کبری معصومخانی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی شاخص، اظهار کرد: پسرم محمدحسام از بدو تولد دارای معلولیت ذهنی و جسمی-حرکتی است اما در این ۵ سال هنوز نتوانستهایم او را به عضویت سازمان بهزیستی درآوریم.
وی ادامه داد: بارها به اداره کل بهزیستی و بهزیستی شهرستان مراجعه کردهام تا پسرم را به عضویت بگیرند و بخشی از هزینههای تهیه پوشک و شیر خشکش را پرداخت کنند اما این اتفاق هنوز نیفتاده است.
معصوم خانی خاطرنشان کرد: سال ۹۱ محمدحسام را به بهزیستی معرفی کردیم یکسال بعد به ما گفتند نام و مشخصاتش در سامانه ثبت نشده و باید دوباره پرونده سازی کنید ما هم این کار را انجام دادیم اما با گذشت چند سال هنوز پسر من عضو این سازمان نیست.
مادر محمدحسام علت عدم پذیرش فرزندش در بهزیستی را اینگونه توضیح داد: کارکنان بهزیستی می گویند چون نوع معلولیت پسرم مشخص نیست نمیتوانند او را تحت پوشش این سازمان درآورند.
وی ادامه داد: اما به نظر من این دلیل خوبی نیست چون شاید نوع معلولیت محمدحسام مشخص نباشد اما معلول بودن او محرز بوده و بهزیستی موظف به عضوگیری همه معلولان است.
معصوم خانی مطرح کرد: هر وقت به بهزیستی مراجعه میکنم جواب نادرستی میدهند، گاهی میگویند چون ساکن روستا هستم باید به مراکز خصوصی بهزیستی در اقبالیه بروم، مسئولان آن مراکز هم میگویند پسرت اول باید در بهزیستی پرونده داشته باشد تا خدمات به او تعلق بگیرد.
این مادر رنج کشیده بیان کرد: این رفت و آمدها از روستا به شهر آن هم با یک بچه ۵ ساله که هنوز باید او را در آغوش بگیرم و راه بروم سخت و هزینه بر است.
وی که به جز محمدحسام ۲ فرزند ۱۵ و ۴ ساله نیز دارد تصریح کرد: در روستای بکندی مستاجر هستیم، شوهرم ۴۱ سال دارد و کارگر یک رستوران جادهای است و درآمد چندانی ندارد؛ کاردرمانی محمد حسام ماهانه ۶۰ هزار تومان هزینه دارد که به سختی آن را تهیه میکنیم.
معصوم خانی تشریح کرد: محمدحسام معلولیت جسمی_حرکتی و ذهنی دارد،او با بچههای دیگر متفاوت است زیرا با وجود اینکه ۵ سال دارد قادر به خوردن و جویدن غذا نیست، من هنوز به او شیرخشک میدهم و پوشکش میکنم که همه اینها برایمان هزینه بر هستند.
مادر محمدحسام عنوان کرد: تنها کمک سازمان بهزیستی به ما این بود که یک بار چند سال پیش ۸ عدد شیرخشک برای بچهام دادند و محمدحسام الان نه پروندهای در بهزیستی دارد، نه کارت معلولیت و نه دفترچه بیمه.
این شهروند قزوینی افزود: یک بار هم وقتی به بهزیستی رفته بودم دیدند در آغوش گرفتن مداوم پسرم برایم سخت است یک ویلچر به من دادند تا محمد را در آن بگذارم اما چون ویلچر مناسب سنین بالا بود و به با اندازه بدن فرزندم تناسب نداشت آن را پس دادم تا به کس دیگری که بیشتر احتیاج دارد بدهند.
وی علت معلولیت پسرش را نرسیدن اکسیژن به مغز در حین زایمان دانست و گفت: دکترها میگویند معلولیت محمدحسام بر اثر پیچیدن بندناف دور گردن جنین و نرسیدن اکسیژن به مغز او هنگام تولد بوده که منجر به بروز معلولیت و عدم رشد طبیعی او شده است.
وی در پایان از عدم رسیدگی به مشکلات معلولان ابراز گله مندی کرد و افزود: خانوادههای معلولان اغلب مشکلات مالی دارند که مشکلات نگهداری از فرزندان معلولشان نیز به آن دامن میزند و اگر مسئولان هم نخواهند باری از دوش ما بردارند، تکلیف ما چه خواهد بود؟
با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی شاخص نیوز، تاریخ انتشار: دوشنبه 17 آبان 1395، کدخبر: 118438، www.shakhesnews.com