محمود صیاد بورانی، اظهار کرد: شایعاتی مبنی بر وجود جیوه در ماهی‌هایی با جثه بزرگ‌تر در فضای مجازی پخش شده که صحت و ریشه علمی ندارد و بدون شک، حرفی است که بدون سند عنوان شده است؛ در واقع ارائه اطلاعات غلط موجب کاهش سرانه مصرف ماهی می‌شود. این در حالی است که آگاه کردن مردم در زمینه انتخاب درست انواع ماهی، زمینه ارتقای سلامت شهروندان را فراهم می‌کند.

این مسئول ادامه داد: سازمان جهادکشاورزی قبل از موافقت با آبزی‌پروری متقاضیان و صدور مجوز، از منبع آبی که برای پرورش ماهی مورد استفاده قرار خواهد گرفت نمونه‌برداری کرده و مواد متشکل آن را توسط آزمایشگاه‌های معتبر آنالیز می‌کند. از این‌رو اگر پارامترهای جیوه، سرب و روی از حد متعارف بالاتر باشد متقاضی باید منبع دیگری را برای پرورش انتخاب کند.

وی با تاکید بر این‌که سازمان به جد در پی تولید محصول سالم است، تصریح کرد: به طور کلی آلودگی از طرق مختلف به اندام همه موجودات زنده نفوذ کرده و در نهایت تجمع پیدا می‌کند. این موضوع مختص آبزیان و حیوانات نیست و در مورد گیاهان نیز صدق می‌کند. به همین‌خاطر علاقه‌مندان به ماهیگیری باید سعی کنند که حتی‌الامکان از آب‌هایی که احتمال آلودگی دارد، صید نکنند.

تجمع بیش از اندازه جیوه در بدن، سیستم عصبی را مختل می‌کند و در نهایت منتج به بی‌حسی و خارش انگشتان دست، پا و لب‌ها می‌شود. هم‌چنین سبب می‌شود تا کودکان دیرتر از موعد مقرر شروع به صحبت کردن و راه رفتن کنند. دردهای مفصلی و ماهیچه‌ای و افزایش خطر حملات قلبی نیز از دیگر علایم مسمومیت با جیوه است. با این وجود ماهی‌های پرورشی از نظر میزان جیوه و سایر فلزات سنگین تحت کنترل سازمان جهادکشاورزی هستند.