شعار سال: سیدمجید حسینی، کارشناس آموزشی و عضو هیات‌علمی دانشگاه تهران در رابطه با مسائلی که باعث عقب‌ماندگی مدارس دولتی است به «فرهیختگان» گفت: مساله اول تحقیر مدارس دولتی است که به لحاظ فرهنگی و رسانه‌ای و سیاسی و روشنفکری یک جریانی در کشور وجود دارد که بچه در مدرسه دولتی را خارج از طبقه اجتماعی متوسط و شأن اجتماعی تلقی می‌کند. احساس می‌شود کسی اگر فرزند خود را در مدرسه دولتی گذاشت به فرزند خود خدمت نکرده و برای آینده فرزندش هزینه نکرده یا برای آینده بچه خود سرمایه‌گذاری نکرده است. مدرسه دولتی به لحاظ فرهنگی و رسانه‌ای نماد این شده که برای فرزند خود کاری نکرده‌اید و او را در مدرسه دولتی گذاشته‌اید. نکته دومی که درخصوص مدارس دولتی اتفاق می‌افتد این است که توان مدارس دولتی صرف حداقل‌های معاش معلمان می‌شود. در بسیاری از این مدارس معلمان در حداقل‌های معاش زندگی می‌کنند و امکان اینکه بتوانند آموزش بالنده و خلاق داشته باشند به دلیل مسائل معیشتی ندارند. نکته سوم مدارس دولتی این است که این مدارس دائما باید در رقابت با مدارس خصوصی قرار گیرند و ببازند، چون آموزش‌وپرورش سطح لازم از امکانات، پول و حمایت را از مدرسه دولتی ندارد درحالی‌که مدرسه خصوصی هم از طریق قوانین مجلس و دولت و هم از طریق محتوای سرمایه مورد حمایت است. این است که شما هر روز شاهد هستید سطح مدارس خصوصی افزایش داشته و سطح مدارس دولتی کاهش یافته است.

وی گفت: در رنکینگ سازمان بین‌المللی که آموزش‌وپرورش ایران هم عضو آن است، بین ۴۹ کشور، ایران از لحاظ کیفیت آموزش دولتی رتبه ۳۴ را دارد. این فاجعه‌بار است و نشان‌دهنده این است که آموزش دولتی به دلیل گسترش مدارس پولی و رفتن معلمان خوب و امکانات خوب از دولتی به‌خصوصی مثل اتفاقی است که در درمان افتاده و بیمارستان‌های خصوصی تبدیل به مکان‌های باکیفیت از لحاظ ارائه خدمات شدند و همان اتفاق نیز برای مدارس دولتی رخ داده است. این یک اتفاق عجیب است که هر روز مدارس دولتی کیفیت بدتری پیدا کنند تا مدارس خصوصی رونق بیشتری پیدا کنند. اگر مدارس دولتی خوب داشته باشید چرا باید فرزند خود را به مدارس خصوصی بفرستید؟ باید مدرسه دولتی بد باشد که فرزند خود را به مدرسه خصوصی بفرستید، ولی اتفاقی که می‌افتد این است، لیبرال‌ها می‌گویند دولت در اداره امور بد است و دولت بی‌کیفیت اداره می‌کند درحالی‌که نکته جالب این است که مطابق رنکینگ‌های جهانی بهترین سازمان آموزشی در جهان مربوط به کشور فنلاند است که آموزش این کشور کاملا دولتی است. به عبارت دیگر در بخش دولتی کاملا بهترین سیستم آموزشی اتفاق افتاده درحالی‌که در کشور‌هایی همانند اندونزی و مالزی که سطح خصوصی‌سازی و پولی‌سازی مدارس بالا رفته کیفیت آموزشی‌شان به‌شدت افت کرده است.

حسینی خاطرنشان کرد: جالب است که افت کیفیت آموزشی تحت‌تاثیر پولی شدن در سال‌های اخیر به‌گونه‌ای است که حجم منفی زدن در کنکور سراسری در برخی دروس همانند ریاضی ۸۰ برابر ۱۰ سال قبل شده است. می‌توانید ببینید چه بلایی سر کیفیت آموزشی افتاده است. تازه اگر کنکور را مبنای درستی برای کیفیت‌سنجی قرار دهیم که چنین نیست. یک همدستی میان مدیران دولتی و مدارس خصوصی اتفاق افتاده که هر روز کیفیت مدارس دولتی هم از زاویه افکار عمومی و هم از لحاظ واقعیت افت کند تا ساختار ۱۱ درصدی مدارس خصوصی که پشت آن منابع اصلی آموزش کشور هستند، تقویت شود. من عددی به شما ارائه می‌کنم که پایان‌بندی بحثم باشد. سال قبل مردم ایران به مدارس دولتی ۱۰ هزار میلیارد تومان پول دادند یعنی تقریبا به ۹۰ درصد مدارس کشور به این میزان پول دادند درحالی‌که دریافتی مدارس خصوصی ۲۰ هزار میلیارد تومان بود و آن‌ها درصد کمی از آموزش کشور هستند. هشت تا ۱۰ هزار میلیارد تومانی که به مافیای کنکور در سال گذشته پرداخته شده را نیز اضافه کنید و ببینید مردم ایران برای اینکه فرزندان آموزش ببینند حدود ۴۰ هزار میلیارد تومان پول پرداخت کردند، ولی این آموزش نسبت به ۱۰ سال گذشته کیفیت کمتری دارد و این پایان خصوصی‌سازی آموزش و پولی کردن آموزش در سیستم آموزش ایران است.

شعار سال،  با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته  از روزنامه فرهیختگان، تاریخ انتشار 12 شهریور    99، کد خبر:   45311، www.farhikhtegandaily.com