم هزار میلیارد تومانی را یک شبه تغییر دهد و به صورت ترک تشریفات آن را برگزار کند؟
از دیگر نکات قابل توجه در باب عدم پیشرفت این طرح‌ها خصوصا در مناطق نفت‌خیز جنوب می‌توان به انتصاب فردی بی‌تجربه‌ای به سمت مجری طرح‌های ۲۸ مخزن اشاره نمود که حتی در انجام یک پروژه‌ای اجرایی حضور نداشته است. انتصابی از جنس انتصابات زنگنه در تیم دستیارانش و سایر سمت‌های مدیریتی، گویا ایشان تصور نموده‌اند که تجربه مدیریت پروژه در دل افراد بی‌تجربه وجود دارد. موضوع انتصاب این افراد بی‌تجربه در سمت‌های کلیدی در پروژه‌ها سبب سرخوردگی افراد باتجربه و به نتیجه نرسیدن این پروژه‌ها خواهد شد.

شعار سال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از گروه خبری تحلیلی نفتی ها،تاریخ انتشار:2دی1398،کد خبر:27375،naftiha.ir

اخبار مرتبط
خواندنیها-دانستنیها
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار
پربازدیدترین
پربحث ترین