بسم الله الرحمن الرحیم

إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْیَا عَلَی قَوْمٍ أَعَارَتْهم مَحَاسِنَ غَیْرِهم وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهم سَلَبَتْهم مَحَاسِنَ أَنْفُسِهِمْ

سوال: چرا وقتی به شخصی مسئولیتی واگذار می شود برای او اسماء و القاب می سازند؟

این کمترین؛ نام سید علیرضا، لقب: عبادی با پیشوند یک حاجی یک آقا = تقریبا همه می شناسند.

اینک چندمین بار است که هم مکتوب و هم منطوق ابلاغ کرده و می‌کنیم بلکه تقاضا دارم؛ اسماء و القاب طبقه بندی بزرگان را به نام این حقیر پیوند نزنند.

دوستان هم بندانند که اینگونه تعبیرات از قبیل این، بنده را بزرگ نمی‌کند، امّا بزرگان را کوچک می‌نماید و این شایسته نیست. آنهایی هم که تصور دارند این کمترین را از آن نوع تعبیرات خوش خواهد آمد اصلا چنین نیست.

اللَّهُمَّ لاَ تُؤَاخِذْنِی بِمَا یَقُولُونَ؛ به این وسیله از خود رفع مسئولیت دارم.

نماینده ولی فقیه در خراسان جنوبی و امام جمعه بیرجند

شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری الف، تاریخ انتشار 13 آذر 96، کد خبر:3960913045 ، www.alef.ir