۱- گروه اول که درصد زیادی را به خود اختصاص می دهدبه خاطر ایجاد شغل و منبع درآمد می باشد. برای افراد تحصیل کرده ای که شغل مناسب و درآمد کافی نداشته ،کرسی شورای شهر را جایگزین مناسبی برای کار اداری می دانند و با توجه به آمار بالای بیکاری در جامعه، فرصتی وسوسه برانگیز به نظر می رسد و تعداد قابل توجهی را هم به این سمت سوق می دهد

۲ –اولویت دسته دوم که طرفداران خاص خودش را دارد و عمدتا متشکل از جوانان و افرادی هستند که خواستار شهرت و به قول معروف اسم و رسم دار شدن در شهرستان می باشند، این افراد که بیشتر از طبقات مرفه و نسبتا ثروتمندی که دغدغه مالی ندارند و همچنین تعدادی از جوانان احساساتی و حساس که بیشتر دوست دارند به چشم بیایند، تشکیل شده است، و به نظر می رسد این تیپ افراد تلاش می کنند که بیشتر از آن چیزی که واقعا هستند دیده شوند،

۳-و بالاخره گروه سوم و اولویت ثالث که متاسفانه روز به روز به طرفدارانش افزوده می شود و یکی از بدترین حالت این اولویت بندی ها به شمار می آید، نگاه اقتصاد کلان و راه اندازی بنگاه معاملاتی ملکی از رهگذر کسب کرسی شورای شهر می باشد، این روش که کاملا شناخته شده است و نقطه عطف آن دراولین دوره شورای شهر شروع شده بود، از این قرار است که عده‌ای با در اختیار داشتن طرح تفصیلی جامع شهرداری، نقش دلال ملکی را بازی کرده و با نفوذی که در مجموعه شهرداری و شورا داشته اند و با ایجاد تغییر کاربری املاک ،از فضاهای سبز و آموزشی و غیر مسکونی، به کاربری مسکونی و تجاری ، و با گسترش ساخت‌ و سازها در حاشیه شهر زیر نظر این افراد و تبدیل زمین های کشاورزی به مسکونی، ثروت های باد آورده و هنگفتی را به دست بیاورند که این هم باعث مشکلات فراوانی از حاشیه نشینی و آسیبهای اجتماعی شده است.

۴- حالا این وسط افرادی دیگری هم پیدا می شوند که چهارمین دسته را تشکیل می دهند که باانگیزه ودلایل خدمت به جامعه وتوسعه شهرستان و بهتر شدن امور وارد حوزه انتخابات شورای شهر می شوند . باید به این عده از دوستان یاد آوری کرد که اولا تحقق این اهداف سخت و طاقت فرساست و ثانیا فضای شورای شهر با وجود حضور بعضی از افراد توصیف شده در بالای سطور ،خراب تر از این حرفهاست که بتوان به بندگان و خلق خدا خدمت رسانی کرد. مگر اینکه واقعا تیمی یک دست متشکل از افکاری از اولویت گروه چهارمی ها و همچنین کاری، مقتدر ، متفاوت و پرانگیزه ای سر کار بیایند. تا دست به دست هم بتوانند جلوی این متحدها ی سه گانه قرار بگیرند. که همت شهروندان شهرستان را می طلبد .

اما بنده به عنوان یک شهروند توصیه کاملا دوستانه ای دارم برای آن عده از عزیزانی که قصد دارند کاندیدای آینده شورای شهر بشوند. خصوصا برای اشخاصی که قصد دارند با برنامه ریزی های بلند مدت، حساب شده، دقیق و همچنین با صرف هزینه های گزاف و به هر قیمتی که شده صاحب کرسی شورای شهر شوند. به هیچ وجه نباید وقت گرانبها و سرمایه و پس انداز خود را صرف رسیدن به این هدف با انگیزه هایی که یکی از آن، سه اولویت اول را داشته باشد بکنند!، به آنان اطمینان می دهم که هیچ افتخاری در این شیوه شورا شدن وجود ندارد، محض اطلاع آن عده از دوستانی که اولویت مادی گرایانه دارندباید عرض شود از آنجایی که اطلاع دقیقی از منبع درآمد، حق جلسات و مزایای مالی اعضای شورا در دست است می توان به جرات گفت میانگین درآمد قانونی یک شورا در ماه ،کمی بیشتر از نصف حقوق یک کارمند ساده می باشد.باید قبول کرد که کار عاقلانه‌ای نیست صرفا برای به دست آوردن این مبلغ نه چندان کافی، مسیر بسیار سخت شورا شدن را پیمود و شاید با سرمایه گذاری بسیار اندک نسبت به هزینه های سرسام آور انتخابات شورای شهر، در هر حرفه ای می توان چند برابر این مبلغ را به دست آورد

