- سقوط توانمندی آموزشی کشور با گاز انبر سهمیه ها و نظام آموزش پولی
- بررسی تطبیقی بودجه آموزش و پرورش ایران با سایر کشورها + نقد بودجه پیشنهادی برای ۱۴۰۲
- خسته نشی یوسف نوری برای استخراج الگوی مدرسهای سند تحول بنیادین ؟!
- آقای زلفی گل، حاشیه های جدید آزاد سازی مدرک تحصیلی چیست جناب وزیر؟
- نحوه برخورد با دانشجویان معترض از زبان سخنگوی دولت + تغییرات در آئین نامه کمیته انضباطی
- زلفی گل از کدام دستاورد دانشگاهی حرف می زند؟ چه خبر از هفته پژوهش ؟!
- جریمه نقدی و 10 سال ممنوعالخروجی جزای "هنجارشکنی" در دانشگاه ! چه کسی این جماعت را تائید صلاحیت کرده؟
- برنامه یوسف نوری برای توانمندسازی معلمان و نظارتی که شربت خواب آور مصرف نموده است؟
- بجای تلاش برای حل درون سازمانی مشکلات دانش آموزان خاطی دستگیر شده، آن‌ها را به کدام مراکز روانشناسی می سپاری؟
- شانس کسب رتبه برتر کنکور برای دانش آموزان مدارس دولتی ۱ میلیونیم درصد است، پولیسازی آموزش به نفع کیست؟
- مجید حسینی کدام بی عدالتیهای آموزشی را فریاد میزند؟نفر ۲۵ هزار سهمیه، معادل نفر ۶۰۰ کنکور ، آخر چرا؟!
يکشنبه ۰۸ تير ۱۴۰۴ - 2025 June 29 
مگر این آقایان آزمون امانتداری را در سمت‌های گذشته به خوبی پس داده‌اند؟ از طرفی مگر قطع‌الرجال یا قطع‌النسا است که دوباره باید همین نام‌های تکراری برای تکرار‌های بی‌حاصل تکرار شود؟!
شعار سال: خبر غیرمنتظره نبود، اما آش آن قدر شور بود که داد همه را درآورد و حتی آشپز هم انگشت به دهان ماند که این چه آشی است در این ماه‌های آخر پخته است؛ آن‌هم برای یک دانشگاه و آن هم برای دانشگاه فرهنگیان که قرار است معلمانی را تربیت کند برای تربیت کردن چند نسل، یعنی معلمی که حداقل باید سی سال کودکان و نوجوانان این مرز و بوم را تربیت کند.
خبر انتصاب دو نفر از روحانیون تراز اول و شناخته‌شده در نگرش و منش که مردم اگر آن‌ها را نشناسند قرار گرفتن‌شان در کنار یک شخصیت اصولگرا معنادار است شوکی خبری بود در این هیاهوی خبر‌های انتخاباتی و سیاسی؛ شوکی که آن قدر شدید بود که جامعه به ویژه جامعه فرهنگی هنوز توان واکنش نشان دادن را هم ندارند و مات و مبهوت مانده‌اند که این چه انتخابی است که روحانی در این ماه‌های پایانی خود داشته است و شورای عالی انقلاب فرهنگی مگر در آستانه یک انقلاب فرهنگی دیگر قرار داد که چنین انتخاب ناهمسو با نیاز و انتظار نظام آموزشی ما انجام داده است؟!
این آقایان که ۴۰ سال است در نهادهای بالادستی سیاست‌گذاری نمودند الان باید در صندلی داغ پاسخ گویی بنشینند و بگویند چرا نظام آموزشی ما ناکارآمد است نه اینکه فرمان مهم‌ترین نهاد تربیتی را به دستان کسانی بدهند که خود مقصر اصلی این ناکارآمدی هستند. مگر کارنامه و نقش این افراد روشن نیست؟ مگر این نقش و کارنامه مورد انتقاد نیست؟!
پس با چه منطقی این انتصاب صورت گرفته است؟!
خبر انتصاب دو نفر از روحانیون تراز اول و شناخته‌شده در نگرش و منش که مردم اگر آن‌ها را نشناسند قرار گرفتن‌شان در کنار یک شخصیت اصولگرا معنادار است شوکی خبری بود در این هیاهوی خبر‌های انتخاباتی و سیاسی؛ شوکی که آن قدر شدید بود که جامعه به ویژه جامعه فرهنگی هنوز توان واکنش نشان دادن را هم ندارند و مات و مبهوت مانده‌اند که این چه انتخابی است که روحانی در این ماه‌های پایانی خود داشته است و شورای عالی انقلاب فرهنگی مگر در آستانه یک انقلاب فرهنگی دیگر قرار داد که چنین انتخاب ناهمسو با نیاز و انتظار نظام آموزشی ما انجام داده است؟!
این آقایان که ۴۰ سال است در نهادهای بالادستی سیاست‌گذاری نمودند الان باید در صندلی داغ پاسخ گویی بنشینند و بگویند چرا نظام آموزشی ما ناکارآمد است نه اینکه فرمان مهم‌ترین نهاد تربیتی را به دستان کسانی بدهند که خود مقصر اصلی این ناکارآمدی هستند. مگر کارنامه و نقش این افراد روشن نیست؟ مگر این نقش و کارنامه مورد انتقاد نیست؟!
پس با چه منطقی این انتصاب صورت گرفته است؟!
انتقاد از انتصاب سه عضو هیات امنای دانشگاه فرهنگیان توسط رئیس جمهور
(سه عضو هیئت امنای دانشگاه فرهنگیان که آقای روحانی منصوب کرده است: علیرضا اعرافی (روحانی، مدیر حوزه علمیه قم) - حمید پارسانیا (روحانی، رئیس شورای حوزه شوعآف) - غلامعلی حدادعادل)
آقای رییس‌جمهور یا از شرایط نظام آموزشی و دانشگاه فرهنگیان بی‌اطلاع است یا اینکه کلا آموزش و پرورش و تربیت معلم و دانشگاه فرهنگیان برای‌شان اهمیتی ندارد که در هر صورت باید گفت وای به روزی که بگندد نمک.
تردیدی ندارم که در روز‌ها و هفته‌های آینده نقد‌هایی را از سوی فعالان رسانه‌ای حوزه آموزش و پرورش و کارشناسان این حوزه خواهیم شنید چرا که مطمئن هستم شوری این آشی که روحانی برای نظام آموزشی ما پخته نمی‌تواند واکنشی را ایجاد نکند. چون پرسش اساسی این‌گونه مطرح است که این آقایان از چه جهتی می‌توانند امین مردم باشند در دانشگاهی که معلمان تربیت می‌شوند و مردم باید فرزندان‌شان را به دست تربیت‌شدگان این دانشگاه به امانت بسپارند؛ آیا امانتداری این آقایان در مسوولیت‌ها و نقش‌هایی که داشته‌اند مورد ارزیابی قرار نگرفته است؟!
مگر این آقایان آزمون امانتداری را در سمت‌های گذشته به خوبی پس داده‌اند؟ از طرفی مگر قطع‌الرجال یا قطع‌النسا است که دوباره باید همین نام‌های تکراری برای تکرار‌های بی‌حاصل تکرار شود؟!
شعار سال؛ با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از صدای معلم، تاریخ انتشار: ۶ خرداد ۱۴۰۰، کد خبر: ۲۱۰۵۲، www.sedayemoallem.ir
برگزیده ها