شعار سال: مانند همیشه عقب افتادن سه ماه حقوق معدنکاران دلیل اعتصاب این هفته زحمتشکان صنعت زغال سنگ در معدن هشونی کوهبنان بود در این چند ساله اخیر تعداد اعتصاب کارگری به میزانی بالا رفته است که این موضوع کم کم دارد به یک اپیدمی اجتماعی بدل می شود و جالب اینجاست که مسئولان با تمامی جلسات و برنامه هایی که برای رفع این مشکل برگزار می کنند فقط توانسته اند قطره در چشم بیمار معادن زغال سنگ بچکانند و مشل اصلی همچنان پا برجاست.

طبق آمار های عجیب از آذر ماه سال گذشته تا کنون بیش از ۳۰ اعتصاب به دلایلی چون تعطیلی ،عقب افتادن حقوق ، پاداش ، عیدی و … در معادن شهرستان کوهبنان صورت گرفته است و این آمار به این معنی است که در هر ماه تقریباً بیش از دو اعتصاب کارگری داشته ایم .

نکته ی قابل تامل تر این اعتصابات این بوده است که در تمامی این رخداد ها در کمتر از ۱۰ روز حداقل خواسته کارگران صنعت زغال جامعه عمل پوشیده شده است و حتی اگر شده کارگران حقوق یک ماه خود را دریافت کرده اند.

اینجا نکته ای که لازم به آن پرداخته شود این است که شاید این آمار ها از نظر عقلی قابل قبول نباشد چرا که کارگران اگر هر ماه فقط برای حقوق ماه گذشته خود اعتصاب کرده باشند باید تنها ۱۲ اعتصاب صورت گرفته باشد حال آنکه این رقم در آمار های ذکر شده بیش از ۷۰ درصد افزایش داشته و این افزایش بدین دلیل است که در پاره ای از مواقع اعتصابات به صورت مجزا و فقط مربوط به معادن خصوصی یا دولتی و یا حتی یک بخش از معدن می شده است و بیشتر این امار مربوط به هشت ماهه ابتدایی این بازده زمانی است چرا که در این ایام تعطیلی معدن چشمه پودنه بر آمار اعتصابات افزوده بود.

حال اگر از بحث آمار و ارقام بیرون بیایم آنچه باید مد نظر قرا بگیرید این است که این روند به گونه ای در حال پیشروی است که نهادینه شدن این نوع اعتصاب به نحوی که پس از رخداد آن منجر به رفع درخواست های معدنکاران شود می تواند در دراز مدت مشکلات زیادی امنیتی و اجتماعی ایجاد کند و باید هر ماه شاهد اعتصاب کارگران بود.

چیزی که دریچه تامل را باز نگه می دارید این است که اگر پس از اعتصاب کارگران امکان پرداخت حداقل خواسته های کارگران در این یک ساله و سالهای گذشته وجود داشته است چرا این اتفاقات رخ می دهد و چرا نحوه پرداخت دستمزدها و حقوق و مزایای کارگران باید به سمتی هدایت شود که حتماً آنها اعتصاب کنند تا به حق خود برسند.

حدود دو ماه پیش بود که با اعلام خبر تصویب دویست میلیارد تومان جهت عقب افتادگی معادن زغالسنگ شهرستان کوهبنان توسط حجت الاسلام والمسلمین مرتضی جعفری امام جمعه طغرالجرد در همایش حامیان ولایت و پرچمداران بصیرت طغرالجرد ؛ به نظر رسید که مشکلات اینچنین کارگران حداقل برای مدتی چندین ماهه حل و فصل شده است ولی با اعتصاب دو روز گذشته کارگران معدن زغالسنگ هشونی کوهبنان شائبه سراب بودن این مطلب نیز قوت می گیرد.

نکته دیگری که در خال صحبت بسیاری از معتصبین شنیده می شد این است که تا زمانی که کاگران به نحوه معمول درخواست خود را مطالبه می کنند هیچ یکی از مسئولین پاسخگو نمی باشند ولی به محض اینکه اعتصابی صورت گیرد و اعتراضات شکل دسته جمعی به خود می گیرد مسئولی حتی برای لحظاتی شده آفتابی می شد تا حداقل درد دل های کارگران را بشنود.

در این باره می توان به اعتصاب سه ماه گذشته کارگران معدن پابدانای جنوبی در سه راهی مسجد ابوالفضل (ع) محور زرند کوهبنان اشاره کرد که منجر به حضور معاون معدنی صنایع شد.

اعتصابات کارگری اگر چه به ظاهراً اقدام درستی نمی باشد اما به گفته کارگران معادن بعنوان تنها صلاح و وسیله دریافت مطالبات در سالیان اخیر بدل شده است و با تشدید تشنجات کارگری و در صورت نارضایاتی کارگران در روزهای آتی احتمال سرایت این اعتصابات به بخش های دیگر این شهرستان پیش بینی می شود.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از پایگاه خبری-تحلیلی 72 عارف، تاریخ انتشار ۱۶ آذر ۱۳۹۵ ، کد مطلب:479073 : 72aref.irwww.