جهت اطلاع عزیزانی که با در نظر گرفتن اولویت دوم خواستار شورای شهر شدن هستند نیز باید گفت که در شرایط عادی نه تنها هیچ کس مشکلی با شهرت و معروفیت ندارد بلکه برعکس همه خواستار کسب این شهرت و معروفیت هستند. اما باید توجه داشت که اولا محبوب بودن بسیار ارزشمندتر از معروف بودن است، و دوما متاسفانه در گذشته شورای شهر خیلی خروجی های پر افتخاری به جا نگذاشته است که جایگاه شورای شهر، خیلی شهرت خوبی در جامعه داشته باشد، بلکه برعکس عده‌ای در گذشته با تصمیمات غلط موجب سو ءشهرت این نهاد شده و جایگاه این نهاد مردمی به قدری پایین آمده‌ است که دیگر شهروندان اطمینان چندانی به جایگاه شورای شهر نداشته ،در این شرایط محبوب شدن یک رویایی بیش نخواهد بود و شاید به جز سوء شهرت چیز خاصی به دست نیاید. بنابرین آدم عاقل انرژی و وقتی که قرار است برای شورای شهر شدن صرف کند تا با توسل به آن جایگاه به شهرت دست یابد، شاید در یکی از حوزه های علمی، ورزشی، هنری، فرهنگی، اجتماعی و غیره سرمایه گذاری بکند، خیلی با افتخار می تواند هم مقامی کسب کند و هم به شهرت همراه با محبوبیت دست یابد.

اما جهت اطلاع همشهریانی که از طرفداران اولویت سومی هستند، هم سربسته باید گفت که متاسفانه در گذشته در شورای شهرشهرستان آنقدر سواستفاده های کوچک و بزرگی صورت گرفته شده است که هم منابع شهرداری به ته دیگ رسیده است، و هم خوشبختانه به دلیل اینکه این سواستفاده ها کم کم در جامعه شناخته شده می شود، فضا برای این بحث ها بسیار تنگ و سنگین شده است، و دیگر این مسایل مثل سابق پوشیده و غریبه نیست، و این روزها کم نیستند همشهریان مسولیت پذیری که این تخلفات را زیر ذربین برده ودر صورت لزوم آماده افشاگری باشند، خلاصه دیگر به راحتی گذشته نخواهد بود، و آرزوی هر شهروند منصف آن است که جامعه و شهرستان از شر این تیپ افراد خلاص شود، هرچند که ممکن است باز ناخواسته و با ندانم کاری و با یک تصمیم غلط راه را برای امثال این افراد هموار کرده و آنان را بر کرسی شورای شهرستان روانه کنند.

در پایان باید گفت همان طور که بر هیچ کس پوشیده نیست، که اصل انتخابات، یا همان رای وحاکمیت مردم بر سرنوشت خودکه حق طبیعی هر شهروند می باشد بسیار اصل مهم و اساسی در جامعه است، و در عین حال جایگاه بسیار پر اهمیتی به شهروندان قایل می شود. و پارلمان شهری که یک امر مبارک و با ارزشی ،ویک اصل مغفول مانده قانون اساسی بود که در زمان دولت اصلاحات عملیاتی شد باید جایگاهش حفظ شود، و در یک کلام مردم بایدظرفیت آن را داشته باشد که امانتدار قابلی باشند، و در روز انتخابات احساس مسولیت داشته و توانایی تشخیص درست از نادرست را داشته باشد، و به هر نحوی کاندیدهای اولویت های سه گانه را از اولویت چهارمی تفکیک کرده و با حساسیت بیشتر نسبت به گذشته، آرای خود را به صندوق ها بریزند، و در نهایت آخرین توصیه دوستانه به اشخاصی که از طرف اولویت های سه گانه کاندیدا هستند و یا خواهند شد را با یک ضرب المثل چینی به پایان می رسانم که در آینده نبرد سختی با اولویت چهارم خواهند داشت (( مردان برتر بدون تعلیم گرفتن خوب هستند، مردان متوسط پس از تعلیم گرفتن خوب می شوند، ولی افراد پست علیرغم تعلیم همچنان فاسد و تبهکار می مانند )

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از پایگاه تحلیلی خبری خیاونیوز، تاریخ انتشار: یکشنبه 6 تیر 1395، کد خبر: 25993 ، www.khiav-news.com