شعار سال: وظیفه خبرنگار در طیفی از اطلاع رسانی و آگاه سازی، گفتمان سازی (رابطه بین قدرت و شناخت)، پرسشگری و مطالبه، فسادستیزی، نظارت قانونی، دفاع از حقوق عمومی و شهروندی، تسهیل در تصمیم سازی و تصمیم گیری سیاسی- مدیریتی، برجسته سازی برخی از رویداد‌ها و جریان‌ها و.... قرار دارد.
تجربه حرفه‌ای ثابت کرده که برخی از مقامات مدیریتی و انتظامی برخورد کننده با خبرنگاران، فاقد تجربه و دانش کافی قانونی در خصوص حقوق خبرنگار و حرفه خبرنگاری هستند. به گونه‌ای که کمتر رسانه حرفه‌ای را می‌توان در کشور سراغ داشت که تجربه جلب خبرنگارش توسط نیروی محترم انتظامی در حین تهیه گزارش خبری را نداشته باشد. عامل این سطح از ناهماهنگی‌ها چیست؟ از حد گذری خبرنگاران یا کم اطلاعی طرف مقابل؟ تعارف را کنار بگذاریم. این مسئله یک زمانی و یک جا باید طرح شده و بتدریج حل شود. اینکه این گونه صراحت گفتار و مستدل صحبت کردن را حمل بر تضعیف نیروی محترم انتطامی بگذاریم، فقط می‌تواند از یک ذهن کم اطلاع مسئله دار نشات گرفته باشد. حق گوئی و حق طلبی چه ارتباطی به تضعیف می‌تواند داشته باشد؟
نوع دیگر برخورد با خبرنگاران، برخورد امنیتی (در معنای میدانی نه امنیت در مفهوم کلان و ملی یا بحث خرابکاری و جاسوسی) در پهنه‌های اجرائی است. خبرنگار در حال انجام وظیفه خودش است و فردی عموما با لباس شخصی وارد شده و بعد از چند سوال بجای اعمال قانون، اعمال سلیقه می‌کند. شدت و سرعت این نوع برخورد‌ها هم وابسته به میزان تندی زبان خبرنگار دارد. اگر خبرنگار حاضر جواب باشد، به چند دقیقه نمی‌کشد که به اسم امنیت و امنیتی بودن مسئله و ضرورت احراز هویت و. جلب می‌شود و چنانچه انفعال پیشه کند، شاید طرف مقابل با چند تشر و بی احترامی و بعضا هتک حرمت کلامی، کوتاه بیاید و خبرنگار مجبور به توقف کارش و انصراف از تهیه خبر شود.
آقای وزیر، موارد بیان شده داستان نیست عزیز من، راستان حرفه خبرنگاری است که مسلم می‌دانیم خودتان از ما، بهتر و بیشتر بدان واقف هستید. همه ما خوب می‌دانیم که بین مسئله مهم حفظ امنیت ملی ناشی از مداخله گری‌های نابجا و خدای ناکرده اغفال خبرنگار، با حضور خبرنگار در یک عرصه خبری (هرچند عرضه آشفته و مسئله دار) تفاوت زمین تا آسمان امنیتی- قضائی وجود دارد. همه ما به روشنی می‌دانیم که بدلیل عدم حساسیت کافی و کم توجهی به حقوق قانونی خبرنگار و حوزه خبری، امکان اعمال سلیقه شخصی به اسم امنیت و مسئله امنیتی، توسط هر مقام و شخصی وجود دارد. شاید باورتان نشود که طرف، تهیه گزارش از میدان تره بار شهرداری را به امنیت ملی وصل می‌کرد. «لا إله إلّا اللّه» که جایگاه حضرتعالی، حفظ حرمت رسانه و رعایت مقیدات آن و همچنین واجب الاحترام بودن مخاطبان رسانه، زبان انسان را کوتاه می‌کند. این در حالی است که تمام تلاش تشکیلات امنیتی هر کشوری، تقلیل سطح مسائل و تبدیل مسائل امنیتی به مسائل عادی و سرعت بخشی در رفع بحران بوده و هیچ تشکیلات امنیتی به نیروی‌های خود توصیه به قانون شکنی نکرده و با نظارت‌های چندگانه، خواهان چارچوب پذیری و حرکت قاعده‌مند نیرو‌های تحت امر است.
از این داستان‌ها بگذریم، مسلما خبر دارید که کوثر کریمی خبرنگار خبرگزاری مهر که برای نخستین بار اقدام به رسانه‌ای کردن تخریب منازل مسکونی اهالی روستای ابوالفضل در استان خوزستان نموده بود، بازداشت و سپس با قید کفالت آزاد شد. اهالی رسانه از شما برادر فرهیخته و عالی‌ترین مقام اجرائی، مدیریتی و سیاستگذاری شاغل در حوزه فرهنگ و هنر، انتظار دارند که بشکلی شفاف پیگیر داستان این بازداشت بوده و توضیحات لازم را به افکار عمومی و جامعه خبرنگاری کشور، ارایه دهید. ان شاالله این حرکت شما گام موثری برای تقویت وحدت نظر بین پنج راس رسانه، مدیران اجرائی دستگاه‌های دولتی و نهاد‌های عمومی، نیروی معظم انتظامی، تشکیلات وظیفه‌مند در مباحث و حوزه‌های امنیتی و سامانه‌های قضائی کشور باشد. خداوند به شما عزت عطا نموده و به عمرتان برکت داده و عاقبت بخیرمان کند، ان شاالله.

نویسنده: دکتر جواد محمدقلی نیا